Το τέλος της σχέσης: Το δικό σου, σε βοηθά ή σε εγκλωβίζει;

Όλοι μας ξέρουμε ότι είναι καλό να πενθούμε το τέλος μιας σχέσης ή ενός γάμου. Το υγιές πένθος απελευθερώνει τα συναισθήματα, δεν τα κρατά εγκλωβισμένα. Το πένθος επιτρέπει στον πενθούντα να επεξεργαστεί την απώλεια και να συνεχίσει τη ζωή του.

Όμως το πένθος δεν είναι  πάντα θεραπευτικό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εγκλωβίζονται στο πένθος τους, μένουν παγιδευμένοι στο παρελθόν και δεν μπορούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους.

Ποια η διαφορά μεταξύ εκείνων που βιώνουν το πένθος και ξαναφτιάχνουν τη ζωή τους και εκείνων που παραμένουν εγκλωβισμένοι; Η διαφορά είναι στο τι πιστεύουν ότι έχασαν. Όταν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχασαν την ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ τους, τότε το πένθος τους φαντάζει ατελείωτο.

Ο Γιώργος είχε τρία χρόνια σχέση με τη Σοφία, όταν εκείνη αποφάσισε να χωρίσουν. Ο Γιώργος ένιωσε συντετριμμένος. Στη σχέση του αυτή, όπως και σε όλες τις προηγούμενες, ο Γιώργος μόνο έπαιρνε αγάπη αλλά δεν μπορούσε να τη δώσει ή να τη μοιραστεί. Η Σοφία του είχε δώσει πολύ αγάπη αλλά συχνά ένιωθε μόνη μαζί του. Όταν έφυγε από τη ζωή του, ο Γιώργος πένθησε επειδή έχασε την πηγή της αγάπης και όχι επειδή έχασε τον άνθρωπο που αγαπούσε. Πένθησε την απώλεια της αγάπης της για εκείνον. Πένθησε σαν πληγωμένο παιδί και όχι σαν ένας ενήλικας που αγαπούσε.

Δείτε σχετικά: Εσύ, ο εχθρός μου!

Ως αποτέλεσμα, ο Γιώργος εγκλωβίστηκε στο πένθος του. Θεωρούσε τον εαυτό του θύμα. Δεν είχε ποτέ προσπαθήσει να ενηλικιωθεί συναισθηματικά ώστε να μπορεί να μοιραστεί την αγάπη του, με άλλους. Ένιωθε χαμένος, εγκαταλελειμμένος και πληγωμένος. Όσο και να έκλαιγε δεν μπορούσε να νιώσει καλύτερα.  Επειδή εγκατέλειψε τον εαυτό του, ένιωθε μόνο μοναξιά και απελπισία. Κάποιες φορές θύμωνε με την Σοφία επειδή τον άφησε και άλλες θύμωνε με τον εαυτό του επειδή δεν είχε υπάρξει καλός σύντροφος. Μετάνιωνε για πολλά πράγματα και συνεχώς σκεφτόταν τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν… “Αν την είχα ακούσει πιο προσεκτικά μπορεί να μη είχε φύγει”, “Αν της είχα πει πόσο όμορφη ήταν, μπορεί να μην είχε φύγει”. 

Ο Φάνης, από την άλλη, πένθησε πολύ την σύζυγο του. Είχε αγαπήσει την Βάσω με όλη του την καρδιά και του έλειπε πολύ. Όμως το πένθος του ήταν εντελώς διαφορετικό από του Γιώργου. Του Φάνη του έλειπε το γέλιο της Βάσως. Του έλειπε η χαρά της, η έννοια της για τους άλλους ανθρώπους,  το χαμόγελο της. Του έλειπε σαν άτομο. Δεν μπορούσε πια να μοιραστεί την αγάπη του μαζί της. Ο Φάνης δεν μετάνιωνε για τίποτα, επειδή είχε αγαπήσει την Βάσω και ήταν ευγνώμων για όσα είχαν ζήσει μαζί.

Ο Φάνης ήταν καλά. Όταν ένιωθε το πένθος να τον κατακλύζει, έκλαιγε. Όταν το πένθος υποχωρούσε, ήταν και πάλι καλά.Η Βάσω δεν τον είχε ορίσει σαν προσωπικότητα και σαν άνθρωπο, γιατί ο Φάνης ήξερε από μόνος του, να δίνει και να παίρνει αγάπη. Δεν ήταν η Βάσω, η πηγή της αγάπης του.

Ο Φάνης ήταν άνθρωπος που αναλάμβανε τις ευθύνες των συναισθημάτων του. Δεν ήταν η Βάσω υπεύθυνη για αυτά. Επειδή δεν είχε ποτέ εγκαταλείψει τον εαυτό του, μπορούσε να νιώσει την απώλεια της και να την πενθήσει χωρίς να νιώσει εγκατάλειψη, μοναξιά ή θύμα.

Ο Γιώργος, από την άλλη, δεν ήταν καλά, όση θλίψη και να απελευθέρωνε. Η  Σοφία ήταν η πηγή της αγάπης του γιατί ο ίδιος δεν ήξερε από μόνος του να αγαπάει. Εκείνη τον όριζε και όταν πλέον δεν ήταν κοντά του, το μόνο που μπορούσε να αισθανθεί ήταν εγκατάλειψη. Ο Γιώργος είχε δώσει όλα του τα συναισθήματα στην Σοφία και την είχε κάνει υπεύθυνη για αυτά. Οπότε όταν εκείνη έφυγε, ένιωσε σαν εγκαταλελειμμένο παιδί. Η πηγή της αγάπης του είχε φύγει.

Επειδή ο Φάνης ήξερε να αγαπά τον εαυτό του, ήξερε να αγαπά και άλλους ανθρώπους. Μέσα σε μερικά χρόνια, κατάφερε να κάνει μια νέα σχέση, γεμάτη αγάπη. Από την άλλη ο Γιώργος βρήκε νέα σύντροφο, έξι μήνες αφού χώρισε με τη Σοφία όμως έξι μήνες μετά, ήταν και πάλι μόνος.

Μέχρι ο Γιώργος-και κάθε Γιώργος- μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του για τα συναισθήματα του και τις ανάγκες του, το πιο πιθανό είναι ότι θα συνεχίσει να αδυνατεί να κάνει μια σταθερή μακροχρόνια σχέση όπως επίσης θα συνεχίσει να νιώθει σαν θύμα των γυναικών της ζωής του. Γιατί δεν έμαθε ποτέ πώς να αγαπά τον εαυτό του!

Margaret Paul, Ph.D.
Σύμβουλος Σχέσεων
Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/