Μίλησα με την γυναίκα του εραστή μου και η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο!

Πρίν από καιρό ήμουν η άλλη γυναίκα, η ερωμένη, η κακιά. Το λιγότερο που μπορώ να πώ, είναι πως ήταν μια περίπλοκη και καταστροφική περίοδος της ζωής μου.

Έχω φύγει μακρυά πια, από όλη αυτή την ιστορία. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, που αυτό το δράμα κατέληξε σε ένα τέλος, με κλάματα και οργή. Ο πόνος όμως, ποτέ δεν έφυγε εντελώς. Ίσως η χειρότερη ανάμνηση που έχω από τότε, είναι το πως κατέληξε: μιλώντας στην σύζυγο του εραστή μου στο τηλέφωνο. Ήθελε να μάθει όλες τις λεπτομέρειες.

Βρήκε τον αριθμό μου στον αναλυτικό λογαριασμό του κινητού του, και με πήρε τηλέφωνο. Με είχε καλέσει πάρα πολλές φορές, εξαιτίας της σχέσης. Ήξερε ότι υπήρχα, αλλά ποτέ δεν σκέφτηκα να σηκώσω το τηλέφωνο… μέχρι που το έκανα.

Είχα τελειώσει. Είχα τελειώσει με τα ψέμματα, την μυστικοπάθεια και την δειλία του συντρόφου μου. Μου είχε πεί πως εκείνος και η γυναίκα του δεν ήταν ερωτευμένοι πια, και πως δεν είχαν σχέσεις εδώ και χρόνια. Αλλά ήταν ψέμα.

Με είχε ταϊσει με τα ψέματα του, για πάρα πολύ καιρό. Οι αντοχές μου είχαν τελειώσει και ήμουν έτοιμη να προχωρήσω. Οπότε απάντησα σε εκείνη την κλήση και δύο ώρες αργότερα, τα πάντα είχαν τελειώσει. Μου έκανε ερωτήσεις. Βρισκόταν σε άρνηση παρόλο που ήξερε. Με ρώτησε για συγκεκριμένες λεπτομέρειες, που μόνο μια ερωμένη θα μπορούσε να γνωρίζει. Ρώτησε για συγκεκριμένα ραντεβού, που πηγαίναμε, τι ταινίες είδαμε μαζί. Ήθελε να μάθει τα πάντα.

Της πήρε αρκετές ώρες στο τηλέφωνο μέχρι να χωνέψει , ότι η σχέση μας ήταν αληθινή, και πως ο άντρας της , της είχε πεί τόσα πολλά ψέμματα, επίμονα και χωρίς δισταγμό.

Αυτό που παρατήρησα περισσότερο στη φωνή της, ήταν πως ήταν πολύ γλυκιά. Χρησιμοποιούσε τις ίδιες εκφράσεις που χρησιμοποιούσε και εκείνος. Μπορούσες να καταλάβεις πως ήταν ζευγάρι. Μιλούσαν το ίδιο, και αυτό με πόνεσε.

Η συζήτηση ξεκαθάρισε και στις δυό μας αρκετά κομμάτια. Συνειδητοποίησα ότι μου είχε πεί ψέμματα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από όσο υποπτευόμουν, και έδειξε να συνειδητοποιεί και εκείνη το ίδιο.

Μου είπε πως της είχε πεί ότι ήμουν μια «χαζή ξανθιά», και πως ήμασταν μόνο φίλοι.Όταν ανακάλυψε περισσότερες αποδείξεις για μένα, της είπε πως είχα εμμονή μαζί του και πως δεν τον άφηνα ήσυχο.

Της έκανα προώθηση όλα τα φωνητικά μηνύματα που μου είχε αφήσει, που ικέτευε να με δεί, και μου έλεγε πόσο πολύ με αγαπά και με χρειάζεται. Εκεί τελειώσαν όλα. Ήξερα ότι ποτέ δεν θα ξαναεπικοινωνούσε μαζί μου, μετά από αυτή τη συζήτηση. Η ιστορία του είχε και επίσημα, πιάσει πάτο.

Η γυναίκα του έληξε την συζήτηση λέγοντας μου πόσο πολύ με μισούσε, και πως με σιχαινόταν όσο κανέναν άλλον άνθρωπο. Είχε αηδιάσει, δεν την κατηγορώ όμως.

Από τη φωνή της μπορούσα να διακρίνω, πως ήταν πολύ πιο έξυπνη από εκείνον. Μου ορκίστηκε ότι θα τον άφηνε, και πως είχε έτοιμα τα χαρτιά του διαζυγίου. Καταλάβαινα όμως ότι τον αγαπάει ακόμα. Θα έλεγα ότι δεν ήθελε να τον αφήσει. Ήξερε ότι δεν ήμουν η πρώτη σχέση που είχε, και πως δεν θα ήμουν η τελευταία.

Η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο μετά από εκείνη την βραδιά. Έκοψα κάθε επαφή. Αυτό που υπήρχε στο σκοτάδι, πλέον είχε έρθει στο φως.

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν με σκέφτεται ή αν ακόμα νομίζει ότι με μισεί. Αναρωτιέμαι αν είναι ακόμα παντρεμένοι, και ευτυχισμένοι. Επίσης σκέφτομαι αν ο άντρας της ακόμα έχει ερωμένες και περνάει τις μέρες του , λέγοντας τα ψέμματα του, στην αγκαλιά τους.

Ποτέ δεν θα μάθω στα σίγουρα. Ακόμα με ενοχλεί ότι έγινα η κακιά στην ιστορία της ζωής κάποιου άλλου. Όσο και να θέλω να προσπαθήσω, να αναλάβω τις ευθύνες μου, όσες φορές και να της ζητήσω συγνώμη ( κάτι που ήδη έκανα), αυτή η εμπειρία ζεί μαζί μου, και θα μείνει για πάντα στην ψυχή μου.

Ξεκαθάρισα. Λογοδότησα για τις πράξεις μου. Και σίγουρα μες από τη συζήτηση αυτή, άλλαξα σαν άνθρωπος. Κι αναθεώρησα πολλά.

Πηγή : http://www.huffingtonpost.com/