H αγάπη του πατριού ή της μητριάς για το παιδί είναι διαφορετική. Όχι λιγότερη

Όταν με τον άντρα μου ανακαλύψαμε ότι ήμουν έγκυος ένας ήταν ο μεγαλύτερος φόβος του: ότι δεν θα μπορούσα να αγαπήσω την 6χρονη κόρη του και να τη μεγαλώσω σαν να ήταν δική μου. Φοβόταν ότι θα αγαπούσα την κόρη του λιγότερο. Φοβόταν ότι με τη συμπεριφορά μου θα δημιουργούσα μεγάλο χάσμα ανάμεσα στα αδέρφια αφού θα τα αντιμετώπιζα διαφορετικά. Αυτό όμως που δεν μπορούσε να καταλάβει και που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει όταν ακούει ότι μία γυναίκα μεγαλώνει το παιδί μιας άλλης γυναίκας και το σπλάχνο της μαζί είναι ότι αυτή η αγάπη για το θετό παιδί δεν είναι λιγότερη, αλλά διαφορετική.

Όταν παντρεύτηκα τον μπαμπά σου ήσουν ήδη 6 χρόνων. Δεν ήμουν κοντά σου στα πρώτα σου βήματα, στις πρώτες σου λεξούλες ή την πρώτη σου μέρα στο σχολείο. Δεν έκλαψα όταν γεννήθηκες, δεν είδα ποτέ πόσο όμορφο μωράκι ήσουν. Δεν σε θήλασα ποτέ, δεν σε τάισα, δεν σε αγκάλιασα όταν ήσουν μωρό. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι δεν ήρθες ποτέ να μου πεις ότι με αγαπάς. Δεν σε κατηγορώ ούτε σου ρίχνω ευθύνες. Δεν ήσουν υποχρεωμένη να με αγαπάς. Δεν ήμουν μαμά σου για να με σεβαστείς, ούτε έπρεπε να μου συμπεριφερθείς σαν να ήμουν μαμά σου ούτε να με αγκαλιάσεις τη νύχτα πριν κοιμηθείς.  Αυτά τα πράγματα κάνουν την αγάπη μου για σένα διαφορετική, είναι όμως τα ίδια πράγματα που κάνουν τη σχέση μας ακόμα πιο ξεχωριστή.

Είμαι ευτυχισμένη γιατί δεν αναγκάστηκες να με αγαπήσεις, αλλά το επέλεξες. Σε διάλεξα και με διάλεξες. Όταν μου λες ότι με αγαπάς, το εννοείς. Δεν χρειάζεται να με αγαπάς και όμως το κάνεις. Όταν σου είπα για πρώτη φορά «σ’ αγαπώ» δεν ήταν επειδή σε είδα να βγαίνεις από μέσα μου ούτε επειδή σε μεγάλωσα εγώ. Είναι επειδή σε γνώρισα και κατάλαβα πόσο ξεχωριστή είσαι. Έχουμε μοιραστεί ήδη τρία χρόνια ζωής μαζί σαν οικογένεια και σε αγαπώ γι’ αυτό που είσαι.

Χωρίς εσένα ο μπαμπάς σου δεν θα ήταν ο άνθρωπος που αγάπησα και παντρεύτηκα. Τον άλλαξες με τον τρόπο σου και τον έκανες καλύτερο. Η λάμψη στα μάτια του όταν σε κοιτάζει είναι ανεπανάληπτη. Βλέποντας το μπαμπά σου πόσο πολύ σε αγαπάει και πόσο ξεχωριστή θέση έχεις στην καρδιά του με έκανε να τον ερωτευτώ ακόμα περισσότερο.

Χωρίς εσένα ο αδερφός σου δεν θα ήταν το πιο ευτυχισμένο παιδάκι του κόσμου. Εσύ είσαι το πρώτο άτομο που θέλει να βλέπει όταν μπαίνει στο σπίτι και το τελευταίο όταν φεύγει. Χωρίς εσένα δεν θα ήξερε τίποτα, ούτε καν πώς να παίξει ένα απλό επιτραπέζιο ή να κάνει φίλους. Ο γιος μου δεν θα ήταν ο ίδιος αν δεν είχε μία αστεία, έξυπνη και δημιουργική μεγάλη αδερφή που τόσο αγαπά και θαυμάζει.

Χωρίς εσένα η οικογένειά μας δεν θα ήταν οικογένεια.

Η αγάπη μου για σένα μπορεί να είναι διαφορετική, αλλά είναι τεράστια. Μπορεί βιολογικά να μην είμαι μητέρα σου, αλλά θα σταθώ δίπλα σου για πάντα καλύτερα και από μάνα. Θα συνεχίσω να σε βλέπω να μεγαλώνεις και να ευδοκιμείς στη ζωή σου και θα σε υποστηρίξω σε κάθε σου προσπάθεια. Θα είμαι δίπλα σου σε όποια επιλογή και αν κάνεις και για ό, τι κι αν με χρειαστείς. Αν ξυπνήσεις τη νύχτα και βάλεις τα κλάματα επειδή φοβήθηκες, θα τρέξω να σε αγκαλιάσω. Είσαι ξεχωριστή για μένα. Είσαι κόρη μου και ας μην είσαι. Αν είχα επιλογή σε μία άλλη ζωή, πάλι εσένα θα διάλεγα.

Πηγή: scarymommy.com