fbpx

Με τον αρραβωνιαστικό μου δεν έχουμε συζητήσει τη κοινή μας ζωή με τα παιδιά. Πώς να το κάνω;

| 29 Μαρτίου 2016
ADVERTISEMENT

“Eίμαι διαζευγμένη από το 2010 και έχω ένα κοριτσάκι 8 ετών. Τα τελευταία 3 χρόνια διατηρώ σχέση με έναν άντρα επίσης χωρισμένο με μια κόρη 11 ετών. Το 2015 αρραβωνιαστήκαμε και πίστεψα ότι θα ακολουθούσε και ο γάμος και κυρίως η συμβίωσή μας σε κοινό σπίτι. Εγώ διατηρώ ιδιόκτητη κατοικία κοντά στο σπίτι των γονιών μου αλλά δεν μένω μόνιμα για οικονομικούς λόγους, μένουμε με την κόρη μου στο σπίτι τους.

Όλοι μαζί μένουμε δύο ΣΚ το μήνα όταν ο αρραβωνιαστικός μου έχει και αυτός την κόρη του, μένουμε στο δικό του σπίτι. Το πρόβλημά μου είναι ότι ακόμη δεν έχουμε συζητήσει σοβαρά την κοινή μας ζωή με τα παιδιά. Η κόρη μου μοιράζεται ανάμεσα στο σπίτι των γονιών μου, του πατέρα της (με τον οποίο έχει μια καλή επικοινωνία) και του αρραβωνιαστικού μου και όλο αυτό την έχει κουράσει.


ADVERTISEMENT

Επίσης, οι σχέσεις των παιδιών δεν είναι ιδανικές, έχουμε κάποιους ανταγωνισμούς και καυγάδες. Η μικρή παραπονιέται ότι δεν περνάει καλά όταν είμαστε όλοι μαζί και θέλει να πηγαίνει στον πατέρα της, ο οποίος έχει κάνει την δική του οικογένεια. Έχω αρχίσει λίγο να ανησυχώ για την εξέλιξη αυτής της σχέσης, για πόσο καιρό ακόμη μπορεί να λειτουργήσει αυτό το μοτίβο επικοινωνίας μεταξύ μας; Θέλω πολύ να είμαι μαζί του κανονικά, να μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας. Πως μπορώ να του το κουβεντιάσω;”.

Απαντάει η  Ψυχολόγος, MSc-Υποψήφια Δρ. του ΑΠΘ κυρία Στέλλα Καραπά

Αγαπητή φίλη,


ADVERTISEMENT

Η κατάσταση που μου περιγράφεις είναι αρκετά περίπλοκη, αλλά και ο τρόπος διαχείρισης έως τώρα, κατά τη γνώμη μου, μεγέθυνε προβλήματα που σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ήταν αναμενόμενα. Πιο συγκεκριμένα, ένα από τα κεντρικά ζητήματα στα οποία εστιάζουμε στην διαδικασία του διαζυγίου για ένα παιδί είναι η εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής σταθερότητας. Συνιστάται το παιδί να μην βιώσει πολλές αλλαγές μαζί, οι οποίες μπορεί να το μπερδέψουν, να το αγχώσουν ή να το στεναχωρήσουν, πάντα σε συνδυασμό με τη μεγαλύτερη αλλαγή, αυτή στην πυρηνική οικογένεια.

Στην δική σας περίπτωση προφανώς η κόρη σας μετά το διαζύγιο άλλαξε περιβάλλον και ξεκίνησε να ζει μαζί και με τον παππού και τη γιαγιά. Σήμερα πλέον, από όσο περιγράφετε, μένει κάποιες μέρες στο σπίτι του πατέρα της και κάποιες μαζί με εσάς και τον αρραβωνιαστικό σας, όταν για δύο σαββατοκύριακα το μήνα έρχεται και η δική του κόρη. Όλα τα παραπάνω δεδομένα στα δικά μου μάτια φαίνονται ιδιαίτερα δύσκολα για να τα διαχειριστεί αποτελεσματικά ένα παιδί της ηλικίας της κόρης σας. Είναι αρκετές οι εναλλαγές όχι μόνο χωροταξικά, αλλά και σχετικά με διαφορετικά άτομα και τύπους οικογένειας, οι οποίες θεωρώ ότι είναι σημαντικό βάρος για την ίδια με την υπάρχουσα κατάσταση.

Ιδιαίτερα σημαντικό θα ήταν για το παιδί να αποκτήσει μία σταθερή βάση, μία ‘‘φωλιά’’ από την οποία με καλλιεργημένο το αίσθημα της ασφάλειας θα μπορεί χωρίς προβλήματα να διαχειριστεί και το χρόνο που περνά στην οικογένεια που έχει δημιουργήσει ο πατέρας της αλλά και τις επισκέψεις της κόρης του αρραβωνιαστικού σου. Άρα, θεωρώ ότι έχει αργήσει αρκετά η μετάβαση στο επόμενο στάδιο, ενώ μου είναι αρκετά θολή η εικόνα αναφορικά με εκείνους τους παράγοντες που εμποδίζουν την καθημερινή συμβίωσή σας. Επίσης, δεν αναφέρεις ποια είναι η σχέση της κόρης με τον αρραβωνιαστικό σας, που είναι ένας σημαντικός παράγοντας.

Βασιζόμενη όμως στα λεγόμενά σας υποθέτω ότι ούτε σε εσάς είναι ξεκάθαροι αυτοί οι λόγοι καθώς στην αρχή αναφέρετε πως μετά τον αρραβώνα πιστέψατε ότι θα ερχόταν ο γάμος και η συμβίωση. Αυτό είναι κάτι που συζητήσατε και συμφωνήσατε από κοινού ή ήταν δική σας ερμηνεία; Εάν δεν ήταν δική σας ερμηνεία αλλά είχε αποφασιστεί σε κοινή βάση, ποιοι είναι οι λόγοι που καθυστερεί;

Νομίζω πως σε αυτή τη φάση δεν πρέπει να σας απασχολεί ο τρόπος που θα συζητήσετε το θέμα αυτό με τον αρραβωνιαστικό σας αλλά η αμεσότητα του ζητήματος. Αυτή τη στιγμή η ζωή σας νιώθω ότι κινείται σε παράλληλες γραμμές ενώ είναι ιδιαίτερα σημαντικό να βρείτε την τομή ώστε να υπάρχει συγκεκριμένο σημείο αφετηρίας. Έτσι θα είναι πιο εύκολο να εγκαθιδρυθούν για το παιδί σας αισθήματα γαλήνης, ασφάλειας και να μειωθούν το άγχος και οι συγκρούσεις.

Με εκτίμηση,

Στέλλα Καραπά
Ψυχολόγος, MSc-Υποψήφια Δρ. του ΑΠΘ
Εξειδικευμένη στην Εφαρμοσμένη Εγκληματολογική και Δικαστική Ψυχολογία
Μητροπόλεως 26, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2313 006461
Κινητό: 6948 303940
Web: www.stellakarapa.gr
Email: stellakarapa@gmail.com
Facebook: Στέλλα Καραπά-Ψυχολόγος 

Μπορείς κι εσύ να υποβάλλεις το ερώτημά σου, στους ειδικούς του Singleparent.gr εδώ ενώ καλό είναι προηγουμένως να ρίξεις μια ματιά στο νέο μας ευρετήριο εδώ, γιατί υπάρχει πιθανότητα να έχει ήδη απαντηθεί!

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ