Δεν είναι ουτοπία. Μπορείτε να συνεργαστείτε όμορφα στη κοινή ανατροφή των παιδιών σας!

Ο δρόμος για το διαζύγιό μου με τον πρώην μου ήταν γεμάτος λακκούβες. Έχουμε έξι χρόνια χωρισμένοι και είμαστε κοντά στο να βρούμε κοινά σημεία ανατροφής των παιδιών μας. Τον πρώτο καιρό, ο χωρισμός μας, σημαδεύτηκε από καυγάδες με ουρλιαχτά μπροστά στα παιδιά και τους γείτονες, κλήσεις στην αστυνομία και περιοριστικές εντολές. Περνούσαν εβδομάδες χωρίς να τον δω και οι ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής ήταν συνηθισμένο φαινόμενο.

Όσα δυσάρεστα πράγματα μπορείτε να φανταστείτε, τα έχουμε πει ο ένας στον άλλον. Είμαι ένοχη.

Κάθε μέρα ακούω από ανθρώπους να περνούν την ίδια κόλαση που περάσαμε κι εμείς σε ό,τι αφορά τη κοινή ανατροφή των παιδιών τους, στο διαζύγιο:Μητέρες που μπλοκάρουν τις επισκέψεις του πατέρα, γονείς που ακυρώνουν επισκέψεις ενώ τα παιδιά  περιμένουν στην πόρτα, γονείς που καλούν την αστυνομία όταν ο άλλος αργεί ένα λεπτό παραπάνω από την ώρα που έχει διατάξει το δικαστήριο, ομηρικούς καυγάδες και διανυκτερεύσεις στο αυτόφωρο για ανύπαρκτους λόγους.

Πίσω στο σήμερα, ο πρώην μου και εγώ αντιμετωπίζουμε μαζί και όσο μπορούμε, ό,τι προκύψει. Αυτό που δεν θα μπορούσα να φανταστώ έχει γίνει πραγματικότητα: Περισσότερες ή λιγότερες τακτικές επισκέψεις και ομαλή επικοινωνία. Αυθόρμητα γεύματα μαζί με τα παιδιά, είτε στο σπίτι ή σε εστιατόρια. Κοινές διαδρομές με το αμάξι του στα ποδοσφαιρικά παιχνίδια. Δώρα που ανταλλάσσονται για λογαριασμό των παιδιών στον άλλο γονέα για τα γενέθλια και τις διακοπές. Περιστασιακές αγκαλιές μετά από ένα μεγάλο καυγά ή γενέθλια που συν-διοργανώσαμε με επιτυχία.

Όπως είπα πρόσφατα σε μια θεραπευτική συνεδρία, τον πρώην άντρα μου, τον αγαπώ. Τον ξέρω περισσότερα από 15 χρόνια και έχουμε δύο παιδιά μαζί. Είναι καλός άνθρωπος. Είμαι καλός άνθρωπος. Και οι δύο αγαπάμε τα παιδιά. Σε κάποιο σημείο τα πάντα ηρέμησαν, το διαζύγιο οριστικοποιήθηκε και η ζωή πάει μόνο μπροστά. Οι μάχες έληξαν. Το άμεσο τραύμα του διαζυγίου υποχώρησε.

Μακάρι να μπορούσα να πω ότι είμαστε απόλυτα πολιτισμένοι,δεν είμαστε. Αν όμως περνάτε αυτό που περάσαμε κι εμείς, να ξέρετε πως τα πράγματα μπορεί και να βελτιωθούν. Ότι μια μέρα ενώ είστε στο παιχνίδι ποδοσφαίρου με την συνηθισμένη παγωμάρα ανάμεσα σας, θα διαπιστώσετε ότι χρειάζεστε βοήθεια γιατί πρέπει να πάτε να φτιάξετε λιχουδιές για την ομάδα για τη καθιερωμένη συνάντηση με τον προπονητή του άλλου παιδιού σας στο πάρκο . Και θα πείτε, «Μπορείς να μείνεις στον αγώνα μόνος σου;» και αυτός θα είναι τόσο ευτυχής που σας ακούει να σπάτε τον πάγο και θα απαντήσει «Σίγουρα!» Και ξαφνικά υπάρχει  μια υπόδειξη  ζεστής σχέσης  που υποδηλώνει τη δυνατότητα για περισσότερα  καλά vibes και λιγότερη εχθρότητα και θα αισθανθείτε καλά. Θα είναι καλό για σας και για τον ίδιο. Και μετά από λίγο θα ξεχάσετε γιατί ήσασταν θυμωμένοι όλη την ώρα και θα ανακαλύψετε ότι μαζί τα πράγματα αντιμετωπίζονται καλύτερα. Ακόμα κι αν δεν θεωρείτε ότι είναι δίκαιο ή λογικό,αφήστε τον θυμό να περάσει. Τον συγχωρείτε,σας συγχωρεί. Μπορεί να καταλάβετε ότι και για εκείνον ήταν πολύ δύσκολο. Μπορεί να δείτε ότι αγαπάει τα παιδιά πολύ. Προτείνετε του να τον πάτε σπίτι. Και εκείνος θα προσφερθεί με την σειρά του να σας βοηθήσει να αντικαταστήσετε τους υαλοκαθαριστήρες του παρμπρίζ σας.

Μπορείτε να προχωρήσετε μπροστά. Ίσως να μην είστε ακόμη σε θέση να προχωρήσετε σε μια σχέση.Ανοίξτε όμως τους ορίζοντες σας. Και ό, τι  προκύψει.

Αυτό, θέλω να ξέρετε είναι δυνατόν.

Πηγή: http://www.wealthysinglemommy.com/