fbpx

Αν το παιδί σου φέρεται σαν κακομαθημένο, φταις εσύ ο γονιός που του κάνεις αυτά τα χατίρια

| 20 Ιουνίου 2018
ADVERTISEMENT

Λυπάμαι που στο λέω, αλλά το παιδί σου είναι ένα κακομαθημένο και μισό. Γκρινιάζει, απαιτεί και πάντα προσπαθεί να πάρει αυτό που θέλει.

Ξέρω ότι προσπαθείς να είσαι καλός γονιός και προσέχεις τα παιδιά σου όσο μπορείς. Οι δικοί σου γονείς δεν ήταν το ίδιο. Δεν ήξεραν καν που είσαι τη μισή μέρα. Ο μπαμπάς σου, για παράδειγμα, δεν ήξερε ότι παίζεις κιθάρα. Δεν ήξερε ότι τραγουδάς στη χορωδία του σχολείου. Η μαμά σου δούλευε πολύ και έχανε πολλές απ’ τις σημαντικές σου στιγμές. Πολλές φορές αργούσε να έρθει στο σχολείο και έχανε τα θεατρικά που πρωταγωνιστούσες.


ADVERTISEMENT

Αλλά εσύ δεν είσαι έτσι. Κάνεις τα πράγματα διαφορετικά.

Κάνεις το καλύτερο που μπορείς, γιατί θες τα παιδιά σου να είναι ευτυχισμένα. «Ανακατεύεσαι» περισσότερο απ’ ότι πρέπει επειδή θες να μαθαίνεις τί συμβαίνει στη ζωή τους. Θες να νιώθουν ιδιαίτερα και σημαντικά. Ποτέ δεν αργείς να πας να τα πάρεις από κάπου. Προγραμματίζεις και οργανώνεις τα πάντα. Πετάς σαν το ελικοπτεράκι γύρω τους. Ρωτάς χίλια πράγματα. Θες να ξέρεις ότι είναι ευχαριστημένα.  Δεν θες να είναι απογοητευμένα. Ποτέ. Γι’ αυτό τους κάνεις όλα τα χατίρια.

Κάνεις λάθη, όπως και εγώ. Τα παιδιά σου βγήκαν κακομαθημένα. Μην απορείς γιατί.


ADVERTISEMENT

  1. Διαπραγματεύεσαι

Όταν ένα παιδί θέλει κάτι, ξεκινά η διαπραγμάτευση. “Θα στο αγοράσω αν είσαι καλό παιδί” επαναλαμβάνεις στους διαδρόμους των καταστημάτων. Και όταν το παιδί δεν υπακούει και συμπεριφέρεται αντίθετα από αυτό που ο γονιός περιμένει “Εντάξει, θα σου δώσω μια ακόμη ευκαιρία”. Αυτή η ευκαιρία φυσικά μετατρέπεται σε πολλές περισσότερες. Η αγαπημένη μου διαπραγμάτευση είναι: “Υπόσχομαι ότι θα το κάνω αργότερα!”. Η διαπραγμάτευση είναι ένα πολύ καλό και αποτελεσματικό εργαλείο, αρκεί να το χρησιμοποιείς σωστά. Μην το παρακάνεις. Όταν λες κάτι μία φορά, να μένεις σε αυτή τη μία φορά.

  1. Συμμαζεύεις εσύ το δωμάτιό του

Καμιά φορά το πράγμα ξεφεύγει. Το δωμάτιό του είναι σαν βομβαρδισμένο τοπίο. Μπαίνεις μέσα και σου σηκώνονται τα μαλλιά. Βρώμικα ρούχα, βρεγμένες πετσέτες πεταμένες στο πάτωμα, ξέστρωτα κρεβάτια – παντού ένα χάλι. Ωστόσο, εξακολουθείς και το αφήνεις να πάει τη βόλτα του ή για ποδήλατο με τους φίλους του. Του επιτρέπεις να δει τηλεόραση και να φέρνει παιδιά στο σπίτι. Ποτέ δεν σε ακούει όταν του ζητάς να συμμαζέψει, οπότε βαριέσαι να το ζητάς συνέχεια και το κάνεις στο τέλος μόνη σου. Το μόνο που πετυχαίνεις έτσι είναι το εξής: Του διδάσκεις ότι και το δωμάτιό του να μη συμμαζέψει, θα κάνει και πάλι όσα θέλει να κάνει. Οπότε γιατί να το συμμαζέψει;

  1. Κουβαλάς εσύ την τσάντα του σχολείου

Ναι, είναι βαριά. Ξέρω. Μερικές φορές είναι πολύ βαριά. Ακόμη και για ψώνια να πάτε, δεν του δίνεις ποτέ να κρατήσει καμία τσάντα μη τυχόν και κουραστεί. Τα κουβαλάς όλα εσύ σαν το γαϊδούρι. Μην κακομαθαίνεις τόσο το παιδί σου. Άστο να κουβαλήσει και καμιά τσαντούλα.

  1. Το ρωτάς τί φαγητό θέλει για βραδινό

Δεν θυμάμαι να με ρώτησε ποτέ η μάνα μου τί ήθελα για βραδινό. Εσύ; Θυμάσαι ποτέ τη μαμά σου να σε ρωτάει “Θες να φάμε μέσα ή να βγούμε έξω;”. Το έξω γινόταν μόνο σε ιδιαίτερες περιστάσεις και αν. Τώρα με το παραμικρό «Τί θέλει το αγγελούδι μου; Σουβλάκι θέλει; Σουβλάκι. Μακαρόνια θέλει; Μακαρόνια». Μέγα λάθος. Μάθε το παιδί σου να τρώει ό, τι σερβίρεται στο τραπέζι.

  1. Τα σχέδιά του γίνονται εμπόδιο στα δικά σου

“Λυπάμαι, δεν μπορούμε να έρθουμε. Το παιδί έχει αγώνα μπάσκετ σήμερα. Ούτε αύριο, έχω να το πάω σε ένα πάρτι”. Εντάξει, αλλά μην το παρακάνεις. Έχεις κι εσύ ζωή. Δεν μπορείς όλη την ώρα να αναβάλλεις τα σχέδιά σου, γιατί το παιδί έχει κάτι να κάνει. Κάθε μέρα πάρτι, αγώνες, το ένα, το άλλο. Ας μείνει και κάτι πίσω μια φορά, δεν έγινε και κάτι.

  1. Θες να είναι ευχαριστημένο

Σου έχω νέα: Δεν γίνεται και δεν πρέπει να είναι χαρούμενο όλη την ώρα. Και να μην παίρνει πάντα αυτό που θέλει, και να μην κάνει πάντα αυτό που θέλει, και να μην πηγαίνει πάντα εκεί που θέλει δεν έγινε και κάτι. Αν έχεις δουλειές να κάνεις και άλλες υποχρεώσεις, πρέπει να μείνει κάτι πίσω. Δεν μπορείς να ευχαριστείς όλη την ώρα το παιδί σου, απλά επειδή έτσι θέλει.

7. Ο ένας γονιός συμφωνεί, ο άλλος διαφωνεί

Συνηθισμένο λάθος. Το παιδί δεν θέλει να πάει για ύπνο. Ο γονέας Α λέει: “Όχι, με τίποτα”. Πάει το παιδί και παίρνει τηλέφωνο τον γονέα Β και εκείνος του απαντά: “Εντάξει, κάτσε να δεις τον αγώνα, άσε την μάνα σου/τον πατέρα σου, να λέει”. Όταν το παιδί δει τους γονείς του ενωμένους να ακολουθούν μια κοινή γραμμή πλεύσης, ακόμα και αν δεν ζουν μαζί, αναγκαστικά θα συμμορφωθεί. Αλλιώς θα μάθει να πηγαίνει στο λιγότερο ελαστικό γονιό, όταν θέλει κάτι.

8. Δεν το αφήνεις να αναλάβει ευθύνες και πρωτοβουλίες

Εάν το παιδί δεν βοηθάει στο τραπέζι, δεν συμμαζεύει το δωμάτιό του, δεν πηγαίνει το σκυλάκι βόλτα, δεν πλένει τα πιάτα στο νεροχύτη, τότε άστο όλη μέρα να παίζει PS και να σου αντιμιλάει. Αν σε ευχαριστεί…

9. Δικαιολογείς την κακή του συμπεριφορά ή τους κακούς του βαθμούς

Όλοι οι γονείς το έχουμε κάνει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας. Η κακή συμπεριφορά είναι κακή συμπεριφορά. “Είναι κουρασμένη και πεινάει” είναι κλασική δικαιολογία των γονέων για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Πρέπει να σταματήσουμε να εξαίρουμε την κακή συμπεριφορά του παιδιού μας ή την έλλειψη ηθικής. Χωρίς πειθαρχία, τα παιδιά γίνονται κακομαθημένα.

  1. Διαφωνούμε με τη δασκάλα ή τον προπονητή

Είναι σημαντικό να υπερασπίζεσαι το παιδί σου, αρκεί το παιδί σου να έχει υπερασπιστεί πρώτο τον εαυτό του. Όταν ένας δάσκαλος μαλώνει το παιδί σου για κάτι, κάποιο λόγο έχει. Δεν το κάνει από βίτσιο. Το κάνει για να το βοηθήσει να γίνει καλύτερος μαθητής και καλύτερος άνθρωπος στην κοινωνία. Με το να πηγαίνεις στο σχολείο με την πρώτη ευκαιρία για να τσακωθείς, πετυχαίνεις ένα πράγμα. Δίνεις το ελεύθερο στο παιδί σου να συνεχίσει να είναι αμελές, αδιάβαστο και ζωηρό στην τάξη. Επίσης το μαθαίνεις να μη σέβεται τη δασκάλα του και να μην κάνει τις εργασίες του στο σπίτι.

Η προσοχή είναι καλή. Ένας γονιός που συμμετέχει ενεργά στη ζωή του παιδιού του είναι υπέροχο πράγμα. Αλλά η υπερβολή βλάπτει. Όταν αφήνεις το παιδί να διαπραγματεύεται, κάνεις ζημιά και όχι καλό. Εάν το δικαιολογείς για ό, τι κάνει, πάλι κακό κάνεις.

Όλα τα παιδιά πρέπει να μάθουν να τρώνε και φασολάδα και αρακά και τραχανά. Χτίζει χαρακτήρα και κορμοστασιά.

Πηγή: scarymommy.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ