Θύμισα στον άντρα μου, τη γυναίκα που ερωτεύτηκε για να μην τον χάσω. Οικογένεια δεν είναι μόνο το παιδί!

Όταν γνώρισα τον άντρα μου ήμουν μία γυναίκα δυναμική, περιποιημένη με ότι συνεπάγεται, δημιουργική κ ανεξάρτητη… Έτσι μ ερωτεύτηκε μου είχε πει κ έτσι με αγαπάει…

Παντρεύτηκαμε κ ήρθε το πρώτο μας παιδί ο μικρος μας πρίγκιπας. Η ζωή μας άλλαξε , μπήκε σε άλλους ρυθμούς, ρυθμούς εγρήγορσης,άκρας υπευθυνότητας και ανεξήγητης ευτυχίας. Κάπου εδώ όμως η ιδανική γυναίκα έγινε ΜΟΝΟ και ολοκληρωτικά “ιδανική” μανα… Έτσι έπρεπε φυσικα,όλα γυρνούσαν γύρω από τον μικρό μου απ τις ανάγκες του κ έτσι πέρασε ο καιρός.

O σύζυγος μου γυρνούσε απ την δουλειά κ πριν προλάβει να μου πει όλα τα ευχάριστα κ τα δυσάρεστα της ημέρας τον κατακεραυνωνα μέ την κούραση μου, τον πονοκέφαλο που ίσως ειχα με το πόσο κουράστηκα που ο μικρός είχε γκρίνια,τις δουλειές του σπιτιού που δεν έχω κάνει ακόμα  και όλα τα συναφή που ζει μία μαμά με ένα μικρό παιδί μέσα στο σπίτι.

Τώρα θυμάμαι ποσος καιρός πέρασε και ακόμα ο καημένος δεν έχει προλάβει να ξεστομίσει τα νέα του, πάντα η φόρα του κοβόταν κ σειρά έπαιρνε η φράση “θα σε βοηθήσω εγώ … Είσαι πολύ όμορφη σήμερα…” Μα που την έβλεπε την ομορφιά στην αναμαλλιασμενη μου κοτσίδα η στις ίδιες πιτζάμες κ την ρόμπα που ούτε η γιαγιά μ δεν φόραγε τόσο συχνά;;;

Κάποια βράδυα μ έλεγε όλο χαρά θέλεις να δούμε μία ταινία να χαλαρώσουμε έχω κατεβάσει την τάδε κ εγώ νυσταζα οπότε πήγαινα για ύπνο. Κάποια πρωινά ξυπνούσε μαζί με το μωρό για να μ αφήσει να ξεκουραστώ κ κατόπιν έπλενε κ κάνα πιάτο για να τα βρω έτοιμα… Και ο καιρός περνούσε …

Μία ημέρα τον είδα , είχε κουραστεί φαινόταν στο βλέμμα του ..  Το ίδιο απόγευμα πέρασα μπροστά απ τον καθρέφτη μου και στάθηκα γ λίγο να παρατηρώ τον εαυτό μου, συγκλονιστηκα , η πλήρης απομυθοποίηση της γυναίκας μέσα μου…

Τον συλλογιστικα κ θυμήθηκα πόσο καιρό έχω να τον ακούσω, θυμήθηκα ότι ποτέ δεν τ είπα σε ευχαριστώ που με στηρίζεις κ με βοηθάς, διαπίστωσα ότι δύο ώρες παραπάνω για να δω μαζί του μία ταινία η να πιούμε ένα κρασί χωρις να μιλήσω παλι γ πάνες κ μπιμπερο δεν ήταν κ τόσο άθλος γ εμένα… θυμήθηκα πόσο καιρό είμαι μαμά και πόσο καιρό δεν είμαι γυναίκα του εστω κ με μία απλή αλλά περιποιημένη κοτσίδα … 

Διαπίστωσα πως είχε χαθεί η ΙΣΟΡΡΟΠΊΑ στους ρόλους που είχα αναλάβει γιατί υποσυνείδητα μία μάνα είναι ΜΟΝΟ μάνα κ έτσι “πρέπει” να είναι τουλάχιστον έτσι άκουγα κ για να είμαι σωστή έπραττα ακριβώς έτσι , λάθος μου.

Εν κατακλείδι η ευτυχία και για τους τρεις μας ολοκληρώθηκε όταν ξανά βρήκα τον εαυτό μου, όταν του θυμησα κ ας κουράζομουν λίγο παραπάνω την γυναίκα που ερωτεύτηκε, όταν την επόμενη φορά που πέρασα απ τον καθρέφτη με κοίταξα με θαυμασμό, όταν κατάλαβα ότι οικογένεια δεν είναι μόνο το παιδί μου κ εγώ ,αλλά ο άντρας μου το παιδί μου κ εγώ.

Ρένα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ