Επέλεξα συνειδητά να είμαι μόνη για να μην πληγώνομαι και να μην πληγώνω το παιδί μου

Χθες μιλούσα με μια γνωστή μου, που μου έλεγε ότι θα πήγαινε σε μια “υποχρέωση” του φίλου της. Έφαγα φλας γιατί δεν θυμάμαι από πότε έχω να πάω σε υποχρέωση φίλου. Βασικά δεν θυμάμαι από πότε έχω να έχω φίλο….

Από την Κυριακή Χαριτάκη

Με βρίσκετε σε fb https://www.facebook.com/kiriakicharitaki.forever/
Instagram https://www.instagram.com/kiriakicharitaki/
TikTok https://www.tiktok.com/@kiriaki_charitaki

Θα μου πεις τώρα “μα γιατί νέα κοπέλα έτσι γιουβέτσι να είσαι μόνη μπλα μπλα”. Η μοναξιά ή καλύτερα η μοναχικότητα δεν έχει να κάνει με την ηλικία ή την εμφάνιση. Καμιά φορά είναι επιλογή γιατί έχεις φάει τόσο σκ@τό που δεν πάει άλλο, φράζει η αποχέτευση. Μόνη μου φέρνω βόλτα το σπίτι, μόνη μου κουβαλάω τις εξάδες τα νερά, μόνη μου πληρώνω τα πάντα εννοείται, μόνη μου όλα και κάπου συνήθισα. Δεν ξέρω αν έκανα σχέση τώρα, πώς θα μου φαινόταν, ίσως έβγαινα λίγο έξω απ’ τα νερά μου. Έχω μάθει μόνη μου.

Μια φορά πριν 4 χρόνια σχεδόν, ερωτεύτηκα πολύ δυνατά. Με τον άνθρωπο αυτόν συζήσαμε και το παιδί μου τον αγάπησε, αλλά είχαμε διαφορά φάσης. Ο ίδιος μόλις που έπαιρνε το διαζύγιό του τότε και ήταν στα χαμένα, έκανε κυριολεκτικά ό,τι να ναι. Χωρίσαμε πολύ ξαφνικά και προσπάθησα να προστατέψω το παιδί απ’ όλο αυτό. Δεν τον κατηγόρησα στιγμή στα μάτια του μικρού, παρά του είπα ότι έφυγε για δουλειά εκτός χώρας. Όχι σαν κάτι άλλες που με το που χωρίζουν στρέφουν το παιδί εναντίον του συντρόφου για να τον εκδικηθούν και δεν σκέφτονται τη ζημιά που κανουν στο παιδί, βάζοντας στις πλάτες του, ακόμα μια ευθύνη. Το παιδί δεν έχει καμία δουλειά να γνωρίζει λεπτομέρειες για την προσωπική ζωή των γονιών του.

Από τότε λοιπόν τίποτα σημαντικό, τίποτα που να κράτησε στον χρόνο. Πίστευα δεν θα ερωτευόμουν ποτέ ξανά αλλά….όταν κάνουμε λέει σχέδια ο Θεός γελάει. Ο δικός μου πρέπει να ξεκαρδίστηκε. Σχετικά πρόσφατα, ερωτεύτηκα ακόμα περισσότερο έναν άνθρωπο που θεωρούσα άλλο μου μισό αλλά τελικά όλο αυτό το θεωρούσα μόνη μου, στο κεφάλι μου (ναι μουτζώστε με). Λόγω χαρακτήρων, επικοινωνίας, χημείας, μοιάζαμε πολύ. Σε ένα μόνο δεν είχαμε καμία σχέση: Στο θάρρος. Η ιστορια μας ξεκίνησε τόσο ξαφνικά όσο ξαφνικά τελείωσε, καθώς εκείνος επέλεξε κάτι άλλο και στην ουρά εγώ δεν περιμένω ούτε όταν έχουν προσφορές τα Ζάρα. Μπορεί να πεθαινα γι’ αυτόν, αλλά δεν σκόπευα να πεθάνω χωρίς αξιοπρέπεια. Δεν τον κατηγορώ ούτε κρατώ καμία κακία. Εξηγώ απλά τον λόγο που δεν στέριωσε όλο αυτό το οποίο εννοείται το παιδι δεν γνωρίζει γιατί στην προκειμένη, δεν έπρεπε να γνωρίζει. Να είναι καλά….

Δεν είμαι κατά στο να γνωρίζεις τον σύντροφο ή τη σύντροφο στα παιδια και να συζείτε και να κάνετε νέα οικογένεια. Διαβάζω κάτι φρικαλέα σχόλια καμιά φορά του τύπου “Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ” ή “ΚΟΙΤΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΒΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΓΚΟΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ” και άλλα κομπλεξικά. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος στα 30 και στα 40 του ειδικά, να μην προχωρήσει την προσωπική του ζωή; Είναι δυνατόν αυτή η προσωπική ζωή να μείνει μακρια από το παιδί όταν αυτή σοβαρεύει και πάει πχ για γάμο; Ή όταν χωρίζουμε είμαστε “καταδικασμένοι” να είμαστε για πάντα μόνοι επειδή η κυρα Νίτσα απέναντι θα βγει να πει τη μλκια της; Ζούμε για εμάς ή για τον κόσμο, ας μου απαντήσει κάποιος….

Αυτό στο οποίο μόνο είμαι κατά, είναι στο να κράζουμε τις επιλογές των άλλων ή να τον παροτρύνουμε να κάνει πράγματα για τα οποία δεν είναι έτοιμος εκείνη τη στιγμή. Το “βρες κάποιον μην είσαι μόνη” είναι μια υπενθύμιση που χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά γιατί δεν ξέρεις αν αυτός τον οποίο “παροτρύνεις” δεν θέλει πραγματικά να είναι μόνος αλλά αναγκάζεται επειδή αγαπάει κάποιον που δεν μπορει να έχει και περιμένει να το ξεπεράσει για να μην κοροιδέψει τον επόμενο που θα’ ρθει στη ζωή του. Δεν ξέρεις αν αυτός ο άνθρωπος στο βάθος πονάει που λέει καλημέρα και καληνύχτα στα ντουβάρια και αν ζορίζεται που μένει σε μια πόλη όπου η καθε κυρα κατίνα στήνει τηλεσκόπια απέναντι από πόρτες να δει ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει γιατί στη δική της πόρτα μπαινοβγαίνει 20 χρόνια ο ίδιος και τον έχει βαρεθεί αλλά τον ανέχεται γιατί της τα σκάει.

Ο κόσμος πάντα θα λέει. Είτε είσαι σε σχέση είτε μόνος. Σημασια έχει τι λες εσύ και κυρίως τί λέει το παιδί. Κάθε γονιός έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην προσωπική ζωή. Έχει όμως και αναφαίρετο δικαίωμα στο να μην έχει προσωπικη ζωή. Αφήστε τους ανθρώπους να ζουν όπως γουστάρουν και ζήστε κι εσείς. Κι αν δεν έχετε ζωή, τουλάχιστον μην φορτώνετε τη δική μας με τις θεωρίες σας….