Ήμουν θύμα βιασμού μέσα στον γάμο χωρίς να το καταλαβαίνω | Η ιστορία της Ζωής

Θύμα βιασμού μέσα στο γάμο: Αυτή ήταν η φράση που χρησιμοποίησε ο δικηγόρος μου όταν έμαθε τι ζούσα όσο ήμουν παντρεμένη.

Όλα αυτά τα χρόνια ήξερα ότι αυτό που μου συνέβαινε λεγόταν βιασμός. Ήξερα ότι ήταν κάτι εξευτελιστικό, κάτι ταπεινωτικό. Ήξερα ότι κάτι τέτοιο δεν πρέπει να συμβαίνει σε κανένα γάμο. Απλώς δεν ήξερα ότι υπάρχει βιασμός μέσα στο γάμο. Ένιωθα βιασμένη, αλλά ποιος θα με πίστευε αν του έλεγα ότι ο ίδιος μου ο σύζυγος με βίαζε; Ποτέ δεν με ανάγκασε, ούτε με χτύπησε, ούτε έσκισε τα ρούχα μου, ούτε κράτησε τα χέρια μου πίσω με τη βία. Ξεκίνησε σαν κάτι συναινετικό ανάμεσα σε δύο συζύγους, αλλά εξελίχθηκε τελείως διαφορετικά.

Την πρώτη φορά μπήκε μέσα μου δυνατά και μετά ακόμα πιο δυνατά. Πονούσα, αλλά δεν σταματούσε. Ούρλιαζα να σταματήσει, ένιωθα το δέρμα μου να σκίζεται, αλλά τα μάτια του ήταν κλειστά και ήταν σαν να μη με άκουγε. Ήταν σε μία κατάσταση που έμοιαζε με έκσταση. Ο πόνος χειροτέρεψε. Φόβο, πανικό και πόνο… μόνο αυτά ένιωθα. Δεν σταματούσε. Δεν μπορούσα να κουνηθώ. Ούρλιαζα και τα δάκρυα στα μάτια μου έτρεχαν ποτάμι. Ωστόσο δεν σταματούσε. Όταν τελικά τελείωσε, έτρεξα στο μπάνιο. Αιμορραγούσα και μάλιστα πολύ άσχημα. Ήμουν σε κατάσταση σοκ και πονούσα απίστευτα. Τι διάολο ήταν αυτό που μόλις συνέβη;

Όταν βγήκα από το μπάνιο, με κοίταξε έκπληκτος και αναστατωμένος σαν να μην καταλάβαινε τι μου είχε συμβεί. Άρχισε τις δικαιολογίες: δεν μπορούσε να σταματήσει, σε λίγο θα τελείωνε, ήμουν γυναίκα του και έπρεπε να κάνω ό, τι ήθελε, δεν κατάλαβε ότι μου έκανε κακό… Ένιωσα το κεφάλι μου να φέρνει σβούρες και κάτω χαμηλά εξακολουθούσα να πονάω και να έχω μία αίσθηση σαν κάψιμο. Έφυγα φωνάζοντάς του να μη με αγγίξει ποτέ ξανά. Να μη με ακολουθήσει. Να με αφήσει ήσυχη.

Πήγα στο σπίτι μιας φίλης που είναι νοσοκόμα. Μου είπε να πάμε στο νοσοκομείο, αλλά δεν μπόρεσα να το κάνω. Ο σύζυγός μου εργαζόταν στο νοσοκομείο και η πόλη στην οποία ζούσαμε ήταν πολύ μικρή, θα μαθευόταν. Όλοι εκεί τον γνώριζαν και με γνώριζαν. Όχι, δεν μπορούσα να πάω. Δεν μπορούσα να το κάνω. Με ρώτησε αν ήθελα να τον καταγγείλω. Ούτε αυτό μπορούσα να το κάνω. Οι μισοί αστυνομικοί ήταν φίλοι του.

Προσπάθησα να ξεπεράσω την εφιαλτική αυτή νύχτα και να συνεχίσω τη ζωή μου. Ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος στο δεύτερο παιδί μας δύο μήνες αργότερα. Εξακολουθώ να μην ξέρω αν είχε σχεδιάσει τη νύχτα αυτή ή όχι.

Έμεινα παντρεμένη μαζί του άλλα έξι χρόνια. Το σεξ εξακολουθούσε να είναι οδυνηρό και πάντα ανησυχούσα μήπως ξεφύγει πάλι και με πονέσει όπως τότε. Η νύχτα εκείνη δεν επαναλήφθηκε, αλλά απαιτούσε να κάνουμε σεξ και με κακοποιούσε με άλλους τρόπους. Μου ζητούσε να κάνουμε σεξ, μου έλεγε πόσος καιρός έχει περάσει από τότε που το κάναμε τελευταία φορά, με αγνοούσε για μέρες εάν αρνιόμουν, θύμωνε και με απειλούσε αν του έλεγα «όχι», μου στερούσε πράγματα που ήθελα και χρειαζόμουν και μου έκανε τη ζωή κόλαση αν δεν του έδινα αυτό που ήθελε περισσότερο στον κόσμο, δηλαδή σεξ. Με άγγιζε ακόμα και αν του έλεγα ότι δεν είχα διάθεση. Δεν μπορούσαμε ούτε να αγκαλιαστούμε ή να δούμε μία ταινία χωρίς να προσπαθήσει να μου βάλει χέρι. Με παρακαλούσε να τον αγγίξω, να «παίξω» μαζί του και να του κάνω στοματικό γιατί αυτό όφειλα να κάνω.

Θυμάμαι πριν από κάποια χρόνια που ήταν Χριστούγεννα. Τα παιδιά και οι γονείς μου ήταν στον κάτω όροφο μπροστά από το δέντρο και περίμεναν να ανοίξουν τα δώρα τους, όταν εκείνος με φώναξε από τον πάνω όροφο, από το υπνοδωμάτιο μας. Δεν τον ένοιαζε. Από τη στιγμή που ήθελε σεξ έπρεπε να του το δώσω όπου και αν ήμασταν, με όποιον και αν ήμασταν, όποιες κι αν ήταν οι συνθήκες. Πάντα αυτό σκεφτόταν, το σεξ.

Τα παιδιά μου δεν μπόρεσα να τα θηλάσω ποτέ, γιατί είχα ανεστραμμένες θηλές. Έπρεπε να χρησιμοποιώ αντλία στήθους για να μπορώ να τα ταΐζω. Εκείνος το έψαξε λίγο παραπάνω και μου πρότεινε να κάνω εγχείρηση γιατί η περίπτωσή μου δεν επιδεχόταν θεραπεία με φάρμακα. Το θέμα είναι ότι την εγχείρηση δεν την ήθελε για να μπορέσω να θηλάσω το δεύτερο παιδί μας, αλλά για να μπορεί να «παίζει» με το στήθος μου κατά τη διάρκεια του σεξ. Ήθελε τα στήθη μου να ξαναγίνουν κανονικά για να «ανάβει». Δεν τον ένοιαζε για μένα, ούτε πόσο επώδυνη θα ήταν για μένα η εγχείρηση. Τον ένοιαζε να περνάει αυτός καλά.

Ήξερα ότι δεν ήταν φυσιολογικό όλο αυτό που γινόταν. Ήξερα ότι αυτό δεν ήταν πραγματική αγάπη. Ήξερα ότι άξιζα τα καλύτερα. Ήξερα ότι η κατάσταση αυτή δεν ήταν υγιής. Αυτό που δεν ήξερα ήταν πώς θα αλλάξουν τα πράγματα. Δεν μπορούσα να καταλάβω ότι αυτό που ζούσα ήταν σεξουαλική κακοποίηση. Δεν είχα καταλάβει ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν εξαρτημένος από το σεξ. Δεν είχα καταλάβει μέχρι που τελικά κατάλαβα.

Εύχομαι να είχα το θάρρος να τον καταγγείλω τότε. Μακάρι να είχα πάει στο νοσοκομείο εκείνο το βράδυ όπως μου είχε πει η φίλη μου. Θα με είχαν εξετάσει και θα υπήρχαν αποδείξεις ώστε να μπορώ μετά να τον καταγγείλω. Η επίθεση του εκείνο το βράδυ μου άφησε μία μικρή ουλή. Ξέρω ότι ο γυναικολόγος μου ξέρει. Δεν είναι από τον τοκετό γιατί και στα δύο μου παιδιά έκανα καισαρική.

Δεν ντρέπομαι πια. Δεν φταίω εγώ ούτε έκανα κάποιο λάθος. Είμαι επιζήσασα βιασμού μέσα στο γάμο, ένα είδος βιασμού για το οποίο κανείς δεν μιλάει, ένα είδος βιασμού που περνά απαρατήρητο και σπάνια καταγγέλλεται.

«Ξέρετε ότι αυτό που μόλις μου περιγράψατε εμπίπτει στην κατηγορία του συζυγικού βιασμού;», με ρώτησε ο δικηγόρος μου. Υπέγραψα τα χαρτιά του διαζυγίου. Είμαι ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία μου, μακριά από ένα τοξικό σύζυγο χωρίς βιασμούς και καταχρήσεις.

Όσες γυναίκες βρίσκεστε σε μία τέτοιου είδους σχέση, εμπιστευτείτε το ένστικτό σας. Αν αισθάνεστε ότι κάτι δεν πάει καλά, να ξέρετε δεν πάει. Μη διστάσετε να το πείτε σε κάποιον. Δεν είστε μόνες. Πολλές γυναίκες βιώνουν βιασμό μέσα στο γάμο, πίσω από κλειστές πόρτες, οι οποίες κάποτε πρέπει να ανοίξουν και να καταλάβουν οι γυναίκες αυτές ότι αυτό που βιώνουν λέγεται βιασμός.

Αν δεν θέλετε να κάνετε σεξ ή να υποκύψετε σε οποιαδήποτε «περίεργη» απαίτηση, ακόμα και αν αυτή προέρχεται από το σύζυγό σας, τότε μην το κάνετε. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σας αναγκάσει να κάνετε κάτι που δεν θέλετε. Ποτέ και για κανένα λόγο. Δεν υπάρχει δικαιολογία για το βιασμό. Αξίζετε τα καλύτερα και πρέπει να τα διεκδικήσετε. Να έχετε πίστη στον εαυτό σας και στη δικαιοσύνη.

Ζωή