Όταν το πένθος αλλάζει τις προτεραιότητές σου

Σαν χτες ήταν που καθόμουν στο δωμάτιο της εστίας και έλεγα στον φίλο μου ότι θέλω να παρατήσω το Πανεπιστήμιο. Έλεγα ότι η ζωή είναι πολύ μικρή να την περασω σε μια αίθουσα, δεν είχα κοινά ενδιαφέροντα και τρόπο σκέψης με τους άλλους συμφοιτητές μου και ότι το Πανεπιστήμιο δεν με γεμιζε. Η πλάκα είναι ότι αγαπούσα το σχολείο και ότι ήθελα πολύ να μπω στη συγκεκριμένη σχολή. Οι προτεραιότητές μου άλλαξαν όταν τελείωσα το πρώτο έτος και επέστρεψα στο σπίτι μου το καλοκαίρι για να δω λίγο τους γονείς μου και τους φίλους μου και να κάνουμε όλοι μαζί διακοπές. Όταν ένα αυτοκίνητο χτύπησε τον πατέρα μου ο οποίος υπέκυψε στα τραύματά του μια μέρα μετά.

Το πένθος αλλάζει τις προτεραιότητες και τις αξίες σου. Ο τρόπος που βλέπεις τον κόσμο, γίνεται εντελώς διαφορετικός τη στιγμή που χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου. Κοιτάς γύρω σου και  ξαφνικά όσα σε έκαναν χαρούμενη δεν έχουν καμία σημασία πια. Βλέπεις τους ανθρώπους γύρω σου και θέλεις να τους φωνάξεις, να τους ταρακουνήσεις, να τους καταδικάσεις. Γιατί παλεύουν να πάρουν καλούς βαθμούς στο σχολείο ή προαγωγή στη δουλειά τους, γιατί σχεδιάζουν πάρτι και γιορτές, γιατί αγοράζουν καινούρια ρούχα. Και εσύ; Εσύ νιώθεις ξαφνικά ότι όλα αυτά δεν σημαίνουν τίποτα στην εύθραυστη ζωή που ζούμε. Νιώθεις απομονωμένος, παρείσακτος. Νιώθεις να τρελαίνεσαι.

Τα καλά νέα: Αυτή η αλλαγή στις προτεραιότητες σου, μπορεί να σε δυναμώσει, να σε κάνει μακροπρόθεσμα πιο θετικό άνθρωπο, να σε αλλάξει προς το καλύτερο.
Τα κακά νέα: Αυτή η αλλαγή των προτεραιοτήτων σου, σε κάνει να νιώθεις άδειος, μη αποδεκτός, χαμένος και μπερδεμένος.

Πρίν ενδιαφερόμουν για τις σπουδές μου.
Τώρα δεν δίνω δεκάρα.
Πρίν ενδιαφερόμουν για τη δουλειά μου, και πάλευα να ικανοποιήσω το αφεντικό μου.
Τώρα σκέφτομαι «Για ποιο λόγο πηγαίνουμε στη δουλειά και περνάμε 10-12 ώρες κάθε μέρα από τη ζωή μας κλεισμένα στα γραφεία;».

Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Και αυτή η αλλαγή στον τρόπο σκέψης μπορεί να είναι ωφέλιμη μπορεί όμως και καταστροφική. Είναι καταστροφική όταν οδηγείται στα άκρα και στη κατάθλιψη που έχει προκληθεί από τη καινούρια φιλοσοφία «Δεν αξιολογώ τα πράγματα γιατί δεν δίνω αξία σε τίποτα πια. Ο κόσμος δεν έχει πια κανένα νόημα για μένα». Αυτή είναι η επικίνδυνη πλευρά, η πλευρά που μπορεί να σε κάνει να παραιτηθείς και να σε οδηγήσει μέχρι και σε ακραίες συμπεριφορές. Υπάρχει όμως και η θετική πλευρά, δηλαδή να σταματήσεις να δίνεις αξία σε πράγματα που θεωρείς ότι δεν έχουν και να επαναξιολογήσεις πρόσωπα και καταστάσεις. Να αποκτήσεις νέες αρχές και αξίες και να φτιάξεις τη ζωή σου επάνω σε νέες καλύτερες βάσεις.

Αν θες να διαπιστώσεις πόσο θετικές είναι οι νέες προτεραιότητες που έχεις θέσει στη ζωή σου, μετά το πένθος, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις όπως:

1) Έχε στο νου σου ότι μπορεί για λίγο καιρό, να περάσεις τη φάση του «Τίποτα δεν έχει νόημα πια» και είναι φυσιολογικό. Είναι σημαντικό μόλις περάσουν οι πρώτοι μήνες, να βρίσκεις ξανά την αξία στον κόσμο γύρω σου ακόμη και αν αυτή η αξία πλέον διαφέρει. Αν ωστόσο περάσει καιρός και είσαι ακόμα στη φάση του «Τίποτα δεν έχει νόημα πια» θα πρέπει να δείς κάποιον ειδικό.

2) Πρόσεχε με τις βιαστικές αποφάσεις. Μπορεί να σε δελεάζει η προοπτική να παραιτηθείς από τη δουλειά του επειδή πενθείς ή να παρατήσεις τις σπουδές σου ή να μπείς σε μια αίρεση για παρηγοριά, ή οτιδήποτε. Μπορεί μάλιστα αυτές οι αποφάσεις να είναι σωστές για σένα, μπορεί όμως και όχι. Καλύτερα να δώσεις στον εαυτό σου 6 μήνες με ένα χρόνο πρίν κάνεις οποιαδήποτε σημαντική αλλαγή στη ζωή σου, βασισμένη στο νέο σύστημα αξιών σου μετά το πένθος.

3) Δώσε ευκαιρίες στους ανθρώπους γύρω σου: Είναι πολύ πιθανό μετά την απώλεια του αγαπημένου σου προσώπου, να ενοχληθείς από τα πράγματα που φαίνεται να αγχώνουν τους ανθρώπους γύρω σου. Τη στιγμή δηλαδή που η καλύτερή σου φίλη αγχώνεται επειδή έκαναν περικοπές στον άντρα της, θέλεις να ουρλιάξεις «Τουλάχιστον εσένα ο δικός σου ζει!». Προσπάθησε όμως να θυμάσαι πάντα ότι οι άνθρωποι γύρω σου δεν μπορούν να συμμεριστούν το νέο σύστημα αξιών που έχεις φτιάξει μετά το τραγικό γεγονός και ότι βρίσκονται στη φάση που βρισκόσουν και εσύ πρίν χάσεις τον άνθρωπό σου, τότε που αντίστοιχα στενοχωριόσουν  για τους ίδιους «ασήμαντους» λόγους. Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό στους δικούς σου ανθρώπους ώστε και εκείνοι να είναι πιο ευαίσθητοι με τα συναισθήματά σου και τη νέα φάση της ζωής σου.

4) Να είσαι ανοιχτός στο ενδεχόμενο να βρείς σκοπό και χαρά σε νέα πρόσωπα και πράγματα: Μπορεί τώρα να είναι νωρίς και να πιστεύεις πως τίποτα δεν μπορεί να σου δώσει νόημα, σκοπό και χαρά στη ζωή καλό είναι όμως να είσαι ανοιχτός/ή στη προοπτική μια μέρα αυτό να ανατραπεί. Ότι μπορεί ξανά μια μέρα να βρείς αξία σε νέα πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Μην αποκλείεις το ενδεχόμενο ότι τα τωρινά σου συναισθήματα δεν είναι για πάντα.

6) Προσέφερε ή κάνε καινούρια πράγματα στη μνήμη του ανθρώπου που έχασες: Το συναίσθημα του “η ζωή είναι μικρή”, είναι συνηθισμένο και έντονο μετά από μια τραγική απώλεια. Μπορεί λοιπόν να νιώθεις πως θες να γεμίσεις τη ζωή σου με νέες περιπέτειες και εμπειρίες ή να κάνεις περισσότερα για τους συνανθρώπους σου και να ζεις κάθε στιγμή στο μέγιστο. Πολλοί άνθρωποι ταξιδεύουν σε μέρη που αγαπούσαν οι άνθρωποι που έφυγαν από τη ζωή ή αφιερώνονται σε ένα κοινό σκοπό, να προσφέρουν δηλαδή εθελοντικά το έργο τους για ευπαθείς ομάδες, για παιδιά με καρκίνο κλπ. Με αυτό τον τρόπο αρκετοί, προσπαθούν να ωφελήσουν τους συνανθρώπους τους στη μνήμη εκείνου που “έφυγε” από τη ζωή.

Για την ιστορία να σου πω ότι δεν άφησα τελικά τις σπουδές μου. Άλλαξα όμως πολλά από τα πιστεύω και τις αξίες μου. Μέσα από μια τόσο επώδυνη εμπειρία, έγινα καλύτερος άνθρωπος.

Πηγή: http://www.whatsyourgrief.com

Εσένα ποιές προτεραιότητές σου άλλαξαν όταν έχασες τον άνθρωπό σου; Ποιές καινούριες αξίες απέκτησες και πώς βγήκες από αυτή την εμπειρία; Περιμένουμε το σχόλιό σου, στο τέλος του κειμένου ή την ιστορία σου, με email στο info@singleparent.gr. 
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της συνέντευξης έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά.