Ο αδιάφορος πατέρας μετά το διαζύγιο

Μια από τις βασικές ανάγκες των παιδιών είναι να νιώθουν ότι ανήκουν σε μία οικογένεια που τους παρέχει ασφάλεια και σταθερότητα. Το παιδί έχει ανάγκη απο τρυφερότητα, συναίσθημα, προσοχή και επικοινωνία.

Η εμπλοκή και η φυσική παρουσία του πατέρα στη ζωή του παιδιού είναι ουσιαστική για την ψυχική του υγεία. Η αντιμετώπιση ωστόσο ενός διαζυγίου νομικά (κάτι που συμβαίνει παγκοσμίως) δίνει την πλήρη ευθύνη στη μητέρα, περιορίζοντας το ρόλο του πατέρα και δίνοντας του κυρίως το ρόλο του οικονομικού παρόχου και του γονέα ορισμένων ωρών.

Κάποιοι πατεράδες, προσπαθούν να έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή στη ζωή του παιδιού, κάποιοι εξυπηρετούνται με αυτό το πρόγραμμα και κάποιοι δεν το τηρούν καν. Οι τελευταίοι είναι οι αδιάφοροι γονείς που είτε απέκτησαν πατρικό ρόλο χωρίς να έχουν την πλήρη συνειδητοποίηση ή μεταβιβάζουν στη σχέση τους με το παιδί,το αρνητικό κλίμα της σχέσης τους με τη μητέρα. Το παιδί γίνεται αποδέκτης των προβλημάτων και ζει την πλήρη απουσία και αδιαφορία του πατέρα.

Η απουσία του πατέρα έχει συνδεθεί με αρκετά προβλήματα που παρουσιάζονται στα παιδιά όπως προβλήματα στις κοινωνικές τους σχέσεις, κατάχρηση ουσιών, άγχος και κατάθλιψη.

Δεν μπορεί ωστόσο κάποιος να πιέσει έναν αδιάφορο πατέρα. Μπορεί όμως να τον συγχωρέσει, να τον αποδεχτεί και στη συνέχεια να συζητήσει μαζί του για τον ρόλο του χωρίς ωστόσο να κάνει υποδείξεις και να τον αξιολογεί. Ένας αδιάφορος πατέρας ίσως θέλει χρόνο. Ένα διαζύγιο μπορεί να μειώσει την αυτοεκτίμηση κάποιου και να τον κάνει να νιώσει ανεπαρκής.

Δείτε σχετικά: Διαχείριση νηπίου που αναζητά τον μπαμπά του.

Η μητέρα που έχει πλέον περισσότερο χρόνο με το παιδί και δεν έχει η ίδια αντιμετωπίσει το θυμό της έναντι του πρώην συζύγου, έχει μεταφέρει στο παιδί συναισθήματα και παρουσιάζει ενός είδους αντίσταση απέναντι στον πατέρα. Στη συνέχεια ο πατέρας δεν μπορεί να χειριστεί την αντίσταση του παιδιού του, και αντιδρά με συμπεριφορά αδιαφορίας. Είναι πλέον σημαντικό η μητέρα να μην υποτιμά τον πατέρα στο παιδί.

Το να διατηρήσει ένας πατέρας φυσική και συναισθηματική επαφή με τα παιδιά του μετά το διαζύγιο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πολλές φορές χρειάζεται η παρέμβαση ειδικού.

Ο ρόλος της μητέρας οφείλει να είναι υποστηρικτικός στο παιδί της. Εφόσον δεν μπορεί να αλλάξει η κατάσταση αποδέχεται την απουσία, προσαρμόζει τις προσδοκίες της και ζει με αυτό. Έτσι μειώνεται το άγχος και ο θυμός της και μπορεί με ηρεμία να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Το παιδί οφείλει να γνωρίζει την αλήθεια η οποία του παρουσιάζεται με λόγια κατανοητά για την ηλικία του. Δεν λέμε ποτέ ότι «ο μπαμπάς σου πέθανε». Εξηγούμε στο παιδί ότι δεν είναι όλοι έτοιμοι να γίνουν γονείς, ότι εσείς είστε εκεί για να το στηρίξετε και να το αγαπάτε. Λέτε ότι ο μπαμπάς αγαπάει το παιδί και η απουσία του δεν έχει να κάνει με το ίδιο. Εξηγείτε ότι υπάρχουν πολλά είδη οικογένειας κι εσείς ανήκετε στην μονογονεϊκή. Η αγάπη ωστόσο δεν είναι ζήτημα του πόσα μέλη έχει μια οικογένεια.

Ενθαρρύνετε το παιδί να εκφράσει τα συναισθήματα του και απαντάτε πάντα στα ερωτήματα που σας θέτει ακόμη κι αν είναι επαναλαμβανόμενα. Η επανάληψη τους ενισχύει το αίσθημα της ασφάλειας γι’ αυτό οφείλετε να είσαστε σταθεροί και συνεπείς στις απαντήσεις σας. Ζητήστε τη βοήθεια του μεγαλύτερου αδερφού, κάποιου έμπιστου θείου ή φίλου που θα συνοδεύει το παιδί σε δραστηριότητες, θα έχει χρόνο μαζί του και θα καλύψει εν μέρει το πατρικό πρότυπο.

Πολλές φορές ένας απών πατέρας εμφανίζεται σε κάποια χρονική στιγμή και επιθυμεί επικοινωνία με το παιδί του. Θέλει πολλή δύναμη από την μητέρα να τον δεχτεί. Η ηλικία του παιδιού θα καθορίσει τον τρόπο που θα τους φέρετε σε επαφή. Αναλογιστείτε όμως τη δυσκολία επανασύνδεσης σε περίπτωση που η μητέρα έχει συντηρήσει ένα αρνητικό κλίμα έναντι του πατέρα.

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!