fbpx

Φορούσε πάντα ένα αγγελικό προσωπείο εκτός σπιτιού. Λυπάμαι που τον έκανα πατέρα…

| 31 Οκτωβρίου 2016
ADVERTISEMENT

Παντρευτήκαμε, λοιπόν, μετά από μικρό διάστημα γνωριμίας λόγω εγκυμοσύνης ανεπιθύμητης γι αυτόν, αλλά για μένα ήταν κάτι που πάντα ήθελα γιατί πίστευα οτι θα κάνω καταπληκτική οικογένεια με τα αποθέματα αγάπης που είχα να διοχετεύσω. Αποφάσισα λοιπόν να κρατήσω το παιδί μου άσχετα με την δική του απόφαση.  Όντως εξαφανίστηκε δυο μήνες ούτε φωνή, ούτε ακρόαση και πλέον δεν περίμενα κάτι απλά είχα επικεντρωθεί στην εγκυμοσύνη και στο παιδί που θα έφερνα στον κόσμο.

Εμφανίζεται λοιπόν μια μέρα όταν άρχισαν οι κοινοί μας γνωστοί να μαθαίνουν για την εγκυμοσύνη μου (ο Π είναι ο άνθρωπος που τον ενδιαφέρει περισσότερο η εικόνα του απ οτιδήποτε στον κοσμο) και προσπαθεί να με πεισει να κάνουμε μια καινούρια αρχή, αφού είδε οτι στο θέμα της εκτρωσης ήμουν ανένδοτη, όπως και είμαι και φυσικά συνέχεια επαναλάμβανε “να χαρουν και λίγο οι γονεις μου”. Έπεσαν όλοι πάνω μου να με πείσουν να τον δεχτώ, να υποκύψω, μου τόνιζαν πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώσω μόνη ένα παιδί και πόσα ψυχολογικά θ αποκτήσει χωρίς πατέρα και οικογένεια. Μέσα μου ήξερα οτι ήταν λάθος κι αυτος ο άνθρωπος δεν μ αγαπά αλλά έδωσα μια ευκαιρία μήπως κάτι αλλάξει, μήπως όντως αλλάξει με το παιδί. Από εκείνο το σημείο και μετά ξεκινάει ο προσωπικός μου γολγοθάς.


ADVERTISEMENT

Πέρασα μια απαίσια, ψυχολογικά, εγκυμοσύνη, με καθημερινό ψυχολογικό πόλεμο και υποβιβασμούς. Γεννήθηκε το παιδί και τα προβλήματα ήταν καθημερινά. Ήμασταν 2 μέρες καλά και 2 μήνες χάλια.

Προσαρμόσαμε τη ζωή μας σύμφωνα με τα θέλω του Π και πάλι δεν ήταν ευχαριστημένος και έβρισκε συνεχώς θέματα να δημιουργεί καταστάσεις και φασαρίες. Δεν βοηθούσε στο σπίτι φυσικά, ήθελε να έχει τον προσωπικό του χρόνο που ήταν σχεδόν όλη η μέρα και με το παιδί μόνο στην αρχή. Φυσικά δεν υπήρχε υποστήριξη, συμπαράσταση σε όλο αυτό αλλά σε κάθε μου θέμα είχα έναν άνθρωπο μόνιμα απέναντι μου να με κρίνει να με κατακρίνει και να με πικραίνει. Σε προσβολές που δεχόμουν από άτομα του οικογενειακού του περιβάλλοντος εγώ έφταιγα που έδινα σημασία, το φαγητό ήταν πάντα χάλια, το παιδί κάνει φασαρία και τον ενοχλεί, το σπίτι και συμμαζεμένο ήταν πάντα χάλια, τους φίλους μου δεν τους ήθελε, την οικογένεια μου δεν την ήθελε κτλ κτλ. Η μόνη χαρούμενη στιγμή γι αυτόν ήταν κάθε Κυριακή που τρώγαμε στους δικούς του.

Ήρθε και δεύτερο παιδί χωρίς να το χουμε προγραμματίσει φυσικά και τα προβλήματα έγιναν ανυπέρβλητα. Είχα δυο παιδιά να διαχειριστώ με τα θέλω τους , το μυαλό μου να περιστρέφεται γύρω απ ότι καλύτερο θα μπορούσα να τους προσφέρω και έναν σύζυγο που συνεχώς μου έβαζε τρικλοποδιές.


ADVERTISEMENT

Όταν χώρισε η αδελφή του μπήκε και η απειλή του διαζυγίου στη ζωή μας. Κάθε καβγάς μας κατέληγε με το θέλω διαζύγιο, κουράστηκα και δεν μπορώ. Πριν ακόμη το μωρό γίνει ενός έτους έφυγε από το σπίτι και ερχονταν 2 φορές την εβδομάδα να τα δει. Τα “ξαναβρήκαμε” και ξαναέφυγε και ξαναήρθε και ξαναέφυγε και γω εκεί κάθε φορά να ξεχνώ. Φυσικά πια δεν αποφάσιζα με κριτήριο τα θέλω μου αλλά μήπως στερήσω την παρουσία του απ τα παιδιά μου. Κι εγώ ήθελα να χωρίσω αλλά έκανα πίσω γι αυτά. Όλη μας η ζωή περιστρέφονταν γύρω απ το μην τον ενοχλήσουμε και ξαναφύγει. Έπιασα τον εαυτό μου να αγχώνεται όταν κάνουν φασαρία στο παιχνίδι για να μην γκρινιάξει. 

Το τέλος επήλθε δια ασήμαντον αφορμή γι αυτόν, με περίμενε για να το λήξει. Εμφανίστηκε ένα Σάββατο βράδυ στο ίντερνετ να τα σπάνε στα μπουζούκια μ ένα φίλο του και δυο κοπέλες, γιατί φυσικά είχε απόλυτη ελευθερία και την επόμενη μέρα έφυγε πρωί σαν τον κλέφτη για να μην πάμε μαζί στο γάμο που ήμασταν καλεσμένοι. Το λάθος μου ήταν οτι αντέδρασα σ όλη αυτή την κοροϊδία και την προσβολή στο προσωπό μου όταν γύρισε το βράδυ στο σπίτι. Δεν έπρεπε να μιλήσω μου είπε, δεν τον καταλαβαίνω και θα χωρίσουμε. Ήρθε με την αστυνομία και μάζεψε τα πράγματά του και ούτε φιλησε τα παιδιά του φεύγοντας…. 

Λυπάμαι πολύ για το πρόσωπο που διάλεξα να γίνει πατέρας των παιδιών μου. Δεν τους αξίζει τέτοιος (πα)τέρας, καλά κρυμμένος πίσω από ένα αγγελικό προσωπείο, που το φορούσε μόνο εκτός σπιτιού…

Αγγελική

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Άφησε το σχόλιό σου, στείλε μας email στο 
info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Στοιχεία της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!
Για λόγους προστασίας των αναγνωστών μας, δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των άρθρων τους. Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στους όρους χρήσης μας εδώ

 

 

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ