Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ο τύπος και το διαδίκτυο, γεμίζουν γυναικεία πρόσωπα και σώματα. Φωτογραφίες από φρέσκες γυναίκες, όμορφες, δυναμικές, αγωνίστριες, άλλες χωρίς παιδιά κι άλλες με τον συνδυασμό σπίτι-δουλειά-παιδί, που παίρνει μια γυναίκα από γεννησιμιού της, όλες τους ικανότατες και άξιες. Αλλά έχω μια ένσταση, μια τοσοδούλα ένσταση: Δεν θέλω να βλέπω μόνο επιχειρηματίες. Δεν θέλω να βλέπω μόνο ανθρώπους των media, πιο γνωστούς, πιο επώνυμους, πιο προβεβλημένους. Αυτούς τους ανθρώπους τους ξέρω, τους θαυμάζω, τους σέβομαι. Θέλω να βλέπω και άλλες γυναίκες. Τις γυναίκες, “άντρες”!
Από τη Κυριακή Χαριτάκη
Τις γυναίκες που ξυπνούν από τις 5, που δεν έχουν άλλη επιλογή, που δεν έχουν 10 ευρώ να πληρώσουν το ίντερνετ για να μπούν στο site μου, που δεν έχουν 20 ευρώ να ψωνίσουν από το μαγαζί σου. Που πήγαν άραγε αυτές οι γυναίκες; Γιατί λείπουν απ’ τις καμπάνιες, τις διαφημίσεις και τα ημερολόγια; Που πήγαν οι καθαρίστριες, οι μπέιμπι σίτερ, οι δασκάλες, οι περιπτερούδες, οι σχολικοί φύλακες, οι νοσηλεύτριες, οι κομμώτριες, οι καφετζούδες; Δεν είναι γυναίκες αυτές; Δεν αγωνίζονται; Δεν αξίζουν; Είναι ντροπή σήμερα να προβάλλεται κάποιος που δεν είναι δημοφιλής ή απλά τις έχουμε τόσο δεδομένες στη ζωή μας, που τις προσπερνάμε;
Φέτος θέλω να δω τη δική σου φωτογραφία.
Θέλω να δω εσένα που μου κρατάς το παιδί για να πάω για δουλειά.
Εσένα που μαθαίνεις το παιδί μου γράμματα.
Εσένα που ανοίγεις το ιατρείο σου στις 3 το πρωί όταν σου φέρνω επειγόντως το παιδί μου να το εξετάσεις.
Εσένα που σου φέρνω για καθάρισμα το καλό μου το σακάκι.
Εσένα που ξέρεις τη μάρκα των τσιγάρων μου και μου τη δίνεις πρίν καν στη ζητήσω.
Εσένα που μαντάρεις το στρίφωμα της φούστας μου.
Εσένα που με βλέπεις να κλαίω στο γραφείο σου και να λέω πως θέλω να χωρίσω.
Εσένα που μεγαλώνεις το παιδί σου μόνη και έχεις ξεχάσει τη γυναίκα μέσα σου!
Εγώ εσένα θέλω να δω. Τη γυναίκα “άντρα”. Όχι γιατί δεν αναγνωρίζω όσες προβάλλονται περισσότερο. Αλλά γιατί η γυναικεία φύση είναι μια και δεν έχει ταχύτητες. Δεν είσαι εσύ λιγότερο γυναίκα από την άλλη. Καμιά φορά όμως είσαι παραπάνω “άντρας” από όλες μας!
Σ’ εσένα ειδικά, χρόνια πολλά!
δικά μου
Πριν από 8 χρόνια, έφυγα απ’ το σπίτι του πρώην άντρα μου, μέσα στο χιόνι με ένα παιδάκι 5 ετών και 300 ευρώ στην τσέπη που δεν έφταναν ούτε για…
Χώρισα το 2015 κι αν κατι εμαθα καλά είναι ότι οι ανθρωποι σε αγαπούν στα δύσκολα αλλά στις χαρές σου, κόβουν λάσπη. Θα μου πεις “είναι χαρά το διαζύγιο;”. Σε…
Στο πατρικό μου στο κέντρο της Αθήνας, θυμάμαι μια χρονιά, μια οικογένεια που μετακόμισε στο διπλανο διαμέρισμα. Είχαν ερθει απο Λευκαδα, ένα ζευγάρι γυρω στα 40 με μια κορη 13…
Πολλές φορές όταν ένας μόνος γονιός κάνει σχέση μετά το διαζύγιο ή τον θάνατο του/της συζύγου, ακούω να λένε για τον/τη νέο/α σύντροφο “μπράβο που τον/τη δέχτηκε ενώ έχει παιδιά”…
Από την Κυριακή Χαριτάκη Με βρίσκετε σε fb https://www.facebook.com/kiriakicharitaki.forever/ Instagram https://www.instagram.com/kiriakicharitaki/ TikTok https://www.tiktok.com/@kiriaki_charitaki ADVERTISEMENT Πριν λιγες μερες διαβασα στο διαδίκτυο το παρακάτω κείμενο και μου έφυγαν τα μαλλιά “✓ Όχι…
Καλησπέρα Κυριακή,το όνομα μου είναι εμφανές ωστόσο δεν θα ήθελα να το δημοσιεύσω.Σου γράφω μάλλον γιατί κάπου θέλω να τα πω που ίσως με νιώσει ή απλώς είμαι άλλη μια…
Σχόλια