Μεγαλώνω μόνη μου το γιο μου και με όλα αυτά που ακούω, αυτός είναι ο μεγαλύτερός μου φόβος!

Τις γιορτινές μέρες που έρχονται θα τις περάσω με το γιο μου, όπως περάσαμε όλο το 2018: Μαζί και μόνοι μας. Η περίοδος αυτή είναι πολύ δύσκολη αν σκεφτεί κανείς ότι τουλάχιστον το 90% των ανθρώπων όλου του κόσμου ανυπομονούν να έρθει.

Η αλλαγή του χρόνου που έρχεται με βάζει σε πολλές σκέψεις: Είμαι μόνη μαμά ενός αγοριού και φοβάμαι να μεγαλώσω το παιδί μου στον κόσμο αυτό που ζούμε. Οι αλλαγές στην κοινωνία μας έρχονται ξαφνικά, η μία μετά την άλλη και χωρίς καμία προειδοποίηση και δεν είμαι σίγουρη τι άλλο έχουμε να περιμένουμε.

Έμαθα το γιο μου από πολύ μικρή ηλικία ότι η γυναίκα αξίζει όσο ένας άντρας. Ξέρει πως είναι να είσαι μόνη μητέρα. Παρακολουθεί καθημερινά τον αγώνα μου. Ξέρει τι σημαίνει «Αγάπη του γονέα για το παιδί του». Και από αυτή, του έχω δώσει αρκετή. Αυτό που αγνοεί και δεν ξέρει πώς είναι, είναι ο πατέρας, ένα σωστό αντρικό πρότυπο.

Το κίνημα #MeToo βοήθησε πολλές φωνές να ακουστούν, φωνές που μας έκαναν να συνειδητοποιήσουμε την πραγματικότητα του σήμερα. Ζούμε στην εποχή της «τοξικής αρρενωπότητας». Τα αγόρια μας αναζητούν μία διέξοδο, ένα μονοπάτι για να μεταβούν ομαλά από την εφηβεία στην ωριμότητα.

Η εποχή που ζούμε είναι περίεργη και μας είναι ολοένα πιο δύσκολο ως κοινωνία να αποκρυπτογραφήσουμε αυτό που λέμε «καλός άντρας» – είδος που κοντεύει να εξαφανιστεί. Τι πιστεύουν τα αγόρια ότι περιμένουμε από αυτά τη σήμερον ημέρα; Πως πιστεύουν ότι πρέπει να φέρεται ένα αγόρι που μεγαλώνει την εποχή αυτή; Πώς αντιμετωπίζουν το γεγονός ότι η σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών είναι στα υψηλότερα ποσοστά της την εποχή αυτή που διανύουμε; Όλες οι παραπάνω είναι σημαντικές ερωτήσεις για τις οποίες όμως δεν υπάρχουν απαντήσεις.

Αυτήν την «τοξική αρρενωπότητα» τη βίωσα και εγώ. Οι αναμνήσεις εξακολουθούν να θεριεύουν στο μυαλό μου τέτοιες μέρες. Αντί να ξεθωριάζουν γίνονται όλο και πιο έντονες. Μπορώ ακόμα να θυμηθώ τα σπασμένα γυαλιά στο πάτωμα και τα χτυπήματα στο πρόσωπο της μαμάς μου και της γιαγιάς μου. Ο πατέρας μου μας παράτησε και έφυγε εκείνο το βράδυ. Η γιαγιά μου βρέθηκε στο νοσοκομείο με αρκετά χτυπήματα και σπασμένα πλευρά και η μητέρα μου έγινε μόνη μητέρα, εκτός από επιζήσασα ενδοοικογενειακής βίας.

Ήταν παραμονή Χριστουγέννων όταν συνέβη το περιστατικό αυτό. Μεγάλωσα με τη μαμά, τον παππού και τη γιαγιά και ήμουν πολύ τυχερή που τους είχα στη ζωή μου. Ο παππούς μου ειδικά ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, όμορφος, με άσπρα μαλλιά, βαθυγάλανα μάτια και με τη λογική και τη νοοτροπία ενός ανθρώπου που πρόλαβε το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ήταν ένας αφοσιωμένος σύζυγος και πάντα έβαζε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές του.

Οφείλουμε πολλά στη νέα γενιά των αγοριών. Ο διχασμός, η σύγχυση και η απομόνωση έχουν γίνει κανόνες και όχι η εξαίρεση. Πρέπει να τους δείξουμε πώς θα κάνουν τη διαφορά. Το κίνημα #MeToo δημιούργησε ένα νέο πλαίσιο και έδωσε μία πιο δυνατή φωνή στις γυναίκες για να επιφέρουν την αλλαγή και να δώσουν μία νέα ώθηση.

Χρειαζόμαστε το ίδιο και για τους γιους μας. Γνωρίζουν τι σημαίνει απαράδεκτη συμπεριφορά, αλλά πρέπει να τους δείξουμε και το τρόπο για να την αποφύγουν. Όλοι μας πρέπει να συμμετέχουμε στον κοινωνικό διάλογο με εποικοδομητικό τρόπο αν θέλουμε άντρες και γυναίκες να είναι ίσοι σύμμαχοι στην κοινωνία.

Ο γιος μου δεν γνωρίζει ακόμα ποιος είναι ο ρόλος του στην κοινωνία, θέλω όμως να γνωρίζει ότι στον κόσμο μας υπάρχει καλοσύνη, ισότητα και ελευθερία. Τα θετικά πρότυπα έχουν εκλείψει και αιτία είναι κάποιοι που είναι ανάξιοι να λέγονται άντρες και που αντιπροσωπεύουν τη στενομυαλιά, την επιθετικότητα και τη βία κατά των γυναικών.

Γνωρίζω ότι εξακολουθούν να υπάρχουν καλοί άνθρωποι που μπορούν να κάνουν την αλλαγή υποστηρίζοντας την κοινωνική δικαιοσύνη και δίνοντας το παράδειγμα που όλοι χρειαζόμαστε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα ήθελα να δω περισσότερα θετικά αντρικά πρότυπα που θα χαρακτηρίζονται από καλοσύνη και ισότητα. Για να μπορέσουν τα παιδιά μας να περιηγηθούν σωστά στη μετάβαση τους στην ενηλικίωση πρέπει να οικοδομήσουν μία θετική εικόνα της αρρενωπότητας. Τα αγόρια μας πρέπει να δουν και να γνωρίσουν τους καλούς άντρες του σήμερα για να γίνουν και εκείνοι οι καλοί άντρες της επόμενης γενιάς.

Η μεγαλύτερη επιθυμία μου για τώρα τα Χριστούγεννα δεν είναι ένα ζευγάρι μπότες ή ένα ζευγάρι χέρια να με ξεκουράσουν από τη μονογονεϊκότητα. Η μεγαλύτερη επιθυμία μου είναι να μεγαλώσω ένα σωστό παιδί που θα αγαπά και θα υποστηρίζει τις γυναίκες και δεν θα τους φερθεί ποτέ, όπως φέρθηκε ο πατέρας μου στη μάνα μου.

Πηγή: scarymommy.com