Μητέρα 7χρονου παιδιού, ενημερώνεται πως ο γιος της πήρε λεφτά από το μπουφάν άλλου παιδιού. Και άνοιξε την αγκαλιά της…

Από τη σελίδα ενδυνάμωσης γονέων της Δήμητρας Γούναρη Dimitra Gounari – Parent Coach / Υποστήριξη και ενδυνάμωση γονέων

Μία μητέρα μαθητή Β’ Δημοτικού ενημερώνεται πως ο γιος της μάλλον πήρε από το μπουφάν άλλου παιδιού λεφτά.

Η δασκάλα το επικοινωνεί στη μητέρα με ηρεμία και σιγουριά και η μητέρα προτείνει να το χειριστεί μόνο η δασκάλα διότι συνέβη στο σχολικό χώρο.
Στο μεσοδιάστημα μέχρι να επιστρέψει το παιδί από το σχολείο η μητέρα έχει crashαρει…μεταξύ σκέψεων, αναλύσεων, προβλέψεων και πιθανοτήτων:
Δεν πρέπει να υποστεί κάποια συνέπεια;
Αυτό είναι σοβαρό, έκλεψε…

Το παιδί μου έκλεψε;;;;
Που έχω κάνει λάθος;
Γιατί δεν μου το είπε όταν έγινε;
Που πήγε η εμπιστοσύνη μας;

Γιατί να με φοβάται; Αφού ποτέ δεν τον έχω τιμωρήσει;
Αν ξεκινήσει τώρα με αυτά που θα καταλήξει;
Όλες αυτές οι σκέψεις υπήρχαν και ήταν πραγματικές. Η μητέρα επέλεξε στο τέλος να κάνει λίγο πέρα την ανησυχία, να δει το παρόν της με το παιδί και να εστιάσει τη σχέση τους και στην αποδοχή του.

Ήταν αποφασισμένη να επικοινωνήσει με κάθε τρόπο πως ειναι δίπλα του να του μιλήσει, να του εξηγήσει αν χρειάζεται, να τον εμπνεύσει για αξίες δικές της που αφορούν το σεβασμό…αλλά σε όλα αυτά είχε επιλέξει να μην διακινδυνέυσει ποτέ την βεβαιότητα πως τον αγαπάει.

Ο γιος επέστρεψε σπίτι και η μητέρα από τη δουλειά. Όλο το απόγευμα την κοιτούσε μέσα στα μάτια. Εκείνη ήρεμη μπήκε στην καθημερινότητά τους, χωρίς προσδοκία. Κάποια στιγμή της λέει, αγχωμένα:
– ‘Ηθελα να σου πω κάτι προσωπικό, έχει να κάνει με λεφτά, σου είπα ψέματα και πήρα κάτι λεφτά.
Η μητέρα τον αγκάλιασε σφιχτά:
– ‘Oταν κάνεις λάθη σ’ αγαπώ ακόμα πιο πολύ, και θέλω να μαι κοντά σου, για να το συζητάμε μαζί. Ένιωσες το λάθος σου;
Το παιδί χύθηκε στην αγκαλιά της και άρχισε να κλαίει.
– Μαμά γιατί κλαίω;
– Ίσως από ανακούφιση αγόρι μου…!

Όλο το βράδυ συζητούσαν με ιστορίες και παραδείγματα.
Θα τα σκεφτούμε όλα τα στραβά. Θα σκεφτούμε σίγουρα να κάνουμε ό,τι μας έχουν κάνει. Θα νιώσουμε αυτή την ισχυρή δύναμη να νουθετήσουμε. Θα το πάρουμε σοβαρά και θα του δώσουμε μια διάσταση τραγική – δυσανάλογη της σημασίας του. Θα τα κάνουμε όλα. Μετά από εκεί, που θα επιστρέψουμε;

Στην ευκολία της τιμωρίας και των μεγάλων κηρυγμάτων που απομακρύνουν και σκληραίνουν;
ή
Σε αυτή τη μεγάλη αγκαλιά αποδοχής που χτίζει μια σχέση που τα αντέχει, τα χωράει και τελικά μπορεί να εμπνεύσει και να μαλακώσει;

* Είναι πραγματική ιστορία μιας μητέρας που με τίμησε με το μοίρασμά της. Μητέρες φως, οδηγοί μας και έμπνευση. Για αυτή την προσπάθεια που αξίζει να κάνουμε…!
* Όταν πετάω με αεροπλάνο βλέπω τα σύννεφα και σκέφτομαι να πηδάω πάνω τους και να ξαπλώνω. Έτσι αισθάνθηκα τον τρόπο της μητέρας. Ένα μαλακό σύννεφο που αγάλιασε την ψυχή του γιου της.
Βήμα – βήμα και μαζί!
#parentcoaching
#αυτά_που_θέλω_να_σου_πω