Ο σύντροφός μου είναι πολύ καλός με τα παιδιά μου αλλά θέλω να χωρίσουμε. Πώς να του το πω;

Είμαι 41 ετών χωρισμένη με δύο μικρά παιδιά. Δεν είχα σκοπό να ξανακάνω σχέση ειδικά άμεσα μετά το διαζύγιο μέχρι που πριν από μερικά χρόνια γνώρισα έναν υπέροχο άντρα και τελικά καταλήξαμε μαζί.

Είμαστε πολύ διαφορετικοί σαν χαρακτήρες. Εκείνος είναι πολύ πιο χαλαρός από μένα και γλυκός, ενώ εγώ περισσότερο της οργάνωσης και του ελέγχου. Καμία σχέση και με τον πρώην μου με την καλή πάντα έννοια, δηλαδή δεν είναι ούτε απαιτητικός ούτε γκρινιάρης ούτε ζηλιάρης.

Το πρόβλημά μου είναι ότι βαθιά μέσα μου ξέρω ότι πρέπει να το τελειώνω σιγά-σιγά γιατί αν δεν υπάρχει έρωτας τότε για ποιο λόγο να συνεχιστεί αυτή η σχέση, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω. Δεν είναι ο τύπος του άντρα που θα ήθελα να είμαι μακροπρόθεσμα μαζί του. Υπάρχουν πολλά πράγματα που έχουν αρχίσει και με εκνευρίζουν και ίσως φταίει το γεγονός ότι είμαστε πολύ διαφορετικοί σαν προσωπικότητες και στο τι θέλουμε από τη ζωή.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορώ να το κάνω γιατί είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που αγαπάει πολύ τα παιδιά μου και τους φέρεται σαν να είναι πραγματικός τους πατέρας. Πολλοί φίλοι μου, μου είπαν ότι δεν θα βρω καλύτερο απ’ αυτόν ούτε κάποιον που θα είναι τόσο γλυκός και καλός με τα παιδιά μου.

Όλα αυτά τα ξέρω, δεν είναι ότι δεν τα ξέρω αλλά δεν μπορώ να αλλάξω το πώς νιώθω. Το ένστικτό μου, μου λέει ότι πρέπει να το τελειώσω εδώ και το εμπιστεύομαι. Πώς να το κάνω έτσι ώστε ούτε τα παιδιά μου να πληγώσω ούτε όμως και εκείνον; Κι αν μελλοντικά μετανιώσω για την απόφασή μου; Φοβάμαι μήπως βιαστώ και χάσω έναν άντρα που είναι πραγματικό διαμάντι, από την άλλη όμως αν δεν είσαι ευχαριστημένη από μία σχέση και κάτι δεν σου κάθεται καλά είναι προτιμότερο να την τελειώσεις πάρε να κοροϊδεύεις τον άλλον. Εσείς τι λέτε;

Διονυσία