“Το παιδί μου θέλει μηχανάκι”: Τί να κάνεις και πώς να βάλεις όρια όταν ο/η πρώην, του κάνει το χατίρι

«Το παιδί μου θέλει να πάρει μηχανάκι και μας απειλεί πως αν δεν του το πάρουμε θα συνεχίσει να κάνει παρέα με κάτι παιδιά που από τότε που άρχισε να κάνει παρέα μαζί τους άλλαξε τελείως, μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν ένα διαφορετικό παιδί, δεν ξέρω τι να κάνω…

• Τι απαντάει ή τι κάνει ο γονιός όταν το παιδί του λέει θέλω να πάρω μηχανάκι;
• Και πώς μπορεί να βάλει όριο όταν δεν του παίρνει και πάει και το αγοράζει ο άλλος γονιός για να φανεί καλός, όταν οι γονείς είναι χωρισμένοι;

Απαντά η κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια κυρία Μαρίνα Μόσχα

«Ο γιος μου 16 ετών θέλει να του πάρουμε μηχανή. Εμείς είμαστε αρνητικοί αλλά εκείνος επιμένει…»

«Ο 17χρονος γιος μας εργάζεται για να μαζέψει χρήματα να πάρει μόνος του μηχανή του χρόνου που θα ενηλικιωθεί. Του έχουμε εμπιστοσύνη αλλά τόσα γίνονται και με την μηχανή δεν είσαι προστατευμένος όπως με το αυτοκίνητο…»

«Οι γονείς μου είναι ανένδοτοι στο να πάρω μηχανάκι, παρόλο που έχω μαζέψει κάποια χρήματα. Φοβούνται λένε, κυρίως η μητέρα μου! Εγώ τους ρωτάω αν είναι καλύτερα να ανεβαίνω στις μηχανές των φίλων μου, αν τους έχουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από εμένα… και το μόνο που καταφέρνω είναι να τους βρίζουν και να μου απαγορεύουν να κάνω παρέα μαζί τους, που φυσικά εγώ δεν τους ακούω…»

«Θέλω μηχανή!» ξεστομίζει ο γιος (κυρίως) και παγώνουν οι γονείς. Η σύγχυση αρχίζει και κάνει έντονα την εμφάνισή της σε όλη την οικογένεια, οι εντάσεις μέσα από τις συμβουλές εναλλάσσονται με απειλές και φοβέρες και από τις δύο πλευρές – γονιών και παιδιού!

Πράγματι, πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των γονιών, ακόμα και εκείνων των πατεράδων που έχουν μηχανή, καθώς νιώθουν πως απειλείται η ασφάλεια του …κανακάρη τους! Και δικαιολογημένα με όλα όσα βλέπουμε, ακούμε ή ακόμα μπορεί να έχουν συμβεί σε παιδιά συγγενών και φίλων μας.

Η ασφάλεια και η διαφύλαξη του πολυτιμότερου αγαθού – της ζωής – είναι ο λόγος. Βέβαια, τα παιδιά λειτουργώντας περισσότερο με την παρόρμηση και λιγότερο με τη λογική και λόγω της εφηβείας, αισθάνονται πως είναι οι δυνατοί και πως όλα μπορούν να τα κάνουν! Και αυτό δικαιολογημένο λόγω της εφηβικής φάσης, θυμάμαι και εγώ τότε που σκεφτόμουν: «Δεν θα γίνω 16;» λες και θα γινόμουν ο αρχηγός του κόσμου, χωρίς ακόμα και σήμερα να έχω καταλάβει τι θα γινόταν στα 16, εφόσον στα 18 χρόνια είναι η ενηλικίωση!

Τι απαντάει ή τι κάνει ο γονιός όταν το παιδί του λέει θέλω να πάρω μηχανάκι;

Όπως έχουμε πει και ξαναπεί, ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της εφηβείας είναι η αντιδραστικότητα. Αν λοιπόν ως γονείς είστε απότομοι και κάθετοι χωρίς να συζητήσετε καθόλου με το παιδί σας, τότε η εφηβική αντίδραση θα …πάρει φωτιά και τα πράγματα θα δυσκολέψουν αρκετά.

Αν του απαγορέψετε να κάνει παρέα και με τους φίλους του που έχουν μηχανή, ακόμα πιο άσχημα τα πράγματα. Προσπαθήστε λοιπόν να συζητήσετε, ακούστε τι έχει να πει το παιδί σας, ποιοι είναι οι λόγοι που θέλει και εκείνο να έχει μηχανή. Είναι κατανοητό πως θέλει «να ανήκει» στην «ομάδα των ομοίων του» και να μην ξεχωρίζει από την παρέα ή ακόμα και αν η παρέα δεν έχει μηχανή, να θέλει να ξεχωρίσει από εκείνους, νιώθοντας «κάτι παραπάνω».

Από την άλλη και να του το απαγορέψετε, πως μπορείτε να ελέγξετε αν ανέβει κρυφά σε μηχανή φίλου του και πως οδηγεί εκείνος; Τουλάχιστον το παιδί σας το γνωρίζετε – ή έτσι θεωρούμε αν έχετε κάνει καλή δουλειά ως γονείς τα προηγούμενα χρόνια – τουλάχιστον καλύτερα από τους …ξένους!

Αν ως γονιός έχετε και εσείς μηχανή, θα καταλαβαίνετε φαντάζομαι πιο εύκολα τους λόγους για τους οποίους την θέλει, αλλά έχοντας δει πολλά περισσότερα γνωρίζετε από πρώτο χέρι τους κινδύνους που μπορείτε να του εξηγήσετε αλλά με ηρεμία και κουβέντα…

Συνήθως οι μαμάδες είναι εκείνες που αντιδρούν πιο έντονα και καταφεύγουν στη λύση της αγοράς αυτοκινήτου μόλις ενηλικιωθεί το παιδί τους. Μάλιστα το χρησιμοποιούν ως αντιπερισπασμό ως προς την πολυπόθητη μηχανή που δεν πιάνει πάντα όμως…

Και πώς μπορεί να βάλει όριο όταν δεν του παίρνει και πάει και το αγοράζει ο άλλος γονιός για να φανεί καλός, όταν οι γονείς είναι χωρισμένοι;

Αυτή είναι μία άλλη …πικρή ιστορία! Δυστυχώς όταν οι πρώην σύζυγοι δεν μπορούν να συνεννοηθούν – συμβαίνει ακόμα και σε μη χωρισμένους γονείς το ίδιο, πια σπάνια όμως – η ανωριμότητα και ο εγωκεντρισμός κυριαρχεί!

Λυπάμαι αλλά δεν μπορεί να μπει όριο, όταν ο ένας λέει ΝΑΙ σε ότι θέλει το παιδί για να φανεί καλός και ο άλλος το οριοθετεί και γίνεται ο κακός! Και αυτό ισχύει όχι μόνο με το θέμα της μηχανής αλλά και σε οτιδήποτε αφορά το παιδί…

Το μόνο που μπορεί να κάνει ο γονιός είναι και πάλι, όπως έγραψα και παραπάνω, να συζητήσει με το παιδί του, να το ακούσει στο «γιατί θέλει να πάρει μηχανή», πως νιώθει και να του πει και την δική του πλευρά, να του εξηγήσει γιατί ανησυχεί. Θα μπορούσε επίσης να πάει μαζί του μία βόλτα μέχρι τα νοσοκομεία ατυχημάτων και να δουν μαζί, ίσως και να μιλήσουν με εκείνους που χτύπησαν με μηχανή, ώστε τουλάχιστον αν θέλει ακόμα μετά από το …σοκ να πάρει μηχανή, να είναι πιο προσεκτικό!

Ασφαλώς και ανησυχεί ο γονιός για το παιδί του, εφόσον όποιος χτυπήσει με μηχανή, χτυπάει άσχημα εφόσον δεν είναι προστατευμένος στις δύο ρόδες, πόσο μάλλον με τον μετεφηβικό ενθουσιασμό και την πεποίθηση ότι μπορεί ο έφηβος να κάνει τα πάντα!

Προσοχή όμως μην μεταδίδετε μόνο το άγχος και το φόβο σας, δείξτε του και λίγη εμπιστοσύνη, εάν βέβαια την αξίζει. Μην αρχίσετε τις φωνές και τις απειλές, γιατί το μόνο σίγουρο πως αυτό που θέλει, θα το κάνει και μάλιστα εν αγνοία σας, μόλις του δοθεί η ευκαιρία ή θα ανεβαίνει σε μηχανές άλλων…