Η ζωή συνεχίζεται…και χωρίς εκείνον!

Δεν φανταζόμουν ποτέ, ούτε καν εκείνο το βροχερό βράδυ του Αγίου Βαλεντίνου  που παντρευόμουν, ότι 5 χρόνια μετά θα υπέγραφα το διαζύγιό μου. Πίστευα ότι θα ζούσα μια μεσοαστική ζωή. Θα είχα τον άντρα μου, το σπίτι μας, τα παιδιά μας, τη δουλειά μας. Σήμερα έχω ένα παιδί, μια καλή δουλειά, καθόλου σύζυγο και ξεκινάω απ’ το μηδέν. Στα 42 μου!

Αγαπούσα πάρα πολύ τον άντρα μου. Είχαμε πολλά όνειρα και μια τεράστια προϊστορία μεταξύ μας. Είχαμε όμως και δυσκολίες. Να τα βγάλουμε πέρα οικονομικά, να κάνουμε παιδί. 4 χρόνια παντρεμένοι, παλεύαμε να κάνουμε παιδί. Εξαντλημένοι και πιεσμένοι από τις τόσες προσπάθειες, πρότεινα να κάνουμε διάλειμμα για ένα χρόνο αλλά ο άντρας μου αρνήθηκε. Είπε πως δεν γινόταν να παραιτηθούμε για τόσο πολύ ειδικά όσο ήμασταν ακόμα νέοι και ότι θα έπρεπε να συνεχίσουμε. Εξάλλου όπως είπε, μέχρι πότε θα μπορούσα να γίνω μητέρα; Ήμουν ήδη 37! Του είπα πως δεν εννοούσα να εγκαταλείψουμε τελείως τη προσπάθεια, απλώς να μην παίρναμε φάρμακα και να μην επισκεπτόμασταν κανένα γιατρό εκείνο το διάστημα, ώστε να βλέπαμε αν η φύση θα έπαιρνε το δρόμο της.  Συμφώνησε.

Από τη νέα χρονιά, αρχίσαμε νέο κύκλο με θεραπείες γονιμότητας χωρίς όμως να το θέλω. Ήμουν κουρασμένη. Δεν ήθελα να ξαναπάω σε ραντεβού με γιατρό και να μου πεί άλλη μια φορά πως δεν θα γινόμουν μητέρα. Είχα χάσει τη πίστη μου και ήμουν απελπισμένη. Μέχρι που έγινε το θαύμα!

Ένα βράδυ χτύπησε το τηλέφωνό μου. Περιμένοντας το γιατρό μου να μου πεί τα γνωστά, ότι δεν ήμουν έγκυος και Ο Θεός ήταν μεγάλος, μου έλεγε πως θα γινόμουν μητέρα. ΜΗΤΕΡΑ! Ήμουν ευτυχισμένη και ακίνητη. Ναι ακίνητη. Φοβόμουν να κουνηθώ μήπως συμβεί κάτι κακό, μήπως χάσω το παιδί και το πρώτο που έκανα ήταν να πάω να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να πηγαίνω μόνο τουαλέτα.

Το πρώτο τρίμηνο, κύλησε υπέροχα. Το όνειρό μου είχε βγεί αληθινό. Εκτός από λίγη ναυτία, ένιωθα πολύ όμορφα.

Το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο, έζησα μια κόλαση που δεν την εύχομαι ούτε στο χειρότερο εχθρό μου. Ήμουν προδομένη, μόνη και κανόνιζα με τον δικηγόρο μου τις διαδικασίες ενός διαζυγίου που δεν ήθελα. Σε όλη τη διάρκεια του γάμου μου, είχα ενδείξεις ότι ο άντρας μου με απατούσε και είχα σκεφτεί πολλές φορές να φύγω αλλά δεν έβρισκα το κουράγιο. Φοβόμουν να αντιμετωπίσω το χωρισμό και ήθελα πάση θυσία να κρατήσω το γάμο μου. Ήθελα απλά να έχω οικογένεια, πόσο δύσκολο ήταν; Προσπαθούσα και προσπαθούσα ξανά και ξανά, παραβλέποντας τις ενδείξεις, τις οποίες θόλωνε η εμμονή του να κάνουμε παιδί. «Δεν γίνεται να θέλει να κάνουμε παιδί και να με απατάει. Γίνεται;». Γίνεται…

Όταν ήμουν στον 5^ο μήνα με εντολή γιατρού να παραμείνω στο κρεβάτι, ήρθε κλητήρας και έφερε εξώδικο με το οποίο μια άγνωστη σε μένα, αλλά μάλλον πολύ γνωστή στον άντρα μου, τον καλούσε να κάνει τεστ πατρότητας και να αναγνωρίσει το 2 ετών κοριτσάκι τους.  Είτε ήταν δικό του παιδί αυτό το κοριτσάκι είτε όχι, το θέμα ήταν ότι μια γυναίκα εκεί έξω ισχυριζόταν πως πατέρας του παιδιού της ήταν ο άντρας μου (άρα κάπου το στήριζε) κι αυτό αρκούσε από μόνο του. Κι έτσι, τόσο ξαφνικά και τόσο βίαια, σε μια περίοδο που υποτίθεται ότι θα ήταν η πιο όμορφη της ζωής μου όπως είναι μια εγκυμοσύνη, εγώ γινόμουν μόνη μαμά.

Για μένα διαζύγιο στα 42 μου, σημαίνει να πιστεύω πως τα χειρότερα πέρασαν. Σημαίνει να είμαι ευγνώμων που έχω το γιο μου σήμερα, να ξέρω πως θα ξυπνήσω το πρωί και θα έχω να αντιμετωπίσω ένα σωρό υποχρεώσεις και εκκρεμότητες που δείχνουν ότι υπάρχει ακόμα ζωή μπροστά μου, κι άλλα τόσα πράγματα να κάνω. Είμαι 42 και πρώτη φορά ξέρω ποια είμαι και τι θέλω σαν μητέρα και γυναίκα.  Δεν με νοιάζει να ξανακάνω οικογένεια, δεν είναι αυτή η προτεραιότητά μου τώρα. Προς το παρόν αγαπώ το παιδί μου και τη ζωή που ευτυχώς, συνεχίζεται…και χωρίς εκείνον!

Πηγή: Huffingtonpost.com 

Θέλεις να μας μιλήσεις; Κι εμείς!
Στείλε μας email στο info@singleparent.gr ή βρες  μας, στη σελίδα μας στο facebook εδώ.
Σημ: Το Singleparent.gr εγγυάται για την προστασία των προσωπικών σου δεδομένων και σε διαβεβαιώνει ότι, η ταυτότητά σου, θα παραμείνει μυστική. Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί για ευνόητους λόγους και τα πρόσωπα της φωτογραφίας, δεν απεικονίζουν τα πραγματικά. Σχόλια προσβλητικά και επιθετικά δεν θα δημοσιεύονται!