Το τρίτο πρόσωπο δεν είναι πάντα ευκολόπιστο ή ανήθικο. Καλά τα λέτε έξω απ’ το χορό…

Με λένε Ειρήνη και έχω δυο κόρες. Έχασα τον άντρα μου πρόπερσι σε δυστύχημα και από τότε τις μεγαλώνω μόνη. Ο γάμος μου δεν ήταν ο καλύτερος και αν δεν μας χώριζε ο θάνατος, μπορεί να μας χώριζε η ζωή. Δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα μεταξύ μας τελευταία, στερήθηκα πολλά στο πλάι του άντρα μου αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν τον αγαπώ και δεν μου λείπει. Ας ήταν εδώ κι εγώ θα το πάλευα.

Στο δρόμο μου μπήκε ένας γνωστός μας. Τον ήξερα 4 χρόνια, ήταν από τους καλύτερους πελάτες στο μαγαζί του άντρα μου και είχαμε συνεργαστεί πολλές φορές. Ευγενικό παιδί, χαμηλών τόνων άνθρωπος, φαινόταν έντιμος και έξυπνος, δεν μας είχε δώσει ποτέ δικαίωμα να πιστεύουμε το αντίθετο. Παντρεμένος με 2 παιδιά, φαινόταν ότι είχε την ιδανική οικογένεια.

Στα 4 χρόνια που τον ήξερα, και λέγαμε που και που καμιά κουβέντα παραπάνω, δεν μου είχε πει ποτέ ότι δεν ήταν καλά στο γάμο του, αντιθέτως. Τη γυναίκα του, μια φορά την είχα δει από μακριά, δεν έβγαινε πολύ.

Όταν έχασα τον άντρα μου, ανέλαβα εγώ το μαγαζί και συνεργαστήκαμε πιο στενά. Με τον καιρό, με πλησίασε αλλιώς. Στην αρχή φιλικά και γρήγορα η φιλία έγινε έρωτας.

Μου είπε πως δεν ήταν ευτυχισμένος στο γάμο του, ότι προσποιούνταν γιατί η γυναίκα του είχε κόλλημα με το τί θα πει ο κόσμος, ότι έμενε για τα παιδιά και ότι ήθελε να χωρίσει. Ό,τι δηλαδή λένε, πάνω-κάτω, όλοι.

Εγώ όμως μέχρι τότε αγνοούσα την ύπαρξη της κασέτας που παίζουν όλοι οι παντρεμένοι, γιατί τέτοιες καταστάσεις ήταν εντελώς έξω από εμένα. Επίσης τον ήξερα από πρίν, δεν ήταν άσχετος ή περαστικός. Τον πίστεψα γιατί δεν είχα λόγο να αμφισβητήσω κάποιον που για χρόνια και ως εκείνη τη στιγμή, δεν μου είχε δώσει δικαίωμα ότι μπορεί να λέει ψέματα. Οπότε…γιατί όχι;

Μου έδωσε όλα όσα στερήθηκα και πολύ γρήγορα, όχι μόνο τον ερωτεύτηκα, αλλά τον αγάπησα. Τον αγάπησα σαν άνθρωπο μα αποδείχτηκε πως δεν ήτανε καθόλου. Ήταν πολύ καλός στο μπλα μπλα και δυστυχώς, μόνο σε αυτό. Τις πράξεις του, καμιά μας δεν τις είδε. Και λέω “καμιά ΜΑΣ” γιατί μπήκαν κι άλλες στο παιχνίδι και τις έβαλε αυτός. Σαν “φίλες”….

Που να φανταστώ ότι ο…έντιμος πελάτης του μαγαζιού μου, αυτός που ήξερε πολύ καλά την οικογένειά μου και πιο πολύ ότι μεγάλωνα τα δύο παιδιά μου μόνη, το είχε σύστημα να αλλάζει τις γκόμενες ανα πεντάμηνο σαν τα πεντάμηνα του ΟΑΕΔ.

Ψέμα με το τσουβάλι. Η δήθεν φίλη, μπαινόβγαινε σπίτι του σαν γειτόνισσα και έπινε καφέ με τη γυναίκα του για να τον κερδίσει. Ξεφτιλίστηκε όσο δεν έχω δει σε άνθρωπο. Αυτό που λέμε ότι υπάρχουν πουτ@νες που πάνε επί σκοπού να διαλύσουν σπίτια το είδα να συμβαίνει μπρος στα μάτια μου. Ήξερε ότι ήμασταν μαζί και επειδή λύσσαξε από τη ζήλια της, τον πλησίασε μεταφέροντας ψέματα για εμένα και αυτός επέλεξε να τα πιστέψει για να έχει πάτημα να φύγει. Δεν ήρθε ποτέ να ρωτήσει αν ισχύει κάτι από όλα αυτά, δεν μπήκε καν στο κόπο. Αλλά η ιστορία δυστυχώς, δεν τελειώνει εδώ…

Εγώ επειδή τον αγαπούσα, για να τον βοηθήσω, υπέγραφα ότι μου εξοφλούσε κάποια τιμολόγια χωρίς στη πραγματικότητα να τα έχει εξοφλήσει και είχαμε συμφωνήσει προφορικά, ότι θα το κάνει όποτε μπορεί. Τώρα αυτός φαίνεται ότι δεν μου χρωστάει ενώ μου οφείλει 10 χιλιάρικα που λείπουν από το ταμείο και πρέπει να καλύψω εγώ.

Εννοείται δεν τα ζήτησα και από αξιοπρέπεια δεν θα τα ζητήσω ποτέ. Γιατί εγώ έχω αξιοπρέπεια. Αυτός που κάνει το κορόιδο, καμία.

Να σας πω και κάτι, τα λεφτά, η στήριξη και ό,τι άλλο του έδωσα, λίγο με νοιάζουν. Τα έκανα με τη καρδιά μου και όχι για να μου πει ευχαριστώ, να τα έχει να τα χαίρεται, δεν τα θέλω πίσω. Για ένα μόνο αναρωτιέμαι.

Όταν χάρις σ΄εμένα, μπορείς και φέρνεις ψωμί στο σπίτι σου και στρώνεις τραπέζι στα παιδιά σου, με τί “τσίπα” ισχυρίζεσαι, ότι δεν είχαμε τίποτα ποτέ;

Με τί ψυχή πηγαίνεις στις γκομενίτσες σου (μάθαμε εδώ στο χωριό ότι δεν έχει μόνο αυτή που ξέρουμε αλλά και πολλές που δεν ξέρουμε) και λες τα ίδια λόγια που έλεγες σε εμένα; Πας παντού και με βγάζεις τρελλή, ότι δήθεν εγώ σου την έπεφτα και με απέρριπτες, ενώ είχαμε 9 μήνες σχέση. Εγώ όμως η τρελλή του τίποτα, σε βοήθησα καλύτερα και από μάνα σου και ήμουν εκεί για εσένα όποτε με χρειάστηκες. Κρίμα.

Κρίμα για εμένα, για εσένα δεν με νοιάζει πια. Κρίμα που επειδή έμπλεξα με παντρεμένο μια φορά, τώρα με ρωτάνε με ύφος “Πας με παντρεμένους;” σαν να είμαι η πουτ@ν@ του χωριού. Επειδή έκανα το λάθος να αγαπήσω κάποιον που δεν αγαπάει τα άντερα του.

Κρίμα που οι άνθρωποι ζουν και αναπνέουν για να κρίνουν και έχουν έτοιμη τη ταμπέλα “της χαζής που δεν κατάλαβε ότι τη δούλευε ο παντρεμένος” ή “της καριόλας που τα ήθελε ο κώλος της”. Κρίμα που δεν γνωρίζουν ότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και δεν είναι πάντα θέμα νοημοσύνης. Είναι που όταν τα λουλούδια σου στέκουν ξερά στο κήπο σου για χρόνια και βλέπουν ξαφνικά νερό, μπορεί να πιούν τόσο πολύ που να σαπίσουν.

Έξω απ’ το χορό, πολλά τραγούδια λένε. Κι εγώ μες στο χορό, τραγούδησα καλύτερα απ’ όλους και μέχρι σήμερα, πληρώνω τα σπασμένα σας. Μη κελαηδάτε αν δεν ξέρετε και μην καταπίνετε αμάσητο, ό,τι σας σερβίρουν. Καλή η μεγάλη μπουκιά αλλά ο μικρός λόγος είναι καλύτερος. Ποτέ δεν ξέρεις.

Ειρήνη

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ