Πήρα σκύλο στον γιο μου για να ξεπεράσει το διαζύγιο αλλά δεν μπορώ άλλο. Πώς να απαλλαγώ;

Τα τελευταία δυόμισι χρόνια ο γιος μου που σήμερα είναι 12 ετών μου ζητούσε επίμονα να του πάρω σκυλάκι. Tου έλεγα όχι γιατί παρόλο που αγαπώ πολύ τα ζωάκια προτιμώ να τα βλέπω στα σπίτια των άλλων παρά στο δικό μου. Δεν ήμουν σε θέση να αναλάβω τα έξοδα και τη φροντίδα μιας ψυχούλας. Ήμουν σε ένα γάμο που δεν ήταν στα καλύτερά του και πολύ φοβόμουν πως το διαζύγιο θα ερχόταν σύντομα οπότε δεν ήθελα να βάλω κι άλλα στο κεφάλι μου.

Τελικά όπως ήταν αναμενόμενο το διαζύγιο ήρθε και ήταν μάλιστα και πολύ επεισοδιακό. Προκειμένου να βοηθήσω το παιδί μου να το ξεπεράσει αποφάσισα να του κάνω το χατίρι και να του πάρω το σκυλάκι που τόσο επιθυμούσε. Γέννησε η σκυλίτσα της κολλητής μου και μας έδωσε ένα πανέμορφο μικρούλι κανελλί κανισάκι που το λατρέψαμε και οι δύο από την πρώτη στιγμή. 

Ο γιος μου, μου είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι θα αναλάβει εκείνος τη φροντίδα του και τις βόλτες του πράγμα που τήρησε μόνο τους δύο πρώτους μήνες. Από κει και πέρα ήταν μόνο αγκαλιές και φιλιά και αδιαφορούσε για τις υπόλοιπες ανάγκες του.

Δουλεύω από το πρωί μέχρι το βράδυ για να τα βγάλουμε πέρα και έχω επωμιστεί μέσα στα πολλά και την ευθύνη ενός σκύλου. Θα τον πάω πρωί, μεσημέρι, βράδυ βόλτα και ξοδεύω ένα ιδιαίτερα ικανό ποσό κάθε μήνα για να του αγοράσω τροφή και ό, τι άλλο χρειάζεται συν τα εμβόλιά του, τους γιατρούς του και όλα τα υπόλοιπα.

Με δεδομένο ότι οικονομικά δεν είμαι στα καλύτερα μου δυσκολεύομαι να τα βγάλω πέρα και σκέφτομαι σοβαρά να το χαρίσω σε μία άλλη οικογένεια. Ξεκινήσαμε με τις καλύτερες προοπτικές, αλλά η συμπεριφορά του γιου μου, μου έδειξε ότι δεν μπορώ ακόμα να εμπιστευτώ την κρίση του και τα λόγια του. Είμαι πολύ δυσαρεστημένη από τη συμπεριφορά του. Το σκυλάκι δεν μου φταίει πουθενά ίσα-ίσα που το αγαπάω πολύ, αλλά δεν μπορώ να τα κάνω όλα. Βόλτα εγώ, να του βάλω να φάει εγώ, να παίξω μαζί του εγώ, να του αγοράσω ο, τι χρειάζεται, πάλι εγώ.

Μία συνάδελφός μου στη δουλειά ενδιαφέρεται να το πάρει και σκέφτομαι σοβαρά να της το δώσω. Ελπίζω ο γιος μου να με συγχωρέσει κάποτε, αλλά ας ήταν και εκείνος πιο συνεπής. Είναι μεγάλη η ευθύνη και δεν μπορώ να τη σηκώσω μόνη μου.

Εσείς τι πιστεύετε; Πώς να απαλλαγώ;

Κάτια

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ