Τον πατέρα μου τον είδα όλο κι όλο δυο φορές στη ζωή μου…

Έχει περάσει ένας χρόνος απο όταν έγραψα το τελευταίο μου γράμμα στο βιολογικό μου πατέρα, και είναι πολύ δύσκολο να προσποιούμαι ότι δεν με ενοχλεί , ενώ πραγματικά με κάνει χάλια. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν περίπου δύο ετών, και προχώρησαν τις ζωές τους. Ο πατριός μου με βοήθησε πραγματικά πάρα πολύ, μου έλεγε ότι είμαι όμορφη μέσα στο άσπρο νυφικό μου και συγκινήθηκε όταν με συνόδευσε στο γάμο μου.

Δεν ξέρω αν με επηρεάζει επειδή πλέον είμαι και η ίδια μαμά ή επειδή είναι απλά μια φάση. Την πρώτη φορά που πραγματικά λύγισα ήμουν 11. Η μαμά μου κατάφερε να εντοπίσει τον πατέρα μου, εφόσον δεν είχα μάθει νέα του απο όταν ήμουν 6 ετών. Ήμουν θυμωμένη. Του έγραψα ένα γράμμα, που του ανέφερα πολλά πράγματα που είχε χάσει τα τελευταία 10 χρόνια, ότι δεν καταλάβαινα πως μπορούσε να έχει προχωρήσει, να παντρευτεί, να κάνει παιδιά και ποτέ να μην στείλει ένα μήνυμα ή απλά να περάσει να δεί τι κάνω.

Η μαμά μου είναι μια αξιοπρεπής πρώην και κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει. Ακόμα και σήμερα, με επιπλήττει αν μιλήσω άσχημα για τον πατέρα μου. Με διαβεβαιώνει ότι είναι ο άντρας που παντρεύτηκε και απλά κάπου έχασε το δρόμο του. Με ενθαρρύνει να του μιλήσω και να κάνω την προσπάθεια. Σήμερα, γνωρίζω ότι μοιράζεται φωτογραφίες του παδιού μου μαζί του.

Έχω γράψει πολλά γράμματα, και σε μερικά μετανιώνω που ήμουν τόσο σκληρή. Μακάρι να ήξερε πόσο αυτά τα λόγια με πλήγωσαν. Ένιωθα εγκαταλελειμμένη και μόνη. Κοιτάω το σύζυγο μου που δεν μπορεί καν να μας αποχωριστεί για να πάει στη δουλειά. Πως βρίσκει χρόνο για να μάθει στο γιό μας νέα πράγματα, να τον αγκαλιάσει και να τον ενθαρρύνει κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μπορείς να φανταστείς τι σημαίνει να μην είσαι τίποτα στα μάτια του πατέρα σου , σε σημείο που να μην σου λέει καν ότι φεύγει;

Έχω δει τον πατέρα μου μόνο δύο φορές. Μία όταν ήμουν 6. Η γυναίκα του ήταν έγκυος οπότε η μαμά μου με βοήθησε να διαλέξουμε ένα ρούχο για το μωρό και πήγαμε όλοι μαζί να φάμε. Ο πατέρας μου, μου αγόρασε ένα φόρεμα το οποίο λάτρεψα. Αλλά εκείνη τη νύχτα, τα αισθήματα μου δεν ήταν καλά και κατέληξα να κλαίω στην αγκαλιά της μαμάς μου. Όταν ήμουν 13, οι γονείς μου διάλεξαν να με στείλουν να μείνω λίγο καιρό  μαζί του. Η μαμά μου και ο πατριός μου φρόντισαν να μην μου λείπει τίποτα. Μου αγόρασαν μια νέα ντουλάπα στην κυριολεξία και προμήθειες για έξι μήνες.  Οι παππούδες μου με παρέδωσαν σε έναν ξένο στο αεροδρόμιο. Έναν  άνδρα που η μοναδική του  γονεϊκή εμπειρία ήταν η παροχή γεύματος στην μεγαλύτερή του κόρη.

Δεν νομίζω πως κανένας σκέφτηκε τα συναισθήματα που αναγκάστηκα να περάσω ή το πόσο μεγάλο ήταν το ταξίδι. Εύχομαι μόνο να είχα μπορέσει να το απολαύσω, και να είχα εκμεταλλευτεί την ευκαιρία, αλλά το αισθηματικό τέλμα ήταν αρκετό να το αντέξω, για αυτό γύρισα 2 βδομάδες νωρίτερα.

Πρόσφατα, ρώτησα το σύζυγο μου αν πίστευε ότι θα ξαναδώ τον πατέρα μου, και μια που το είπα, και μία που το μετάνιωσα- ήδη ήξερα την απάντηση. Μου απάντησε απλά ένα όχι. Μέσα μου το περίμενα. Αλλά το να ακούω από κάποιον άλλο με  ενόχλησε πραγματικά. Ο πατέρας μου ποτέ δε θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τους 2 άντρες της ζωής μου: Το γιό μου και τον άντρα μου. Δεν ξέρει τι με κάνει ευτυχισμένη, τα όνειρα μου και τις ευχές μου. Δεν θα ξέρει τίποτα παραπάνω, από το όνομα μου, και πόσα γενέθλια έχει χάσει.

Δεν είναι σωστό να γυρίσεις την πλάτη σου στα παιδιά σου ή να σκεφτείς ότι με το να μην είσαι εκεί, τους κάνεις χάρη. Θεωρείς ότι δεν σε χρειάζονται εκεί; Πολέμα πιο δυνατά. Κάτι έχεις κάνει λάθος. Μην το αφήσεις να σε προσδιορίσει, απόδειξε στον εαυτό σου ποιος είσαι. Ποτέ μην εγκαταλείψεις. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να νιώθεις οτι σε παράτησε ο πατέρας σου και σε ξέχασε. Τα παιδιά χρειάζονται τους γονείς τους. Ευχαριστώ το τυχερό μου αστέρι, τον πατριό μου και είμαι τρομερά ευγνώμων για τη μητέρα μου. Επειδή όμως έχω εξαιρετικούς γονείς, δεν σημαίνει ότι γεμίζουν το κενό της απουσίας του πατέρα μου.

Ο ρόλος σου σαν γονιός δεν τελειώνει με την εκκίνηση μιας ζωής. Το χρωστάς στα παιδιά σου να είσαι εκεί, να παλεύεις για αυτά, να μην περιμένεις να κάνουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να είναι τα παιδιά σου, να το κάνεις για εσένα με χρόνο, υπομονή και προσπάθεια!

Πηγή: http://www.huffingtonpost.com/