Πολλές φορές αδικούμε τους μπαμπάδες. Είμαι τόσο τυχερή που έχω τον πατέρα μου

21 Ιουνίου. Γιορτή του πατέρα… Μια γιορτή όχι και τόσο στην “επιφάνεια”… Και αυτοί δίνουν το δικό τους αγώνα σε μια οικογένεια (οι περισσότεροι).

Εγώ η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία 4-5 χρόνια λέω «χρόνια πολλά» στο δικό μου μπαμπά μετά από παράπονο που μου έκανε: «εεε, βέβαια, μόνο Ημέρα της Μητέρας έχει, για το μπαμπά σου τίποτα» και κούνησε το κεφάλι καταλαβαίνοντάς τον πως κάνει πλάκα…

Πλάκα πλάκα, αλλά κάθε χρόνο περιμένει όπως κάθε φορά άλλωστε να τον πάρω τηλέφωνο εκείνη τη μέρα και να του πω χρόνια πολλά… Δεν μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι θα τον “πείραζε” που θα έπαιρνα κάτι στη μαμά μου και για τη Γιορτή του Πατέρα σε αυτόν τίποτα, ούτε χρόνια πολλά… Άλλωστε ο δικός μου μπαμπάς είναι και ευαίσθητος πολύ, σαν παιδί περιμένει ακόμα και τώρα να του πάρουμε τούρτα στα γενέθλιά του κ ας είναι 62 χρονών… Χαίρεται να παίζει με τα παιδιά μου, να κάθεται κάτω και να παίζει μαζί τους… Να τους πηγαίνει βόλτα, απλά πράγματα που ένας παππούς κάνει…

Πόσο τυχερή είμαι που έχω αυτό τον άνθρωπο. Μπορεί να έχει τα στραβά του όπως όλοι μας αλλά είναι εκεί όταν τον χρειαστώ και φυσικά όπoτε με χρειαστεί γι’ αυτό είναι η οικογένεια… Πόσο τυχεροί είμαστε όλοι που έχουμε τέτοιους ανθρώπους (το ίδιο ίσχυε και για τη μητέρα μου)… Θυμάμαι σαν σήμερα την πρώτη μου αντίδραση όταν είδα τα μαλλιά του μπαμπά μου να ασπρίζουν. Είχα στεναχωρηθεί, δεν ξέρω γιατί μου βγήκε αυτό το συναίσθημα, ένιωσα μάλλον ότι μεγαλώνει…

Πολλές φορές τους αδικούμε, έχουν τα πρωτεία οι μαμάδες αλλά σε φυσιολογικά πλαίσια πάντα πίσω από κάθε μαμά βρίσκεται ένας καλός/δυνατός μπαμπάς… Και σαν μαμά και εγώ μπορώ να το υποστηρίξω αυτό και για το δικό μας μπαμπά, το μπαμπά των παιδιών μου…

Δεν είναι πάντα η οικονομική βοήθεια το παν, είναι να ξέρεις ότι ένας δικός σου άνθρωπος, αυτός ο άνθρωπος που επέλεξε να σε φέρει στη ζωή είναι εκεί για σένα όποτε τον χρειαστείς, σε όποια ηλικία και αν είσαι, είτε είσαι 10, 25, 40, 60 χρονών… Είναι ο μπαμπάς σου και πρέπει να νιώθεις ασφάλεια…

Θα σταθώ στους ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ που είναι άξιοι να παίρνουν αυτόν τον “τίτλο”, σε αυτούς που έχουν γίνει και μαμάδες και μπαμπάδες μαζί (γιατί υπάρχουν και αυτοί )… που βάζουν την οικογένεια πάνω απ’ όλα και όχι το τομάρι τους… Σε αυτούς που αγαπούν τη μητέρα των παιδιών του γιατί ήταν επιλογή του να είναι μαζί και να κάνουν οικογένεια και είναι πάντα δίπλα της… Σε όλους αυτούς που προσπαθούν, αγωνιούν να γίνουν πατεράδες και να φτιάξουν οικογένεια εύχομαι να τα καταφέρουν…
Χρόνια πολλά σε όλους τους αγαπημένους μας μπαμπάδες που χωρίς αυτούς δεν θα ήμασταν στη ζωή και δεν θα είχαμε και τα παιδιά μας, είναι σημαντικό κομμάτι στη ζωή μας!!!

Χρόνια πολλά μπαμπά μου!!!

Χρόνια πολλά μπαμπά μας!!!