Το δέντρο μου θυμίζει εμένα. Όταν έμαθα ότι ο άντρας μου τα είχε με μια φίλη μας, έμεινα φυτό!

Kάθομαι στον καναπέ κουκουλωμένη, και κάνω ηλίθιες σκέψεις. Χριστούγεννα που πέρασαν , Χριστούγεννα που ήρθαν. Στην πραγματικότητα προσπαθώ να μην σκέφτομαι, και γι αυτό το λόγο φέρνω στο μυαλό μου, άκυρους συνδυασμούς πραγμάτων. Εδώ και λίγες μέρες στέκομαι και παρατηρώ το δέντρο. Σκέφτομαι όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια, και αναρωτιέμαι. Γιατί κοιτάω τα στολίδια σαν χαζή;

Πείτε με ονειροπόλα, αλλά μήπως όλα μου τα διακοσμητικά σημαίνουν κάτι στην πραγματική μου ζωή;

Το παραλήρημα ξεκινά :

Το δέντρο :  Μου θυμίζει ότι η ζωή μου δεν μπόρεσε να ευδοκιμήσει ποτέ! Δεν στάθηκε κανείς δίπλα μου για να με φροντίσει. Στέκομαι μόνη, όπως στέκεται και αυτό στο σαλόνι μου. Το κυριότερο, απέκτησα το ίδιο χρώμα με εκείνο , όταν έμαθα ότι ο άντρας μου τα είχε με μια κοινή μας φίλη. Γιατί πραγματικά η είδηση, με έκανε να στέκομαι σαν το “φυτό” για μήνες.

Τα λαμπάκια : Στο δέντρο θα τα ανάψω το πολύ για κάνα χρόνο, στη ζωή μου ήταν αναμμένα καμιά δεκαετία.

Οι μπάλες : Kαι εντάξει εγώ το έμαθα ότι με απατούσε. Έπρεπε να μου τα κάνει τσουρέκια για να τα ξαναβρούμε; Τι περίμενε; Ότι απλά θα τα ξεχνούσα όλα; Ή πως θα πάθαινα αλτσχαιμερ και θα έφευγαν όλα από τη μνήμη μου με ένα μαγικό ραβδί; Κοιτάω τις μπάλες στο δέντρο, και αναρωτιέμαι… λες να τις έπρηξαν και εκείνες;

Οι τάρανδοι : Ωωωωω ναι! Αγαπημένα μου αδέρφια καλησπέρα σας! Τα νέα σας πείτε μου! Κάθε φορά που βλέπω τα ταρανδάκια μου, ένα ρητό μου έρχεται στο φτωχό μυαλό μου: Με έχεις κάνει τάρανδο, με έκανες ζαρκάδι, το κέρατο που μου ριξες, ανοίγει και πηγάδι!

Το αστέρι : Είναι και το μόνο που λάμπει σε όλη αυτή την ιστορία! Η μικρή μου παίζει στο πάτωμα, και είναι το μόνο φωτεινό στοιχείο στην ζωή μου. Ίσως και γι αυτό να είναι ψηλά στο δέντρο! Είναι το μόνο που γλιτώνει από όλη την βαβούρα κάτω, γι αυτό και στέκεται ψηλά!

Δεν έχει σημασία πως βλέπεις τη ζωή σου , παραβολικά ή μη. Τα γεγονότα έχουν συμβεί , και όλοι θέλουμε από κάπου να πιαστούμε. Οι σκέψεις γίνονται καθημερινότητα, και προσαρμόζονται σε ότι και να κάνεις.

Σήμερα ήταν το δέντρο, το Πάσχα θα τα βάλω με το αρνί, το καλοκαίρι με τα βατραχοπέδιλα..

Πάντα κάτι θα φταίει, αλλά προς το παρόν λέω να πάω να κάνω κουραμπιέδες! Μου θυμίζουν τον πρώην σύζυγο μου, τέτοιος κουραμπιές και χαλβάς που ήταν ας πάει στα τσακίδια!

Καλές παρανοϊκές γιορτές! <3

Ντόλσε Βίδα