Κάνει να κοιμάμαι με το παιδί μου, μετά το διαζύγιο;

Ανάμεσα σε πολλά ερωτήματα και διλήμματα που έχουν οι γονείς σε σχέση με το μεγάλωμα των παιδιών τους, ένα ζήτημα που ανακύπτει πολύ συχνά είναι και ο ύπνος του παιδιού.

Αναρωτιούνται οι γονείς αν είναι σωστό να κοιμούνται με τα παιδιά τους ή μήπως έτσι προκαλέσουν κάποια ανεπανόρθωτη ζημιά. Ή μήπως αυτή η συνήθεια δημιουργήσει προβλήματα στο μέλλον. Είναι πολύ συνηθισμένο με το που γεννιέται ένα παιδί και για τους πρώτους μήνες της ζωής του να κοιμάται στο δωμάτιο των γονιών. Οι γονείς στην αρχή έχουν συνεχώς το βρέφος κοντά τους μέχρι να συνηθίσουν και οι ίδιοι και το μωρό την καινούρια εμπειρία και να προσαρμοστούν στην καινούρια κατάσταση. Ιδιαίτερα το βράδυ η μητέρα είναι κοντά στο μωρό για να προσφέρει άμεσα την αγκαλιά της και τη φροντίδα της έτσι ώστε το βρέφος να νιώθει ασφαλές.  Αφού περάσει όμως αυτό το πρώτο διάστημα αρχίζουν οι σκέψεις και τα ερωτήματα. Να κοιμάται το παιδί στο δωμάτιό του ή να το έχουμε μαζί μας το βράδυ; Μέχρι ποια ηλικία είναι καλό να κοιμόμαστε μαζί;

Αρχικά είναι σημαντικό να καταλάβει ο γονέας όταν το παιδί κοιμάται μαζί του, αν αυτό είναι ανάγκη του παιδιού ή είναι ανάγκη του ίδιου του γονέα.

Υπάρχουν παιδιά που νιώθουν ανησυχία το βράδυ και αναζητούν την αγκαλιά της μητέρας για να αισθάνονται προστασία και να μπορέσουν να κοιμηθούν. Κι αυτό όμως δεν είναι τυχαίο.

Όταν ένα παιδί δεν θέλει να κοιμάται στο δωμάτιό του γιατί νιώθει φόβο ή ανασφάλεια, αυτό είναι συνήθως το αποτέλεσμα μιας ίσως γενικότερης ανησυχίας που έχει το παιδί και το πιο πιθανό είναι να το εκδηλώνει και κατά τη διάρκεια της ημέρας με διάφορους τρόπους.

Επίσης κάποια παιδιά που αναζητούν την αγκαλιά των γονιών και ιδιαίτερα της μητέρας το βράδυ είναι γιατί μπορεί να βιώνουν κάποιο τραυματικό γεγονός, που ανακινεί διάφορους φόβους κι αυτός είναι ένας τρόπος να αισθάνονται ασφαλή και προστατευμένα.

Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που ο ένας ή και οι δύο γονείς έχουν ανάγκη την παρουσία του παιδιού ακόμη και το βράδυ, κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί το παιδί να καλύπτει συναισθηματικά κενά του γονέα τα οποία μπορεί να συνοδεύονται ή και να προέρχονται από δυσκολίες στη σχέση του ζευγαριού. Όταν υπάρχει δυσαρμονία στη συζυγική σχέση, συνήθως το παιδί μπαίνει σε άλλο ρόλο, προστατεύει τους γονείς με τη συνεχή του παρουσία και δεν αφήνει τους γονείς μόνους ούτε για τον ύπνο. Άλλες φορές πάλι το υπερβολικό άγχος των γονιών και η υπερπροστασία εμποδίζουν το παιδί να απομακρυνθεί από δίπλα τους. Έχοντάς το μαζί τους κατά τη διάρκεια του ύπνου νιώθουν πιο ασφαλείς ότι το παιδί τους δεν θα πάθει κάτι. Ανεξάρτητα όμως από το ποιες συνθήκες μπορεί να οδηγούν σ’ αυτό, οι σύζυγοι χάνουν τον προσωπικό τους χώρο και λειτουργούν κυρίως ως γονείς και λιγότερο ως σύντροφοι.

Το φαινόμενο αυτό γίνεται ιδιαίτερα συχνό μετά από ένα διαζύγιο. Ακόμη κι αν το παιδί κοιμόταν στο δωμάτιό του, πολύ συχνά όταν χωρίζουν οι γονείς το παιδί μπορεί να πάρει τη θέση του γονιού που λείπει. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις συνήθως η ανάγκη προέρχεται και από τον γονιό που μένει με το παιδί και αναζητά τη συντροφιά αλλά και από το παιδί που χρειάζεται χρόνο να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα και θέλει να σιγουρευτεί ότι δεν θα φύγει και ο άλλος γονέας.

Όταν οι ρόλοι όμως είναι καθορισμένοι και ξεκάθαροι από τους γονείς, η προσαρμογή στη νέα κατάσταση έρχεται πιο γρήγορα. Συνήθως το παιδί προσκολλάται με το γονέα που μένει και δεν θέλει να τον αφήσει ούτε τη νύχτα για να κοιμηθεί. Κι αυτό όμως εξαρτάται και από την ηλικία που έχει το παιδί όταν συμβαίνει ένα διαζύγιο και από τον τρόπο που θα συμβεί αυτό.

Το να καταφέρει ένα παιδί να κοιμάται στο κρεβάτι του είναι μια κατάκτηση για το ίδιο. Μέσα από αυτήν την πράξη κερδίζει ένα κομμάτι της αυτονομίας του. Για κανέναν δεν είναι εύκολη αυτή η αλλαγή. Η απομάκρυνση του παιδιού από το γονέα, είτε αυτό σημαίνει να κοιμάται στο δικό του κρεβάτι είτε να φύγει για να σπουδάσει είναι μια διαδικασία αποχωρισμού και το σημαντικό είναι στον τρόπο που γίνεται.

Είναι σημαντικό να ξέρει το παιδί γιατί πρέπει να κοιμηθεί στο κρεβάτι του και όχι απλά γιατί το λέει ο γονέας. Είναι σημαντικό να καταλάβει ότι παρόλο που θα κοιμηθεί στο κρεβάτι του ο γονέας θα είναι εκεί όταν θα ξυπνήσει. Είναι σημαντικό να γνωρίζει το παιδί ότι δεν το διώχνει ο γονέας όταν του λέει θα κοιμηθείς στο κρεβάτι σου. Όταν τα πράγματα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και έχουν μια εξήγηση στο γιατί συμβαίνουν μ’ αυτόν τον τρόπο, διευκολύνονται πολύ οι διαδικασίες προσαρμογής. 

Ίσως αυτό που είναι σημαντικό να θυμούνται οι γονείς είναι ότι το σωστό και το λάθος είναι πολύ σχετικές έννοιες, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το μεγάλωμα ενός παιδιού. Κάθε γονέας είναι μοναδικός και κάθε παιδί επίσης είναι μοναδικό. Αυτό που συμβαίνει συνήθως είναι πως καθώς εξελίσσεται η σχέση των γονιών με τα παιδιά τους αναπτύσσονται συνήθειες που τους ταιριάζουν και βοηθούν στην ισορροπία της σχέσης τους.

Φαίνεται λοιπόν ο τρόπος που κοιμούνται τα μέλη μιας οικογένειας πολλές φορές να περιγράφει την γενικότερη οικογενειακή κατάσταση, η οποία μπορεί να  απεικονίζεται και μέσα από τον ύπνο. Ίσως χρειάζεται οι γονείς που κοιμούνται με το παιδί τους να αναζητήσουν αρχικά και να καταλάβουν που βοηθάει αυτή η συνήθεια και μετά να αναρωτηθούν πότε χρειάζεται και πως να την αλλάξουν.

Ελένη Τσανανά 
Ψυχολόγος- Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια
Παύλου Μελά 35, 3ος όροφος
Θεσσαλονίκη, Τ.Κ. 54622
Τηλέφωνο: 2310-231122
Κινητό: 6972108797
E-mail: eleni_tsanana@yahoo.gr

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!