Γιατί οι περισσότεροι γονείς δικαιολογούν τις φωνές και τις ξυλιές στα παιδιά;

Ο σύζυγός μου και εγώ υιοθετήσαμε το γιο μας όταν ήταν σχεδόν πέντε ετών. Ήμουν 40 ετών και το παιδί 11 όταν ο σύζυγός μου πέθανε. Τον μεγάλωσα μόνη μου με την υποστήριξη πάντα της οικογένειας και των ελάχιστων φίλων μου.

Κατόπιν εορτής και κάνοντας μία μικρή ανασκόπηση στο παρελθόν μπορώ να πω ότι δεν ήμουν και η καλύτερη μαμά του κόσμου. Υπήρχαν στιγμές που χρησιμοποιούσα λέξεις απαγορευμένες, λέξεις από εκείνες που αν με άκουγε κανείς να ξεστομίζω, ένα σοκ θα το πάθαινε. Θυμάμαι μία συνάδελφο που με αποκαλούσε Μητέρα Τερέζα επειδή, όπως έλεγε, ήμουν ο πιο ήρεμος και γαλήνιος άνθρωπος που έχει δει ποτέ της. Που να ‘ξερε.

Όταν ο γιος μου ήταν 14 ετών είπε «Μαμά, είμαι ο άγγελος που ο Θεός έστειλε δίπλα σου να σου μάθει τι είναι υπομονή». Η αλήθεια είναι πως με εντυπωσίασε η παρατήρησή του. Του εξήγησα πως ένας άνθρωπος όσο ζει μαθαίνει και πώς αν περιμένω να μάθω υπομονή από εκείνον σωθήκαμε.

Μια μέρα δεν θυμάμαι τι έκανε και εκνευρίστηκα τόσο που άρχισα να ουρλιάζω. Αντί να φοβηθεί και να κάνει πίσω, έβαλε τα γέλια και μου είπε ότι του αρέσει να με προκαλεί για να βλέπει τις αντιδράσεις μου. Επειδή δεν ήθελα να χάσω τον έλεγχο και να αρχίσω να φέρομαι και εγώ σαν έφηβη, προτίμησα να συγκρατηθώ και να αλλάξω λίγο ρότα. Πολλές φορές είχε τύχει να κλείσω το στόμα μου με το χέρι μου από φόβο μην ξεστομίσω κάτι για το οποίο αργότερα θα μετάνιωνα. Με φωνές, βρισιές, ξύλο δεν γίνεται δουλειά. Πιστεύεις πως έτσι θα μάθει να συμμαζεύει το δωμάτιό του; Θα μάθει να σε ακούει σε ό, τι και αν του πεις; Όχι.

Απέφευγα όσο μπορούσα να του φωνάζω ή να τον δέρνω (κάποιες φορές το έκανα αλλά ελάχιστες). Το μόνο που ήθελα ήταν να μεγαλώσω έναν άνθρωπο ακέραιο που θα μπορούσε να εμπιστευτεί τους άλλους, αλλά και να τον εμπιστευτούν. Σημασία έχει ότι χρόνια αργότερα η νύφη μου με ευχαρίστησε που της «πρόσφερα» τον άνθρωπο των ονείρων της. Υπάρχει μάνα που να μη θέλει να ακούσει κάτι τέτοιο;

Είναι σημαντικό ότι περάσαμε την παιδική του ηλικία και την εφηβεία του χωρίς έντονους τσακωμούς, φωνές και ξύλο.

Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο σχετικά με τη ζημιά που προκαλούν οι γονείς στα παιδιά όταν τους φωνάζουν ως μέσο πειθαρχίας. Το ίδιο άρθρο επικεντρωνόταν επίσης στους λόγους για τους οποίους το ξύλο είναι κάτι περισσότερο από ανθυγιεινό για τα παιδιά. Τόσο οι φωνές όσο και το ξύλο προκαλούν απώλεια του ελέγχου και ενδυνάμωση του φόβου. Τέτοια σχέση θες να έχεις με το παιδί σου; Τέτοια σχέση θες να έχουν με τα δικά τους παιδιά όταν γίνουν γονείς; Καλώς ή κακώς μπορούμε να γίνουμε τα καλύτερα ή τα χειρότερα πρότυπα για τη μελλοντική τους συμπεριφορά.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην πειθαρχία και την τιμωρία. Δεν έχεις δικαίωμα να χτυπήσεις κάποιον εκτός αν είσαι σε αυτοάμυνα. Δεν έχεις καμία δικαιολογία να βρίζεις κάποιον με το πρόσχημα ότι προσπαθείς να βελτιώσεις τη συμπεριφορά του. Δεν με νοιάζει που μεγάλωσες και εσύ έτσι. Έμαθες να πιστεύεις ότι αυτός είναι ο πιο δόκιμος τρόπος και τον εφαρμόζεις στα παιδιά σου. Δεν είναι έτσι.

Σκέψου το αλλιώς: αν φερθείς σε κάποιον ξένο όπως σου φέρονταν και εσένα μικρή ή όπως φέρεσαι εσύ στο παιδί σου, θα θεωρούνταν η συμπεριφορά σου εγκληματική; Αν ερχόταν ένας τυχαίος και φώναζε ή έδερνε το παιδί σου, όπως ακριβώς κάνεις εσύ, δεν θα του έκανες μήνυση την ίδια στιγμή; Αυτό που έζησες και κάνεις και εσύ με τη σειρά σου στο παιδί σου λέγεται κακοποίηση. Απλά και ωραία.

Ακολουθώ τους κανόνες και το μοντέλο των γονιών μου επειδή τους σεβόμουν, τους αγαπούσα και μου έδωσαν αξίες, όχι γιατί τους φοβόμουν. Ήθελα να είναι περήφανοι για μένα. Ένα πράγμα που άκουγα συχνά τη μάνα μου να λέει είναι να μην κάνω τίποτα για το οποίο θα ντρέπομαι. Έτσι έκανα.

Κατά τη διάρκεια της ζωής μου ακολουθούσα και ακολουθώ τα πρότυπα των γονιών μου εμπλουτίζοντας τα με τις δικές μου αξίες, αν και πολλές φορές ξεπέρασα τα όρια και έκανα λάθος επιλογές. Τώρα που είμαι ακόμα πιο σοφή απ’ ότι κάποτε, κατάφερα να αποκτήσω με το γιο μου το είδος της σχέσης που ήθελα πάντα να έχουμε.

Είμαι ευγνώμων που και οι δύο μεγαλώσαμε και ωριμάσαμε.

Πηγή: goodmenproject.com