Συμβίωση με τον νέο σύντροφο και τα παιδιά

Όταν ένας μονογονέας αποφασίζει να ξαναφτιάξει τη ζωή του και να συμβιώσει με έναν νέο/μια νέα σύντροφο έχει να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις. Πέρα από τη δυσκολία που έγκειται στο να ανακοινώσει στο παιδί του την απόφασή του να συμβιώσει με έναν άλλον άνθρωπο, οι προκλήσεις που παρουσιάζονται προκύπτουν συχνά και κατά τη διάρκεια της συμβίωσης.

Είναι φυσιολογικό, πολλές φορές το παιδί να είναι επιφυλακτικό απέναντι στο νέο μέλος που μπαίνει στην οικογενειακή τους ζωή και να φοβάται πως έρχεται να αντικαταστήσει τον γονέα του που απουσιάζει. Παρότι, αυτό δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις, δεδομένου ότι κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε οικογένεια έχει άλλη δυναμική, δεν είναι καθόλου σπάνιες οι περιπτώσεις όπου ειδικά ο πρώτος καιρός της συμβίωσης δοκιμάζει όλα τα μέλη της νέας οικογένειας που συστήνεται. Έτσι, μπορεί το παιδί να είναι επιθετικό απέναντι στον σύντροφο/στη σύντροφο του γονέα του, να συμπεριφέρεται με τρόπο απορριπτικό απέναντί του και να εκφράζει αρνητικά συναισθήματα. Είναι πολύ σημαντικό να παρέχεται και στο παιδί, όπως και στο ζευγάρι ο απαραίτητος χρόνος προσαρμογής όχι μόνο για να βρει ο καθένας με σαφήνεια τη θέση του μέσα στη νέα οικογένεια, αλλά και για να εγκαθιδρυθούν οι απαραίτητες ισορροπίες.

Ο νέος «γονέας» δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ επιεικής, αλλά ούτε πολύ αυστηρός απέναντι στο παιδί και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ασκεί κριτική ή να ανταγωνίζεται τον φυσικό γονέα του παιδιού που λείπει, είτε λόγω θανάτου είτε λόγω διαζυγίου. Ο γονέας πρέπει να φροντίζει ώστε το παιδί του να νιώθει ασφαλές μέσα στο νέο οικογενειακό περιβάλλον και να συζητά με τον/τη σύντροφό της/του όποια προβλήματα προκύπτουν στην πορεία της συμβίωσής τους. Το παιδί πρέπει να νιώθει πως ο γονέας του είναι κοντά του, έτοιμος να το ακούσει, να το καταλάβει και να το κατανοήσει και πως ο νέος/η νέα σύντροφος δε θα γίνει η αιτία να παραγκωνιστεί το ίδιο από τη ζωή του γονέα του.

Όταν ο νέος/η νέα σύντροφος έχει τα δικά του/της παιδιά, τότε τα πράγματα στη συμβίωση γίνονται λίγο πιο περίπλοκα. Τα παιδιά σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να φοβούνται ότι τα παιδιά του άλλου γονέα θα διεκδικήσουν τον δικό τους. Ως εκ τούτου πολλές φορές σημειώνονται καβγάδες μεταξύ των παιδιών και συγκρούσεις που δοκιμάζουν την αντοχή και την υπομονή του ζευγαριού. Είναι φυσιολογικό τα παιδιά να μην νιώσουν αγάπη το ένα για το άλλο από την πρώτη στιγμή, αλλά ούτε και αδελφικότητα, αν και αυτό δεν είναι διόλου απίθανο. Άλλωστε οι καβγάδες συνήθως αποτελούν έναν τρόπο αλληλεπίδρασης των παιδιών μεταξύ τους καθώς και μια διαδικασία να θέσουν τους ρόλους και τα όρια μεταξύ τους. Αυτό που μπορεί να κάνει το νέο ζευγάρι είναι να συζητά από κοινού το πώς θα αντιμετωπίσει τη νέα κατάσταση και τα προβλήματα που προκύπτουν, θέτοντας όρια, κανόνες και ευθύνες που θα ισχύουν για όλα τα παιδιά αντικειμενικά και χωρίς διακρίσεις. Όταν η κατάσταση γίνεται πιο τεταμένη μεταξύ των παιδιών, τότε το ζευγάρι μπορεί να κάνει μια συζήτηση με όλα τα παιδιά καθησυχάζοντάς τα, ακούγοντας τα προβλήματα μεταξύ τους και μιλώντας τους με κατανόηση, αγάπη και ψυχραιμία.

Το σημαντικότερο από όλα, όμως, όποιο πρόβλημα κι αν προκύπτει στη διάρκεια μιας συμβίωσης είναι το ζευγάρι να έχει πάντα στο μυαλό του ότι αν τεθούν από την αρχή οι σωστές βάσεις για μια νέα οικογένεια, οι συγκρούσεις θα μπορέσουν σταδιακά να υποχωρήσουν και πως η επικοινωνία είναι ένα σημαντικό εργαλείο στο οπλοστάσιο που διαθέτουν προκειμένου το ένα μέλος να μπορέσει να επενδύσει με υγιή τρόπο στο άλλο. Αν, παρόλα αυτά, η κατάσταση τεθεί εκτός ελέγχου, μπορούν οι γονείς να απευθυνθούν σε έναν ειδικό προκειμένου να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει.

Ιουλία Κατσαΐτη
Ψυχολόγος
Τηλέφωνο:6973 042957
E-mail:iouliaka@yahoo.gr