Ο πατέρας του παιδιού μου είναι απών. Παλεύω για δύο και αντιμετωπίζω άσχημες συμπεριφορές

Καθόμουν σήμερα και σκεφτόμουν τη ζωή μου γενικά και αόριστα και θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις ειδικά με όσες είστε μόνες μαμάδες και τα περνάτε όλα μόνες, αλλά εξακολουθείτε να ελπίζετε ότι όλα θα πάνε και σύντομα θα δείτε φως στην άκρη του τούνελ.

Είμαι περήφανη μαμά ενός αγοριού που το μεγαλώνω μόνη μου, αφού ο μπαμπάς του δεν ήταν έτοιμος να γίνει πατέρας. Δεν τον κρίνω. Καταλαβαίνω ότι είναι μεγάλη η ευθύνη, αλλά θα προτιμούσα να με είχε ενημερώσει νωρίτερα για τις προθέσεις του.

Τουλάχιστον η μονογονεϊκότητα έχει και τα καλά της αφού δεν χρειάζεται ούτε να διαφωνήσω ούτε να τσακωθώ με κανέναν σχετικά με τον τρόπο που μεγαλώνω το παιδί μου.

Το χειρότερο στη μονογονεϊκότητα είναι όταν το παιδί ξεκινά το σχολείο και απαιτείται η παρουσία του πατέρα σε κάποιες δραστηριότητες. Φέτος η δασκάλα ζήτησε από τα παιδιά ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας να έρθουν με τους μπαμπάδες τους στο σχολείο για να φτιάξουν κάτι μαζί για τις μαμάδες. Όμορφη πρωτοβουλία, αλλά πως να εξηγήσω την κατάσταση στο παιδί μου; Τι να του πω που είναι μόλις 6 χρόνων;

Ήταν μία συζήτηση που δεν μπορούσα να αποφεύγω άλλο. Στην ηλικία που είναι έπρεπε σιγά-σιγά να μάθει ότι ο μπαμπάς του δεν ξέρουμε πού είναι και ότι το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα τον γνωρίσει ποτέ. Φοβόμουν το βλέμμα του, τις αντιδράσεις του, τις ερωτήσεις του. Του εξήγησα και έδειξε να καταλαβαίνει. Από τη μία αισθάνθηκα ανακούφιση, από την άλλη όμως στεναχωριέμαι που μεγαλώνει χωρίς ανδρικό πρότυπο. Θα ήθελα να υπήρχε στην ευρύτερη οικογένειά μου ένας άντρας που θα μπορούσε να είναι φίλος με το παιδί μου (δεν ψάχνω αντικαταστάτη του μπαμπά του), να παίξουν μαζί, να συζητήσουν, έναν αληθινό φίλο που να τον καταλαβαίνει, δυστυχώς όμως δεν υπάρχει.

Όταν η δασκάλα αποφάσισε να κάνει μια ημέρα αφιερωμένη στους μπαμπάδες και είπε σε όλα τα παιδάκια να έρθουν με τον πατέρα τους, πήρα και εγώ με τη σειρά μου την πρωτοβουλία και συνόδευσα εγώ το γιο μου. Δυστυχώς δεν πήγε και πολύ καλά, αφού μόλις μπήκα στην τάξη τα άλλα παιδάκια φώναξαν «Γιατί ήρθες με τη μαμά σου; Με το μπαμπά σου έπρεπε να έρθεις». Ήρθα σε πραγματικά δύσκολη θέση και επειδή δεν ήξερα τι άλλο να πω είπα «Εγώ είμαι ο μπαμπάς του τώρα», απάντηση που έδειξε να τα ικανοποιεί, αλλά δεν ήταν αυτό που με ενόχλησε τόσο όσο κάτι άλλο…

Η δασκάλα όταν τελειώσαμε τις χειροτεχνίες μας έβγαλε όλους τους γονείς από μία αναμνηστική φωτογραφία μαζί με τα παιδιά μας και μας είπε ότι θα μας τις στείλει στην ομαδική συνομιλία που έχουμε στο Facebook. Όταν γύρισα σπίτι με το γιο μου και μπήκα στο λογαριασμό είδα ότι είχε στείλει σε όλους τους γονείς τις φωτογραφίες τους, αλλά όχι τη δική μου με το παιδί μου. Βρίσκω πολύ αντιεπαγγελματική και άδικη τη συμπεριφορά της. Αδυνατούσε να καταλάβει ότι με αυτό τον τρόπο έκανε κακό στο παιδί και όχι σε μένα. Ήταν σαν να μας έλεγε κατάμουτρα ότι δεν ανήκουμε στην ομάδα.

Πραγματικά παλεύω πολύ για να είμαι και μπαμπάς και μαμά μαζί και με ενοχλεί απίστευτα η συμπεριφορά μερικών κυρίως γιατί δεν είναι δικό μου λάθος το ότι ο πατέρας του δεν ήθελε να είναι παρών. Και στην τελική φταίει το παιδί για να το τιμωρούμε έτσι; Σε καμία περίπτωση.

Λυπάμαι πολύ γιατί από τότε το παιδί μου, δεν θέλει να πάει ξανά στο σχολείο. Αισθάνεται την απόρριψη της δασκάλας και των συμμαθητών του και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό αφού η κοινωνία έχει δημιουργήσει κάποια στερεότυπα – μαμά, μπαμπάς, παιδιά – από τα οποία κανείς δεν έχει το δικαίωμα να παρεκκλίνει.

Αναρωτιέστε γιατί δεν προσπαθώ να αποκτήσω αυτό το στερεότυπο -μαμά, μπαμπάς, παιδί- έστω και με άλλον. Γιατί είμαι ακόμα μόνη και δεν έκανα μία νέα σχέση ή ένα νέο γάμο. Η αλήθεια είναι πως ούτε θέλω ούτε χρειάζομαι κάποιον στη ζωή μου αυτή τη στιγμή. Ξέρω ότι ακούγεται τρελό, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Αυτή τη στιγμή δεν αισθάνομαι την ανάγκη να μπω σε μία σχέση. Έκανα κάποιες απόπειρες όταν ο γιος μου ήταν μικρότερος, αλλά δεν πήγαν καλά και φταίω και εγώ γιατί αγχωνόμουν με το παραμικρό και με ενοχλούσε όταν κάποιοι άντρες που δεν είχαν ιδέα από παιδιά προσφέρονταν να με συμβουλεύσουν σχετικά με το παιδί μου. Αφού δεν ήξεραν πού τους παν τα τέσσερα, γιατί να μπουν στη διαδικασία να με συμβουλεύσουν; Για να τους συμπαθήσω; Για να το παίξουν κάποιοι; Για να το παίξουν ειδήμονες; Δεν μπορώ να καταλάβω. Υπήρχαν φορές που έλεγα από μέσα μου «Μα καλά τι λέει τώρα αυτός; Έχει ιδέα από παιδιά;».

Στο τέλος είπα «Τέρμα οι σχέσεις μέχρι να είμαι 100% έτοιμη».

Ακόμα και αν γνωρίσω κάποιον και τον φέρω σπίτι, θα τον συμπαθήσει το παιδί μου; Ο σύντροφός μου; Θα δεχτεί το παιδί μου; Θα το αγαπήσει σαν να είναι δικό του; Μήπως το παιδί τον ζηλεύει; Μήπως εκείνος ζηλεύει το παιδί και την προσοχή που του δίνω; Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος μου. Είχα κάποτε μία σχέση που με ζήλευε πολύ και από τότε έχω πάρει μεγάλη φοβία. Ευτυχώς τον κατάλαβα έγκαιρα πριν τον γνωρίσω στο παιδί μου, αλλά θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν χωρίσαμε μου είπε «Είσαι πολύ κολλημένη με το παιδί σου και αυτό δεν είναι καλό».

Αυτός είναι και ο λόγος που προτιμώ να εστιάσω σε άλλα πράγματα, πιο σημαντικά και πιο πολύ στο παιδί και στη δουλειά μου.

Κάποιοι μου λένε ότι είμαι υπερβολική, αλλά ειλικρινά μετά από ένα διαζύγιο και αρκετές αποτυχημένες σχέσεις προτιμώ να βρω πρώτα την ισορροπία μου και να είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου πριν προχωρήσω σε μία νέα σχέση. Αλλά και νέα σχέση να κάνω, θα φροντίσω να αξίζει, να πηγαίνει καλά και να με ικανοποιεί. Θέλω ένα σύντροφο που δεν θα φύγει στην πρώτη δυσκολία και που θα είναι κοντά σε εμένα και το παιδί μου, όπως θα είμαστε και εμείς κοντά του. Ζητάω πολλά;

Θα ήθελα πολύ να μου πείτε και εσείς τις δικές σας εμπειρίες σχετικά με τη μονογονεϊκότητα. Έχω περιέργεια. Είμαι η μοναδική που σκέφτομαι έτσι; Μήπως είμαι υπερβολική και δεν το έχω καταλάβει;

Δήμητρα

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας την ιστορία σου με email στο info@singleparent.gr κι εμείς θα τη δημοσιεύσουμε εντελώς ανώνυμα!

Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ