Κεφαλλονιά: “Έχασε” τη μητέρα της, στην παραλία περιμένοντας το ΕΚΑΒ που έτρεχε να σώσει άλλον…

ΤΟ ΕΚΑΒ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΗΚΕ ΑΜΕΣΩΣ #ekabnews
(Ευτυχώς που διασώθηκε ο άνθρωπος γιατί αλλιώς τώρα θα ένιωθα πολύ πιο άδεια)

Πίσω από την πληροφορία ότι το ΕΚΑΒ ανταποκρίθηκε αμέσως, κρύβεται μια άλλη παράλληλη ιστορία.
Η ιστορία που έζησε η δική μας οικογένεια και που δυστυχώς δεν είχε αίσιο τέλος.

Η μητέρα μας κατέληξε την Πέμπτη 2/8 λίγο μετά τις 6 το απόγευμα έπειτα από επεισόδιο που ξεκίνησε το μεσημέρι.
Στις 2:37 καλέσαμε το ΕΚΑΒ – το οποιο κινητοποιήθηκε αμέσως από Αργοστόλι για να έρθει στο σπίτι μας στην Κουνόπετρα. Μας είπαν κλείστε, θα σας καλέσουμε.

Αργότερα, πήραμε πάλι τηλέφωνο να δούμε αν έρχονται:
Ναι – ερχόμαστε Αγία Ελένη
Μην τα μπερδεύετε – Κουνόπετρα είμαστε.
Ναι, ναι, Κουνόπετρα ερχόμαστε.

Αργότερα, ξαναπαίρνουμε τηλέφωνο στο ΕΚΑΒ και μαθαίνουμε ότι καθώς ειδοποιήθηκαν για πνιγμό στην Αγία Ελένη, ενώ ήταν καθ´ οδόν για εμάς, θα πάνε πρώτα από εκεί και μετά έρχονται.
Στη συνέχεια, γύρω στις 4:30 μας πήρε τηλέφωνο γιατρός από το νοσοκομείο Ληξουρίου για να ρωτήσει για τα συμπτώματα, την ηλικία της μαμάς και να μας πει τι μπορούσαμε να κάνουμε μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Αυτό τουλάχιστον καταλάβαμε εμεις τη συγκεκριμένη στιγμή – αργότερα διαπιστώσαμε ότι το τηλεφώνημα προέκυψε ώστε ο γιατρός να εκτιμήσει την κρισιμότητα της δικής μας κατάστασης σε σχέση με το κρίσιμο περιστατικό που είχε ήδη στα χέρια του. Και να ορίσει την προτεραιότητα διάσωσης/ χρήσης ασθενοφόρου του ενός σε σχέση με τον άλλον.

Αργότερα, γύρω στις 5 ξαναπήρα τηλέφωνο το ΕΚΑΒ να ρωτήσω πού είναι, και η απάντηση ήταν ότι τώρα φεύγει με τον «πνιγμένο» από το Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο του Ληξουρίου για το νοσοκομείο Αργοστολίου με υπογραφή και ευθύνη γιατρού. Όπως μας είπε ο ίδιος ο γιατρός μερικές μέρες μετά το περιστατικό, υπολόγιζε ότι η μαμά είχε άλλες 2 ώρες που μπορούσε να περιμένει!

Μετά, το ασθενοφόρο θα ερχόταν σε εμάς.
Είμαστε κι εμείς δύσκολα, είπα. Θα πάνε – έρθουν με το καραβάκι, έτσι όπως μου τα λέτε, οι άνθρωποι καλώς εχόντων των πραγμάτων θα είναι 6- 6:30 εδώ.
Ναι.
Εντάξει, κάντε ό,τι μπορείτε – σας περιμένουμε.

Στις 5:37 ξαναπήρα τηλέφωνο το ΕΚΑΒ.

Πού είστε; με τον τόνο που έχεις όταν έχει φτάσει το σημείο που ξέρεις ότι η μαμά σου μπαίνει στην τελική ευθεία.
Είμαστε πιο δύσκολα από τα δύσκολα. Σας περιμένουμε τόσες ώρες. Σας έχουμε καλέσει κι έρχεστε από τις 2:37
Η φωνή στην άλλη γραμμή ακούστηκε τότε λίγο ενοχλημένη από το ξέσπασμά μου: συγνώμη που σας φωνάζω και σας έχω ζαλίσει στα τηλέφωνα αλλά μόνο το δικό σας έχω. Με έχετε ακούσει τόσες ώρες και ξέρω ότι κάνετε ό,τι μπορείτε.
– Έπρεπε να την φέρετε εσείς, τον άκουσα να λέει κάπου εκεί, αν ήταν δικός μου άνθρωπος αυτό θα είχα κάνει.
Εκεί κοκκάλωσα – κάπως με τσάκισε κι αφού τον άκουσα, του υπενθύμισα ότι από την αρχή μέχρι και τις 5 που άλλαξαν ρότα για επιστροφή στο Αργοστόλι, το μόνο που μας έλεγαν είναι ότι έρχονται.
Ναι, έχετε δίκιο ήταν η απάντησή του.

(Ειναι αδύνατον μεσημέρι, μέσα στον καύσωνα, να μεταφέρεις έναν άνθρωπο με εύθραυστη υγεία που χρήζει ειδικής παροχής πρώτων βοηθειών και με συμπτώματα εμφράγματος, για να έχει μία ευκαιρία να φτάσει στο νοσοκομείο και σε έχουν διαβεβαιώσει ότι το ασθενοφόρο έρχεται. Άλλωστε ακόμα και ο προσωπικός της γιατρός όταν ενημερώθηκε απο την αρχή για τα συμπτώματα καθώς κι ότι είπαν ότι το ασθενοφόρο έρχεται, μας σύστησε να μην τη μεταφέρουμε εμείς κι αφού είπαν ότι θα έρθουν οι άνθρωποι του ΕΚΑΒ, θα έρθουν)

Όταν γύρισα στη μαμά και με ρώτησε ο πατέρας μου πού είναι το ασθενοφόρο και του ειπα στα Φάρσα – «πες τους χαιρετίσματα», ήταν τα λόγια του.

Για όσους ξέρουν απο Κεφαλονιά, όταν ακούς Φάρσα καταλαβαίνεις ότι ο άλλος πάει από τη γύρα (45′ διαδρομή). Όταν θέλουμε να πάμε γρήγορα, παίρνουμε το καραβάκι (20′).

Τα χαιρετίσματα στο ΕΚΑΒ τα δώσαμε στις 7:15 που ήρθαν.
Επίσης, τους ρώτησα πόσα ασθενοφόρα έχουμε στο όμορφο νησί μας. Η απάντηση ήταν 2.

Στη Κεφαλονιά – 2 ασθενοφόρα με 30000 μόνιμους κατοίκους και 100000 με τους τουρίστες το καλοκαίρι – κάντε τα μαθηματικά.

Υ.Γ θα μπορούσα να γράψω πολλά περισσότερα αλλά δεν είναι η ώρα. Ας πούμε, τι μας ειπε ο γιατρός του νοσοκομείου στο Ληξούρι όταν πήγαμε να τον βρούμε την Τρίτη 7/8 αφού βέβαια μετά την κατάληξη της μαμάς την Πέμπτη 2/8 δεν υπήρχε ούτε φωνή ούτε ακρόαση από κανέναν από τους εμπλεκόμενους φορείς. Το πιο βασικό ήταν ότι κατά την εκτίμησή του, η μαμά θα μπορούσε να σωθεί. Το μόνο που χρειαζόταν είπε ήταν οροί και οξυγόνο.