Τώρα που έκανα παιδί, δεν συμπαθώ το παιδί του άντρα μου από τον πρώτο του γάμο

Ντρέπομαι που το λέω αλλά από τότε που έγινα μάνα δεν βλέπω με το ίδιο μάτι το παιδί του άντρα μου από τον πρώτο του γάμο. Γνώρισα τον άντρα μου όταν το παιδί του ήταν μόλις 2 χρονών. Το αγάπησα από την πρώτη στιγμή και δημιουργήσαμε μία υπέροχη σχέση αλλά δύο χρόνια μετά, όταν δηλαδή παντρεύτηκα το μπαμπά του και αποκτήσαμε την κορούλα μας νιώθω ότι δεν συμπαθώ το παιδάκι αυτό, όπως το συμπαθούσα τότε. Όσο περνάει ο καιρός γίνομαι όλο και λιγότερο ανεκτική απέναντί του και αποφεύγω όσο μπορώ με διάφορες δικαιολογίες να μένει μαζί μας.

Ο άντρας μου δεν έχει καταλάβει μέχρι στιγμής κάτι γιατί το κρύβω όσο πιο καλά μπορώ αλλά είμαι σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα αντιληφθεί ότι φέρομαι εντελώς διαφορετικά απέναντι στο γιο του σε σχέση με το παρελθόν. Ειδικά τώρα με τον κορονοϊό έχω την τέλεια δικαιολογία, όταν όμως έρθει π.χ. το εμβόλιο και η καθημερινότητά μας αρχίσει να επιστρέφει στην κανονικότητά της, τότε τι θα κάνω;

Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό, γιατί νιώθω έτσι. Δεν μου έχει φταίξει κάπου το παιδάκι, δεν έχει κάνει κάτι, εγώ έχω το θέμα. Ο άντρας μου είναι σε άδεια το διάστημα αυτό και τις προάλλες η πρώην του, του τηλεφώνησε για να του πει ότι ο γιος του δεν ήταν καλά, ότι του λείπουμε και ρώτησε αν θα μπορούσαμε να τον κρατήσουμε λίγες μέρες. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Αναγκαστικά δέχτηκα και από τα νεύρα μου έκλαιγα δύο μέρες. 

Θέλω η οικογενειακή μου ζωή να είναι όπως την έχω φανταστεί και όπως επιθυμώ να είναι και όχι όπως μου την επιβάλλουν οι άλλοι. Έκανα κάποιες επιλογές στη ζωή μου και είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτές. Έχω μία πολύ καλή δουλειά, ταξιδεύω ή μάλλον ταξίδευα προ κορονοϊού πολύ συχνά και έχω κάνει αρκετά καλά κουμάντα στα οικονομικά μου. Και σπίτι αγόρασα και καλό αυτοκίνητο έχω και πολλά άλλα. Από τη στιγμή που δεν θέλω το γιο του άντρα μου μέσα στα πόδια μας, θα βάλω τα δυνατά μου ώστε να μην είναι. 

Ντρέπομαι γιατί καταλαβαίνω ότι μιλάω για ένα παιδάκι που δεν φταίει πουθενά και υφίσταται το τραγικό γεγονός της διάλυσης της οικογένειάς του αλλά έχω και εγώ μία ζωή και ένα παιδί να κοιτάξω. Έχω πλέον τη δική μου οικογένεια, δεν θέλω τρίτους στα πόδια μου. Θέλω τα πράγματα να γίνονται όπως ορίζω εγώ και να μη μου χαλάει μία ζωή τα σχέδια και το πρόγραμμα ένα παιδί που δεν είναι δικό μου. Δεν λέω ότι δεν το αγαπώ ή ότι δεν θέλω το καλό του, απλά δεν θέλω πολλά πολλά μαζί του.

Παρασκευή