Η κόρη μου με απέρριψε γιατί είμαι αλκοολική

Η κόρη μου δεν μου μιλάει. Ούτε τα τηλέφωνα σηκώνει ούτε στα μηνύματα απαντάει. Μένει με το μπαμπά της και με μένα δεν θέλει πολλά. Έχει κάθε δικαίωμα. Την απογοήτευσα. Απέτυχα παταγωδώς.

Δεν μπορώ να την αναγκάσω να με συγχωρέσει και να με δεχτεί πίσω. Ο θύτης σε αυτή την περίπτωση είμαι εγώ, όχι εκείνη. Προσπάθησα πολλές φορές να διορθώσω την κατάσταση αλλά δεν τα κατάφερα. Πρέπει οι γονείς να αφήνουμε τα παιδιά μας να κάνουν αυτό που νομίζουν σωστό δίνοντάς τους χώρο και σεβόμενοι τα όριά τους όταν το ζητούν. Έτσι έκανα και εγώ.

Υπάρχουν πάρα πολλοί γονείς στον κόσμο που προσπαθούν να διορθώσουν τη ζημιά που προκάλεσε το αλκοόλ στις σχέσεις τους με τα παιδιά τους. Το αλκοόλ… Αυτό φταίει για όλα. Αν δεν υπήρχε, δεν θα είχα φερθεί έτσι. Δεν θα εγκατέλειπα την κόρη μου ούτε θα την αγνοούσα όταν προσπαθούσε να μου μιλήσει. Άκουγα τη φωνή της στην άλλη άκρη του τηλεφώνου να με παρακαλάει να την αφήσω να με βοηθήσει ενώ εγώ το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν να κλείσω το τηλέφωνο για να πάω να αγοράσω μερικά μπουκάλια ουίσκι που μου είχε τελειώσει. Ο τόνος της φωνής της και τα γεμάτα αγάπη και λύπη λόγια της μπορούσαν να λυγίσουν και τον πιο σκληρό, αλλά όχι εμένα. Μου λείπει και ξέρω ότι με χρειάζεται. Έχει ανάγκη την αγάπη μου. Ωστόσο δεν μπορούσα να αναγκάσω τον εαυτό μου να είναι εκεί, παρών, κοντά σε εκείνη και το μπαμπά της.

Πολλοί προσπάθησαν να με προειδοποιήσουν: Αν δεν σταματήσεις, θα χάσεις το παιδί σου. Εγώ ξέρετε τι σκεφτόμουν; Ποιος νομίζεις ότι είσαι; Πώς τολμάς να μου λες κάτι τέτοιο; Δεν με ξέρεις ούτε ξέρεις τη σχέση μου με την κόρη μου. Είμαστε αγαπημένες, είμαστε δεμένες. Έχει κατανόηση, με καταλαβαίνει. Με λίγα λόγια ζούσα στον κόσμο μου και φερόμουν αλαζονικά.

Και τώρα είμαι εδώ, μόνη μου. Την περιμένω να επιστρέψει…

Όλοι μου το έλεγαν αλλά εγώ έκανα πως δεν άκουγα: Η κόρη σου είναι καταπληκτική, έξυπνη, συνειδητοποιημένη και ταλαντούχα. Είναι ένα αξιολάτρευτο παιδί. Τη γέννησα ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Αυτή άραγε ήταν η καλή της τύχη; Να βλέπει δηλαδή τη μάνα της σε τέτοια κατάντια;

Τίποτα δεν συγκρίνεται με τη στιγμή που βλέπεις το παιδί σου να βγαίνει από μέσα σου. Έτσι και εγώ. Την κοίταξα και με κοίταξε. Τα μαύρα αμυγδαλωτά της μάτια ήταν διάπλατα ανοιχτά και την έκαναν να μοιάζει με ένα μικρό εξωγηινάκι.

Ο μπαμπάς της με κοίταξε και μου είπε στα σοβαρά: «Παράξενο μωρό. Σαν άλιεν είναι». «Το ξέρω», του απάντησα. Βαθιά μέσα μας ξέραμε ότι είχε ταξιδέψει από κάποιον άλλο κόσμο για να είναι εδώ. Για να είμαι πιο σωστή, είχε ταξιδέψει από κάποιον άλλο κόσμο για να μας κάνει την τιμή να είναι εδώ. Στην αρχή δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε αλλά μέσα μας ξέραμε ότι ήταν ξεχωριστή. Ύστερα άρχισαν οι ιστορίες που μας έλεγε για τις προηγούμενες ζωές της. Μας έλεγε για τους γονείς της, για κάτι κοντά ανθρωπάκια με ξανθά μαλλιά… «Κάθε άνθρωπος εκεί ήταν κοντός και είχε κίτρινα μαλλιά», μας έλεγε και πιο πολύ μιλούσε για τον καλύτερό της φίλο που έμενε απέναντί της και λεγόταν Junian. Άλλες πάλι φορές μου έλεγε για τη ζωή της στην Αίγυπτο όπου ήταν κόρη της βασίλισσας αλλά δεν ήξερε κανείς την ύπαρξη της και έπρεπε να κάψουν το σώμα της όταν πέθανε για να εξαφανίσουν οποιαδήποτε απόδειξη της ύπαρξής της. «Εσύ ήσουν η βασίλισσα, μαμά», μου έλεγε. Και ήμουν. Ήμουν η βασίλισσα της, τίτλο που φρόντισα να αποποιηθώ. Τα περιέγραφε όλα με τόσες λεπτομέρεια που με έκανε να την πιστεύω.

Κατά τη διάρκεια των περιόδων που ήμουν εκτός η καρδιά μου σπάραζε για εκείνη. Πολλές φορές καθόμουν με μία μπύρα στο χέρι και με ένα τσιγάρο στο άλλο και έκλαιγα όταν σκεφτόμουν ότι έπρεπε να είμαι νηφάλια για να πάρω πίσω την κόρη μου. Μόνο αυτό έπρεπε να κάνω και όλα θα ήταν πάλι εντάξει. Το παιδί μου με χρειάζεται. Πρέπει να το κάνω για εκείνη πολύ περισσότερο απ’ ότι πρέπει να το κάνω για τον εαυτό μου. Η καρδιά μου πονούσε.

«Πρέπει να περιμένει», έλεγα στον εαυτό μου. Θα γίνω καλά και θα γυρίσω σπίτι. Δεν είμαι έτοιμη ακόμα. Μετά τα Χριστούγεννα θα κόψω το ποτό. Όχι, μετά το Πάσχα. Τελευταία διορία: Μετά το καλοκαίρι. Ναι, σίγουρα τότε.

Παράταση στην παράταση, συνέχιζα να ξεκλέβω χρόνο μέχρι που η παιδική ηλικία της κόρης μου έφυγε. Την έχασα μέσα από τα χέρια μου. Ο χρόνος πέρασε και δεν μπορώ να τον γυρίσω πίσω.

Θυμάμαι εκείνες τις στιγμές που με έπαιρνε αγκαλιά και κόλλαγε το προσωπάκι της στο λαιμό μου, τόσο που ένιωθα τη γλυκιά, αγγελική της αναπνοή καθώς κοιμόταν. Θυμάμαι τις εποχές που τραγουδούσαμε με τις φωνές μας τέλεια συγχρονισμένες και τις εποχές που γελάγαμε με τις ώρες. Η αγάπη μας ήταν αγνή και καθαρή. Μαζί της ένιωθα και εγώ παιδί.

Θέλω να επιστρέψω εγκαίρως πριν προλάβει να μεγαλώσει κι άλλο. Θέλω να αψηφήσω τους νόμους του σύμπαντος που με έχουν για «τελειωμένη», να μπορέσω να γυρίσω το χρόνο πίσω και να τα κάνω όλα σωστά. Θέλω να διορθώσω την κατάσταση πριν να είναι πολύ αργά. 

Οι περισσότεροι έφηβοι περιφρονούν τους γονείς τους. Στην περίπτωσή μου η περιφρόνηση αυτή μου αξίζει. Εγώ την προκάλεσα…

«Έκλεισες ένα χρόνο νηφάλια. Δεν έχεις πιει καθόλου», μου είπε η 14χρονη κόρη μου ένα Σάββατο. «Αυτό δεν διορθώνει τίποτα». Δεν έχουμε μιλήσει από τότε…

Κορίτσι μου είμαι εδώ και σε περιμένω. Ξέρω πόσο αδικημένη νιώθεις. Δεν μπορείς να με συγχωρέσεις και το καταλαβαίνω. Ούτε εγώ μπόρεσα ποτέ να συγχωρήσω τους γονείς μου. Να θυμάσαι όμως. Το μίσος μαυρίζει και βαραίνει την καρδιά μας σαν βράχος. Η αλυσίδα του μίσους και της αδιαφορίας πρέπει να σταματήσει τώρα.

Έχω γνωρίσει πολλούς δασκάλους στη ζωή μου, αλλά εσύ είσαι η καλύτερη δασκάλα από όλους. Είναι στη φύση σου να λάμπεις από την ίδια του την ύπαρξη από τότε που ήσουν μικρή. Το ίδιο φως που λάμπει στο Χριστό που ήρθε πριν από σένα και μας έδειξε το δρόμο προς τη συγχώρεση, λάμπει και σε σένα. Αν εμείς οι άνθρωποι ήμασταν αλάνθαστοι δεν θα τον είχαμε ανάγκη. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που ήρθαμε στη γη. Για να μάθουμε να συγχωρούμε.

Δεν θέλω να χάσω άλλη μέρα από τη ζωή σου. Δεν θέλω να χάσω άλλη στιγμή μαζί σου. Σε περιμένω. Μετάνιωσα. Είμαι εδώ. Σε αγαπώ. Θα κολυμπούσα μέχρι και στην άλλη άκρη του κόσμου για να σε ξαναδώ. Θα ανέβαινα γονατιστή στο πιο ψηλό, κακοτράχαλο βουνό, το χιονισμένο και δύσβατο μόνο και μόνο για να είμαι κοντά σου.

Θα έκανα τα πάντα για να ξαναγίνω η μαμά σου.

Πηγή: scarymommy.com