Μονογονέας και καλεσμένη σε τραπέζι; Τι ειναι αυτό;

Χώρισα το 2015 κι αν κατι εμαθα καλά είναι ότι οι ανθρωποι σε αγαπούν στα δύσκολα αλλά στις χαρές σου, κόβουν λάσπη. Θα μου πεις “είναι χαρά το διαζύγιο;”. Σε κάποιες περιπτωσεις ναι.

Από την Κυριακή Χαριτάκη

Με βρίσκετε σε fb https://www.facebook.com/kiriakicharitaki.forever/
Instagram https://www.instagram.com/kiriakicharitaki/
TikTok https://www.tiktok.com/@kiriaki_charitaki

Διαβάζω με προσοχή τις δηλώσεις του τραγουδιστή Κώστα Δόξα οτι απο 15-20 φιλους, μετά το διαζύγιο, εμεινε με 3 και δεν θα μπορούσα να ταυτιστώ περισσότερο. Πλέον ειδικά τις γιορτές, είναι δεδομένο ότι θα τις περάσω μόνη. Το παιδί θα πάει να περάσει γιορτές με τον μπαμπά του και εγω θα μπω στο σπιτι παραμονή Χριστουγέννων και θα βγω των Φώτων. Γιατι ετσι;

Γιατι εχω ψωρα μαλλον, δεν ξερω. Ελάχιστες ειναι οι φορές που με εχουν καλεσει σε τραπέζι ή να βγούμε έξω, μπορει να ειναι 3 φορές μετρημένες, μέσα σε 8 χρονια. Δεν θα ξεχάσω που το Πάσχα του 2016 πήγα μονη μου με ενα κερι στην εκκλησια και ύστερα γυρίζοντας σπίτι, εβλεπα τους αλλους στην τηλεοραση να γλεντάνε, σκεπασμένη με ενα πάπλωμα και αγκαλιά με ενα τσουρέκι. Όπως δεν θα ξεχάσω τις γιορτές που έκανα μόνη με το παιδί σε άδειες παιδικές χαρές και πάρκα, να ακούμε μουσική και γλέντια από τα γύρω σπίτια και να πρέπει να εξηγήσω στο 6χρονο γιατί εμείς δεν πάμε σε τραπέζι. Μάλλον γιατί έπρεπε κατά κάποιο τρόπο να τιμωρηθώ που χώρισα; Ποιος ξερει;

Καλά μην σου πω την τελευταία χρονιά που άνοιξα μαγαζί και καλυτέρευσε η ζωή μου. Ακόμα πιο ακάλεστη. Πολλές φορές σκέφτηκα που μπορεί εγώ να έχω κάνει λαθος αλλά ακόμα δεν εχω καταλήξει. Εκανα λαθος που πήρα τη ζωή στα χέρια μου; Που όταν το σαιτ μου ειχε ελάχιστα έσοδα, αποφάσισα να αλλάξω ρώτα για να φτιάξω καλυτερα τη ζωή μας; Που κάνω το άθλημα που αγαπώ; Αλήθεια δεν εχω καταλήξει.

Ακούγοντας ωστόσο ιστορίες μονογονέων, διαπιστώνω ότι το φαινόμενο είναι κοινό. Και κάπου παύει να σε ενοχλεί και συνηθίζεις και φτάνεις σε ένα σημείο να σε καλούν και να μην πηγαίνεις απλούστατα διότι έχεις μάθει μόνη και γουστάρεις. Οι δε φίλοι που με θυμήθηκαν όταν χώρισαν κι αυτοί, πήραν έναν π#λο απο εδώ μέχρι την Αυστραλία. Όχι από εκδίκηση αλλά από κούραση. Κουράστηκα να με θυμούνται μόνο όταν χωρίζουν ή όταν έχουν πρόβλημα. Προτιμώ πλέον να κατέβω στη θαλασσα να κάνω μπάνιο τον Δεκέμβρη (πλέον πάω θαλασσα ολο τον χρονο) και μετά να γυρίσω σπίτι να χαζέψω στο ιντερνετ. Συνηθισα τη μοναξιά μου και πια την προτιμώ….

Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους τους μονογονείς και καλά αποθέματα.

Θελει δύναμη και απόθεμα να αποδεχτεις πως η ζωη σου δεν θα ειναι σε κανενα επιπεδο ιδια. Αλλά αυτό δεν είναι και απαραίτητα κακό.

Να περάσετε όπως γουστάρετε 🙂