Γιατί να μην κακολογείτε ΠΟΤΕ τον πατέρα του παιδιού σας

Ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού είναι κρίσιμος, όχι επειδή το έχει πει ο αείμνηστος Ματθαίος Γιωσάφατ, αλλά επειδή ο καλός μπαμπάς μάς συστήνει στον κόσμο.

«Οι σύγχρονοι μπαμπάδες είναι σίγουρα καλύτεροι από τους μπαμπάδες των παλαιότερων γενεών. Είναι πιο φροντιστικοί, πιο στοργικοί, εκφράζουν πιο άνετα τα συναισθήματα», είχε πει σε συνέντευξή του ο αείμνηστος Ματθαίος Γιωσαφάτ, ο ψυχίατρος που ανέλυσε την ελληνική οικογένεια όσο κανένας.

Ο άλλοτε απόμακρος και «ξένος» προς το παιδί πατέρας, στην εποχή μας δείχνει το τρυφερό του πρόσωπο. Γίνεται κι αυτός ένα πρόσωπο φροντίδας, όπως η μητέρα, και αναπτύσσει χωρίς ταμπού στενή σχέση με το παιδί του παίζοντας καταλυτικό ρόλο στην κοινωνικοποίηση των παιδιών.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι η στενή σχέση του πατέρα με το παιδί του όταν αυτό είναι δεκαέξι ετών σχετίζεται με λιγότερες πιθανότητες εμφάνισης ψυχικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή του.

Μπαμπά, μην κλαις

Οι μιλένιαλς ξέρουν ότι οι μπαμπάδες τους δεν διαφέρουν πολύ από τις μαμάδες τους: εργάζονται, μεγαλώνουν παιδιά, ματαιώνονται, θυμώνουν, κλαίνε, ζητάνε συγγνώμη. Τα στερεότυπα δεν έχουν πεθάνει, ούτε καν ψυχορραγούν, αλλά δεν είναι κυρίαρχα στους σημερινούς μπαμπάδες, οι οποίοι διεκδικούν χρόνο με τα παιδιά τους. Τότε γιατί οι μαμάδες τα βάζουν συχνά μαζί τους, κακολογώντας τους μάλιστα στα παιδιά τους;

Αν έχετε φίλους δικηγόρους διαζυγίων, θα έχουν πολλές ιστορίες να σας πουν για μπαμπάδες που στοχοποιούνται από τις πρώην γυναίκες τους. Αυτό δηλαδή που γινόταν στις πιο συντηρητικές κοινωνίες του παρελθόντος, με την κυρίαρχη πατριαρχία να διώκει τις μητέρες, κάποιες φορές φτάνει στο άλλο άκρο: οι μαμάδες κατηγορούν στα παιδιά τους μπαμπάδες ξεμπροστιάζοντάς τους με κάθε αφορμή: δεν δίνει χρήματα, δεν θα σας πάρει το σαββατοκύριακο γιατί είναι με τη φίλη του, δεν πλήρωσε το σχολείο…

Το κορίτσι του μπαμπά

Τα πράγματα δεν είναι εύκολα όταν έρθει η ρήξη στον γάμο. Ο θυμός και η ματαίωση επικρατούν και δεν είναι λίγες οι φορές που ο πατέρας δέχεται τα βέλη από τη μητέρα σε αυτό τον πόλεμο επικράτησης στην καρδιά του παιδιού, που χρειάζεται εξίσου τη μαμά και τον μπαμπά.

Για την κόρη, ο έρωτας για τον μπαμπά ξεκινάει στη νηπιακή ηλικία, λένε οι οπαδοί της ψυχανάλυσης, και δεν τελειώνει ποτέ. Όμως, φαίνεται να είναι ο γιος για τον οποίο ίσως έχει μεγαλύτερη σημασία η επιβεβαίωση του πατέρα. Ο μπαμπάς καθορίζει ως ένα βαθμό την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση του γιου του. Ένα αγόρι που δεν έχει εισπράξει την αποδοχή του πατέρα είναι πολύ πιθανό να δυσκολευτεί στην ενήλικη ζωή του πάνω σ’ αυτό.

Μαμά, μη δυναμιτίζεις την πατρότητα

Πίσω από ένα παιδί με χαμηλή αυτοεκτίμηση, είτε αυτό είναι αγόρι είτε κορίτσι, υπάρχει συνήθως η απουσία του πατέρα ή ένας πατέρας που, αν και παρών, συμπεριφέρεται ως απών. Τι άλλο συμβαίνει όταν ο μπαμπάς χάσει τη θέση του στην οικογένεια;

• Η κοινωνικότητα και η αυτοεκτίμηση του παιδιού κλονίζονται.
• Στα κορίτσια, η κάθε είδους απουσία του πατέρα δημιουργεί ανασφάλειες για τη σχέση της με το άλλο φύλο.
• Η απουσία του πατέρα είναι συχνή αιτία για εκδήλωση αγχώδους διαταραχής, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εφηβείας.
• Η απουσία του πατέρα συνδέεται με παραβατικότητα και άλλες διαταραχές της συμπεριφοράς των παιδιών και των εφήβων.

Όλα για τους μπαμπάδες;

Είναι σαν να ακούω την κριτική: Είσαι με τους μπαμπάδες που τρέχουν για τη συνεπιμέλεια; Δεν θέλεις οι μαμάδες να  απαιτούν αυτά που τα παιδιά τους δικαιούνται; Μήπως να λένε και ψέματα για να καλύψουν τον μπαμπά που δεν λείπει σε δουλειές αλλά σε διακοπές;

Όμως, παρεξηγήσατε: Ο γονιός, μάνα ή πατέρας, πρέπει να μάχεται για το καλό των παιδιών του. Αλλά στο καλό των παιδιών δεν χωράει η αμφισβήτηση ούτε προς τη μητέρα, ούτε προς τον πατέρα. Εκτός και αν πραγματικά αυτός ή αυτή την αξίζει.

Πηγή: https://www.ow.gr/