Ψάχνω απεγνωσμένα την κόρη που έδωσα για υιοθεσία όταν ήμουν έφηβη

Το 1964, όταν ήμουν μόλις 15 ετών, έφερα στη ζωή ένα κοριτσάκι που το ονόμασα Ευτυχία γιατί ήταν η ευτυχία της ζωής μου. Οι γονείς μου όμως είχαν άλλα σχέδια και χωρίς να με ενημερώσουν την έδωσαν για υιοθεσία.

Γεννήθηκε στις 8 Μαΐου και ποτέ δεν ξεπέρασα τον αποχωρισμό μας. Τη σκέφτομαι κάθε μέρα, όλη μέρα και αναρωτιέμαι πού μπορεί να είναι και αν είναι ευτυχισμένη.

Έχουν περάσει 55 χρόνια περίπου και ακόμα επισκέπτομαι ψυχολόγο και με έχει βοηθήσει πάρα πολύ.

Παντρεύτηκα και έκανα και άλλα παιδιά, αλλά ποτέ δεν είπα την αλήθεια σε κανέναν. Ακόμα και με τους γονείς μου, όσο ήταν ακόμα στη ζωή δεν συζητούσαμε καθόλου το θέμα αυτό, σαν να μην έγινε ποτέ. Εμένα όμως η έγνοια της με τρώει.

Έπρεπε από χρόνια να είχα κάνει προσπάθειες να τη βρω και όχι να κάθομαι σπίτι μου απαθής φτιάχνοντας σενάρια. Όσο ζούσαν οι γονείς μου, δεν ήθελα να ξύσω πληγές του παρελθόντος και να τους στεναχωρήσω. Τώρα όμως που δεν ζουν, είμαι ελεύθερη να κάνω αυτό που έπρεπε να είχα κάνει πολλά χρόνια πριν.

Έχω αποφασίσει να πάω στην κλινική στην οποία γέννησα και να ρωτήσω. Δεν μπορεί. Όλο και κάποιο αρχείο θα υπάρχει. Ίσως κάποια νοσηλεύτρια, η οποία είναι πια σε σύνταξη να θυμάται να μου πει ποιος πήρε το παιδί μου και που είναι.

Αν δεν βρω άκρη τί να κάνω μετά;

Ιουλία

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!

Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ