fbpx

Η κόρη μου είναι ναρκομανής. Ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι το δικό μου παιδί θα έμπλεκε…

| 3 Ιουνίου 2020
ADVERTISEMENT

Ήμουν πάντα από εκείνες τις μαμάδες που ήταν πάνω από τα παιδιά τους κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή και κάθε λεπτό. Τα είχα μάθει να τρώμε όλοι μαζί κάθε μεσημέρι, να είναι ευγενέστατα και να έχουν καλούς τρόπους και πάντα κάναμε διακοπές όλοι μαζί ακόμα και όταν μεγάλωσαν και ήθελαν να κάνουν διακοπές με τους φίλους τους. Ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν από τους τυχερούς. Είχαμε πολύ καλές δουλειές και τίποτα δεν έλειψε ποτέ από το σπίτι μας. Η μεγάλη μου κόρη μέχρι την εποχή που έμπλεξε με τα ναρκωτικά ήταν ένα πανέμορφο κορίτσι, κοινωνικότατο, άριστη φοιτήτρια με εθελοντική δράση, πολύ καλή αθλήτρια και με άριστες επιδόσεις.

Η ζωή μας άλλαξε εντελώς ξαφνικά. Μεγαλώνοντας έμπλεξε με τα ναρκωτικά και γρήγορα εθίστηκε στην ηρωίνη. Έφευγε από το σπίτι και χανόταν για ολόκληρες εβδομάδες. Τη φανταζόμουν να κάθεται μόνη της, «φτιαγμένη» σε παγκάκια μαζί με εγκληματίες, αλήτες ή άλλους ναρκομανείς που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα, με άτομα δηλαδή που την είχα μάθει να αποφεύγει.


ADVERTISEMENT

Ποτέ δεν μου είχε περάσει από το μυαλό ότι η δικιά μου η κόρη θα έμπλεκε. Τα ναρκωτικά, ο εθισμός και όλα αυτά ήταν πράγματα που γνώριζα θεωρητικά, από ταινίες και από την τηλεόραση και ευτυχώς όχι πρακτικά μέχρι τη στιγμή που έμπλεξε η κόρη μου. Τώρα που το ζω στο πετσί μου ντρέπομαι πολύ για τον τρόπο που σκεφτόμουν. Ζούσα τόσα χρόνια με ψευδαισθήσεις, ότι αυτό που βλέπω να συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους γύρω μου δεν θα συνέβαινε ποτέ στη δική μου οικογένεια.

Έκανα λάθος.

Ο εθισμός έχει πολλά πρόσωπα. Είναι το αγόρι εκείνο που τραυματίστηκε σε έναν αθλητικό αγώνα και εθίστηκε στα παυσίπονα που του έγραψε ο γιατρός του. Είναι η μαμά που μένει στον κάτω όροφο από σένα, εκείνη που οδηγάει εκείνο το γκρι τζιπάκι και κατανάλωσε μέσα σε 10 μέρες χάπια που έφταναν για έναν ολόκληρο μήνα. Είναι η κόρη των απέναντι που πήγε σε ένα πάρτι αλλά δεν ήπιε γιατί η μαμά της και ο μπαμπάς της, της είχαν επισημάνει πολλές φορές τους κινδύνους του αλκοόλ κι έτσι αντί να πιει, δοκίμασε μερικά χάπια που της έδωσαν οι φίλοι της. Είναι ο συνάδελφος που είδε τη γυναίκα του να πεθαίνει μπροστά στα μάτια του και από τότε παλεύει με το άγχος και τον εθισμό. Είναι η κόρη μου και αυτό που της συνέβη μπορεί να συμβεί και στο δικό σου σπίτι, στη δική σου γειτονιά ακόμα και στο σχολείο των παιδιών σου. Κανείς δεν έχει ανοσία στα ναρκωτικά. Επηρεάζουν όλες τις τάξεις, τις φυλές, τις ηλικίες και τα επαγγέλματα.


ADVERTISEMENT

Βγείτε από τη γυάλινη σφαίρα που κρύβεστε. Εάν κάνετε το λάθος που έκανα και εγώ, πιστεύετε δηλαδή ότι αυτό δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί στο δικό σας σπίτι, ρίξτε μία ματιά γύρω σας. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Ίσως κάποιος από τον κύκλο σας να κάνει χρήση αλλά να μην το γνωρίζετε γιατί το κρύβει καλά.

Πρέπει να δείξουμε συμπόνια. Πρόσφατα καθώς οδηγούσα το αυτοκίνητό μου είδα έναν άστεγο άντρα να κάθεται μόνος του σε ένα παγκάκι και να κοιτάζει το έδαφος. Αντί να τον προσπεράσω όπως θα έκανα παλιότερα, σταμάτησα και τον ρώτησα αν μπορούσα να καθίσω μαζί του. Μιλήσαμε για αρκετή ώρα. Όπως αποδείχθηκε ήταν πολύ γνωστός αθλητής που εξαιτίας ενός άσχημου τραυματισμού εθίστηκε στα παυσίπονα και από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσε να σταματήσει όσο κι αν το ήθελε. Ορκίστηκε να μείνει στα παυσίπονα και να μη δοκιμάσει ποτέ ηρωίνη γιατί ήξερε πως τότε είναι που δεν υπήρχε γυρισμός. Τελικά δεν κράτησε τον όρκο του… Πραγματικά τον λυπήθηκα. Του έδωσα το τηλέφωνό μου και του είπα να με καλέσει όταν ήταν έτοιμος να ζητήσει βοήθεια. Με πήρε τηλέφωνο δύο μέρες μετά. Σήμερα βρίσκεται σε κέντρο απεξάρτησης και παλεύει να ξαναβρεί τον εαυτό του. Τουλάχιστον είναι σε καλό δρόμο.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ούτε τρελοί ούτε αποβράσματα ούτε μιάσματα, τα οποία όταν τα βλέπουμε πρέπει να αλλάζουμε δρόμο. Είναι και εκείνοι άνθρωποι, φίλοι μας, γείτονές μας, συνάνθρωποί μας. Είναι τα παιδιά μας, οι γονείς μας. Όταν δείτε ξανά έναν μεθυσμένο μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Την επόμενη φορά που θα περπατάτε και θα περάσει από δίπλα σας ένας άστεγος ή ένας ναρκομανής μη στρέψετε αλλού το βλέμμα σας και τον προσπεράσετε. Σταματήστε και απλώστε το χέρι σας. Δώστε του τη βοήθεια που τόσο έχει ανάγκη. Μπορεί το άτομο αυτό να είναι η κόρη μου. Είναι εδώ και χρόνια ναρκομανής και δεν μπορεί πια να ξεφύγει. Αν ήταν το δικό σας παιδί στη θέση της, τι θα κάνατε;

Ας γίνουμε ένα. Μόνο έτσι μπορούμε να σώσουμε πολλές ζωές.

Πηγή: scarymommy.com

Σχόλια

Σχετικά Άρθρα

ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

ΣΑΣ ΑΠΑΝΤΟΥΝ