Παιδικοί γάμοι: Η σκοτεινή πλευρά της παιδικής ηλικίας

Ο Pannilal Yadev, δεν μπορεί να θυμηθεί πολλά για το γάμο του καθώς γνώρισε την γυναίκα του όταν εκείνη ήταν 7 ετών. Την περνούσε μόνο ένα χρόνο και με το ζόρι έμειναν μαζί για τα επόμενα 6 χρόνια. Εκείνη είχε τελειώσει το σχολείο και όταν έμεινε έγκυος, ο Yadev παράτησε το σχολείο.

“Πρόσφατα μίλησα σε ένα φίλο από το σχολείο, ο οποίος μου είπε ότι θα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο. Θύμωσα πάρα πολύ και ντράπηκα. Αν οι γονείς μας, δεν μας είχαν παντρέψει σε τόσο μικρή ηλικία, οι ζωές μας θα ήταν πολύ διαφορετικές. Θα ήθελα πάρα πολύ να έχω πάει στο Πανεπιστήμιο. Αν μας είχαν επιτρέψει να τελειώσουμε την εκπαίδευση μας, η σύζυγος μου και εγώ, θα ξέραμε πως να δημιουργήσουμε οικογένεια από μόνοι μας. Όταν πιέζεις τα παιδιά να παντρευτούν τα σπρώχνεις ολοένα και περισσότερο σε λανθασμένες προκαταλήψεις, οι οποίες απειλούν την υγεία τους. Διαλύεις τις φιλοδοξίες τους -είτε είναι αγόρια είτε κορίτσια”.

Ο Yadev είναι πλέον 25 ετών και εργάζεται σε μια νέα πρωτοβουλία, η οποία συνεργάζεται με την CARE USA , ώστε να καταπολεμήσουν τους παιδικούς γάμους στο Νεπάλ. Εκείνος και η γυναίκα του έχουν 4 παιδιά.

Αρκετά παιδιά αναγκάζονται να παντρευτούν και περνάνε την πλειοψηφία της παιδικής τους ηλικίας, παντρεμένα. Όσο μικρότερη η ηλικία που παντρεύονται, τόσο περισσότερο αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο, να μην κάνουν τίποτα παραπάνω στη ζωή τους.

Τα αγόρια επίσης επηρεάζονται από τους πρόωρους γάμους. Αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο για να βρούν δουλειά, ώστε να συντηρήσουν τις οικογένειες τους. Αρκετές γενιές παλεύουν για να μπορέσουν να απαλλαγούν από το συγκεκριμένο έθιμο.

Στην πραγματικότητα 156 εκατομμύρια άντρες παντρεύτηκαν σε παιδική ηλικία, σύμφωνα με τη Unicef. Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι μισές γυναίκες στο Νεπάλ, θα έχουν παντρευτεί πριν από την ηλικία των 18 ετών. Η μέση όμως ηλικία για τα αγόρια και τα κορίτσια, είναι ανάμεσα στις ηλικίες 6-8 ετών.

Ο πρόωρος γάμος είναι μια παράδοση, που αναγκάζει τα κορίτσια να εγκαταλείψουν αμέσως το σχολείο. Μετά την εφηβεία, περίπου στα 13 τους χρόνια κάνουν τον δεύτερο γάμο τους, όπου συνήθως το κορίτσι μετακομίζει με την οικογένεια του συζύγου της, για να συνεχίσει τυπικά το σχολείο.

Υπάρχουν λίγοι που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των συγκεκριμένων ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο. Για δεκαετίες αρκετοί οργανισμοί προσπαθούν να απαλλάξουν τα παιδιά από το συγκεκριμένο έθιμο, αλλά δυστυχώς δεν τα καταφέρνουν.

Υπάρχουν λίγα δεδομένα για τον τρόπο που επηρεάζονται τα μικρά αγόρια. Οι ειδικοί θεωρούν ότι οι παιδικοί γάμοι οφείλονται στην έλλειψη μόρφωσης. Τα αγόρια δεν διατρέχουν τους ίδιους κινδύνους με τα κορίτσια. Δεν θα αναγκαστούν να κάνουν σεξ και δεν θα κυοφορήσουν. Σίγουρα όμως το να παντρευτείς σε μικρή ηλικία ακόμα και αν είσαι αγόρι, δεν είναι ότι καλύτερο.

Είναι αλήθεια ότι τα κορίτσια επηρεάζονται περισσότερο αρνητικά από τα αγόρια. Η νόμιμη ηλικία γάμου διαφέρει σε κάθε χώρα, και συνήθως είναι πάντα μικρότερη για τα κορίτσια παρά για τα αγόρια. Στην Ασία το 30% των κοριτσιών παντρεύεται σε ηλικίες 15 έως 19, ενώ τα αγόρια στις ίδιες ηλικίες βρίσκονται στο 5%. Στην Ινδία η νόμιμη ηλικία γάμου είναι 21 για τα αγόρια και 18 για τα κορίτσια. Ένας ερευνητής στην Ινδία αναφέρει ότι,” Αν μπορέσουμε να πείσουμε τα αγόρια να μην παντρεύονται σε ηλικίες κάτω των 20 θα είναι μια καλή αρχή. Σε αυτή την περίπτωση τα κορίτσια δεν θα δεχτούν προτάσεις γάμου από εκείνους, πριν από την απαραίτητη νόμιμη ηλικία”.

Σε περίπτωση που εφαρμοστεί κάτι τέτοιο τα συγκεκριμένα αγόρια θα μπορούν να αλλάξουν το πατριαρχικό σύστημα και τις παραδόσεις. Το 2011 η Foreign Policy κατέγραψε την προηγούμενη μέρα του γάμου ενός μικρού παιδιού με το όνομα Ozyr Khul . Δεν είχε τη δυνατότητα να διαβάσει, να γράψει ή να μετρήσει και δεν μπορούσε να υποστηρίξει τον γάμο του. Υπάρχουν άπειρες ιστορίες αντρών, που παντρεύτηκαν πριν την νόμιμη μηλικία τους.

Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί τις αρνητικές συνέπειες. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μορφώσουμε τα αγόρια. Στις δυτικές χώρες τα αγόρια έχουν περισσότερες πιθανότητες από τα κορίτσια, για να μορφωθούν. Οι λόγοι για τους παιδικούς γάμους βρίσκονται βαθιά μέσα σε πολιτισμικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Για τις οικογένειες όμως που ζουν σε καθεστώς φτώχειας, είναι ευθύνη των παιδιών να βοηθήσουν στην οικονομική υποστήριξη, των οικογενειών τους.

Οι παιδικοί γάμοι και στα δύο φύλα συχνά σηματοδοτούν το σημείο όπου η μόρφωση σταματά και χάνεται η ευκαιρία για εξέλιξη. Μια έρευνα στο Αφγανιστάν το 2010 έδειξε ότι το 71% των ανθρώπων που πάντρεψαν τις κόρες τους ήταν αγράμματοι. Τα κορίτσια αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν το ρόλο της μητέρας και τις δουλειές του σπιτιού, ενώ τα αγόρια έπρεπε να δουλέψουν για να υποστηρίξουν τις οικογένειες τους.

Μέχρι σήμερα κανείς δεν γνωρίζει τις αιτίες, του συγκεκριμένου εθίμου. Πριν από 5 χρόνια ομάδες ακτιβιστών συνειδητοποίησαν ότι οι προσπάθειες τους κατέληγαν στο κενό. Ενώ προσπαθούσαν να προωθήσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα σε δικαστήρια και να αλλάξουν τις νομοθεσίες, τα κορίτσια ανά εκατοντάδες συνέχιζαν να παντρεύονται. Χωρίς την υποστήριξη του κόσμου δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει μεγάλη διαφορά.

Πλέον γίνονται ενέργειες για πιο αποτελεσματική δράση. Οι παιδικοί γάμοι είναι ένα βίαιο γεγονός και προσπαθούν να μεταπείσουν τα κορίτσια για αρχή. Η συμπεριφορά τους μπορεί να κάνει την διαφορά στην κοινωνία, αλλά χρειάζονται χρόνο για να το καταλάβουν. Οι παιδικοί γάμοι δεν είναι μόνο πρόβλημα για τα συγκεκριμένα παιδιά, αλλά ένα κοινωνικό πρόβλημα που αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σύγχρονο πολιτισμό.

Πηγή: http://www.thedailybeast.com/