Που πάει η αξιοπρέπεια όταν ο γάμος φεύγει;

Με αφορμή τη συζήτηση που είχα χθες με μια πολύ καλή μου φίλη, κάθισα και σκέφτηκα πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας άνθρωπος, ειδικά τον πρώτο καιρό του διαζυγίου. Η φίλη μου, μου έλεγε πως όταν ο πρώην άντρας της έφευγε από το σπίτι ξεκρέμαγε τις κουρτίνες να τις πάρει μαζί του ενώ άλλη φίλη μου, φεύγοντας από το σπίτι με το παιδί της, πήρε μαζί της και τη πόρτα επειδή στον γάμο, την είχαν πληρώσει οι γονείς της!

Από τη Κυριακή Χαριτάκη

Μπορεί να ακούγεται τραγελαφικό αν σκεφτείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που φεύγοντας, ξηλώνουν μέχρι και τα πλακάκια. Όμως όταν το γέλιο φεύγει, τί μένει; Τί γίνεται όταν είναι και το παιδί μπροστά σε αυτό; Γιατί να πέφτει κανείς τόσο χαμηλά; Γιατί να μην σκέφτεται πως όλα αυτά τα ξεφτιλίκια είναι στη τελική εις βάρος του παιδιού του, στο οποίο δίνει το χειρότερο παράδειγμα γονιού και ανθρώπου; Που πάει η αξιοπρέπεια όταν ο γάμος φεύγει; Ήσουν αναξιοπρεπής απ’ την αρχή και βρήκες αφορμή το διαζύγιο για να δείξεις το αληθινό σου πρόσωπο ή αρχίζει και μιλάει ο πληγωμένος σου εγωϊσμός και δεν ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι; Γιατί ένα δισέλιδο συμφωνητικό διαζυγίου, να γίνεται δεκασέλιδο με χίλιους αστερίσκους και όρους επί όρων λες και παίρνει διαζύγιο η Joan Collins με τον Richard Burton και όχι ο Γεράσιμος με τη Μυρτώ από τα Κάτω Πετράλωνα; Τί παραπάνω έχουμε να χωρίσουμε από τα χωρισμένα;

Και κάποια στιγμή τα περιουσιακά τελειώνουν. Μα έτσι μα αλλιώς, κάπου αναγκαστικά τα βρίσκετε. Κι όταν καταφέρνετε να μοιράσετε τα σερβίτσια και τα γυαλικά, μένει το παιδί. Αυτό όμως δεν μπορείτε να το κόψετε στη μέση και να πάρει ο καθένας από ένα. Αυτό δεν τεμαχίζεται. Κι όμως… πολλοί γονείς κάνουν τα πάντα για να το τεμαχίσουν. Να το αποτελειώσουν κι αυτό. Του χώνουν μηνύματα για τον άλλον γονιό, στις τσέπες και στις τσάντες. Κάνουν ψωμοτύρι το “πες στη μάνα σου” και “πες στο πατέρα σου”. Δεν το δίνουν να μιλήσει στον μπαμπά του. Δεν βάζουν διατροφή, πάει σχολείο με στενά παπούτσια και του “στενεύουν” τη ζωή. Τί φταίει ρε φίλε/η το παιδί αν εσύ δεν ήξερες ποιόν/α έπαιρνες;

Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουμε όλοι οι γονείς, πως οι ανύπαρκτες διατροφές, τα παράλογα συμφωνητικά και οι ξηλωμένες πόρτες, δεν βάζουν τη γάτα του/της πρώην μας να κλαίει. Εμείς θα αγοράσουμε καινούρια πόρτα και θα κολλήσουμε άλλα πλακάκια. Η ψυχή του παιδιού μας όμως, δεν κολλιέται και δεν αγοράζεται με τίποτα. Φεύγοντας να πάρεις ό,τι θες, εκτός από ένα: Την αξιοπρέπειά σου. Είναι η μόνη που θα σώσει το παιδί σου. 

Κυριακή Χαριτάκη