Το διαζύγιο δεν είναι ντροπή

Η ξαδέλφη μου χώρισε πρόσφατα και πρόσεξα ότι στη σελίδα της στο Facebook έγραψε ένα πολύ ευγενικό ευχαριστώ στους φίλους και στην οικογένεια της που την βοήθησαν σε αυτό το δύσκολο “ταξίδι” όπως έγραψε. Δεν ανέφερε τη λέξη διαζύγιο, αλλά τη λέξη “ταξίδι”….

Αρκετοί της έγραψαν “Προσεύχομαι για ‘σένα,” και “σου στέλνω μια αγκαλιά” και άλλα τέτοια , για να την υποστηρίξουν ακόμα και αν και κάποιοι δεν ήξεραν καν, για ποιον λόγο την υποστήριζαν. Της έγραψα: “Συγχαρητήρια για την νέα σου αρχή”.

Αυτό είναι κάτι που λέω σε όσους γνωστούς μου, έχουν χωρίσει. Γιατί είναι μια αρχή. Μια νέα σελίδα στη ζωή σου. Είναι μια ανάσα καθαρού αέρα μετά από ένα μεγάλο διάστημα, ίσως και χρόνια, που βυθιζόσουν σε κινούμενη άμμο. Και είναι κάτι για το οποίο πρέπει να αισθάνεσαι περηφάνια επειδή πάλεψες κι επέζησες. Ο χωρισμός είναι κάτι που πονάει όμως, ειδικά ένας άνθρωπος που χώρισε πρόσφατα, δεν χρειάζεται προσευχές και μοιρολόι και  “δεν θέλω τη συμπόνοια κανενός”. Αυτό που χρειάζεται είναι ενθάρρυνση, ένα κρύο ποτάκι και μια ατάκα του τύπου “Πάμε γι’ άλλα!”.

Έχω την τάση να υπερ-μοιράζομαι διάφορα πράγματα και συνειδητοποιώ ότι οι άλλοι είναι συνήθως πιο συγκρατημένοι και τους αρέσει να είναι διακριτικοί. Δεν θέλουν όλοι να μοιραστούν τα συναισθήματα τους. Θαυμάζω το τακτ και την διακριτικότητα, αν και δεν έχω καμία από αυτές τις ιδιότητες. Οπότε εάν δεν θες να το ανακοινώσεις είναι δικαίωμα σου. Απλά ελπίζω ότι ο λόγος που δεν το κάνεις είναι επειδή είσαι χαμηλών τόνων και όχι επειδή ντρέπεσαι.

Εάν πήρες διαζύγιο επειδή απατάς ασύστολα, αυτό το άρθρο δεν το γράφω για σένα, επειδή πιθανόν να μην έχεις καμία ντροπή για όσα κάνεις, ούτε καν συναίσθηση. Το πιο πιθανό είναι να έχεις ήδη ξαναπαντρευτεί ή να είσαι σε κάποιο κλάμπ και να γλεντάς ή και τα δύο.

Μιλάω σ’ εσένα που μένεις σ’ έναν κακό γάμο, επειδή φοβάσαι την μοναξιά. Σε σένα που προσπαθείς να ζήσεις πάλι τη ζωή σου αξιοπρεπώς χωρίς να σου βάζουν τη ταμπέλα του θλιβερού διαζευγμένου. Σε σένα που μόλις λες ότι είσαι χωρισμένη/ος, γέρνουν το κεφάλι λάγνα με τη συμπόνοια στο μάτι και απαντούν “Αχ ναι;;;;; Πολύ λυπάμαι”. Σε σένα που προσπαθείς να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν πως , μπορεί οτιδήποτε αφορά το διαζύγιο να λανσάρεται στη κοινωνία μας ως μελό ταινία με τίτλο “κλαίει η μάνα μου στο μνήμα” , αλλά δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή πραγματικότητα ούτε είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα όλων των διαζυγίων. Σε εσένα που νιώθεις υπόλογος για τις πράξεις των άλλων. Που εσωτερικεύεις την ντροπή της εγκατάλειψης ή της φυγής. Που νιώθεις ενοχές ακόμη κι αν έτρωγες ξύλο και σκέφτεσαι μήπως έπρεπε να συνεχίσεις να το τρως για να μην είναι χωρισμένοι γονείς των παιδιών σου. Σε εσένα που εκεί που αρχίζει το διαζύγιο, σταματάει η λογική σου ή η λογική των άλλων!

Ναι το διαζύγιο είναι μια απώλεια. Είναι επώδυνο σε πολλούς τομείς της ζωής σου. Αλλά μπορεί επίσης να είναι κάτι γενναίο και ευγενές που να σε βγάλει σε ένα καλύτερο μέρος. Μπορεί τη τέταρτη δεκαετία της ζωής σου να αρχίσεις να περνάς πολύ καλύτερα από όλες τις προηγούμενες. Και αν άφησες κάποιον/κάποια που σε απατούσε ή σε κακομεταχειριζόταν ή δεν ενδιαφερόταν για τα παιδιά σας, έδειξες με τον τρόπο αυτό ότι δεν αξίζεις και δεν ανέχεσαι πλέον τέτοιες συμπεριφορές. Έκανες την επανάσταση σου. Έδειξες την αξία σου. Μπορεί να πονάς λίγο ή παραπάνω, αλλά δεν υπάρχει πολεμιστής που να γύρισε σπίτι του χωρίς τραύματα. Υπάρχουν όμως πολλοί που όταν μετά από χρόνια τα βλέπουν, θυμούνται πόσο γενναίοι υπήρξαν και πόσο τυχεροί που βγήκαν ζωντανοί. Έτσι κι εσύ βγήκες ζωντανός/ή αφήνοντας λάφυρο σε κάποιον άλλον, έναν άνθρωπο που δεν σου άξιζε.

Έχω χωρίσει δυο φορές. Στον δεύτερο γάμο μου, με απατούσε αλλά δεν ήθελα να χωρίσω για να μην “αποτύχω” δεύτερη φορά. Όχι! ΔΕΝ θα ήμουν δυο φορές διαζευγμένη. Όμως μια φίλη μου, που της εξομολογήθηκα την ανησυχία μου, μου έδωσε  ελπίδα ότι ίσως και κανένας να μην με κοιτάξει περίεργα αν μάθει ότι έχω χωρίσει δυο φορές και ότι ίσως όλο αυτό είναι μεγενθυμένο στο μυαλό μου! Εν τω μεταξύ ο σύζυγος μου με απατούσε, έπινε και με απειλούσε κι εγώ ανησυχούσα για το πως θα χαρακτηρίσουν ΕΜΕΝΑ….

Τελικά ξαναπαντρεύτηκα με έναν άντρα που έχει επίσης χωρίσει από ένα γάμο και πολλές φορές αστειευόμαστε με αυτό. Τον ρωτάω “Είμαι η αγαπημένη σου γυναίκα;” και εκείνος με ρωτάει “Είμαι ο αγαπημένος σου σύζυγος;” και γελάμε επειδή οι άλλοι ήταν τόσο απαίσιοι.

Σκέψου ότι χώρισες επειδή εκτιμάς τον γάμο. Πιστεύεις στην δέσμευση. Πιστεύεις στην αγάπη που μένει σταθερή στα καλά και στα κακά, στα εύκολα και στα δύσκολα. Πιστεύεις στην οικογένεια. Και χώρισες επειδή ο/η σύντροφος σου δεν μοιραζόταν αυτές τις αρχές και εσύ δεν ήθελες ένα γάμο, απάτη. Τίποτα από αυτά δεν πρέπει να κάνει εσένα να ντρέπεσαι.Αντιθέτως πρέπει να κάνει να ντρέπεται εκείνον ή εκείνη που δεν εκτίμησε κι ίσως ακόμα να μην ξέρει, τί σημαίνει αγάπη!

Μέρος του άρθρου, διαβάσαμε στην αγαπημένη μας Huffingtonpost