Έμαθα να αποδέχομαι τη δεύτερη μητέρα στη ζωή του παιδιού μου

Όταν η κόρη μου ερωτεύτηκε, ήξερα ότι δεν θα ήμουν πλέον το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή της. Περίμενα να πονέσει η ψυχή μου όταν εκείνη και ο αρραβωνιαστικός της κοιτάζονταν στα μάτια και μιλούσαν σαν να μην υπήρχε άλλο στο δωμάτιο αλλά ήξερα ότι έτσι είναι η ζωή και ότι αυτό ήταν το φυσιολογικό. Τα παιδιά μεγαλώνουν, ερωτεύονται, δημιουργούν τις δικές τους οικογένειες και μέρος της δουλειάς μου ως μητέρα ήταν να βεβαιωθώ ότι αυτό θα συνέβαινε, ότι τα παιδιά μου θα γίνονταν αρκετά ανεξάρτητα ώστε να με αφήσουν για να δημιουργήσουν τις δικές τους οικογένειες που θα ήταν εκεί όταν εγώ έλειπα.

Παρόλο που ήμουν προετοιμασμένη να μοιραστώ την κόρη μου με το σύντροφό της, δεν ήμουν προετοιμασμένη να τη μοιραστώ με μία άλλη μητέρα.

Μία από τις πρώτες φορές που συνειδητοποίησα ότι υπήρχε μία δεύτερη μητέρα στη ζωή της κόρης μου ήταν τα Χριστούγεννα πρόπερσι. Η κόρη μου και ο φίλος της με είχαν καλέσει σπίτι τους και θυμάμαι ότι καθόμασταν όλοι μαζί στο τραπέζι και τρώγαμε κάτι μεζεδάκια που η κόρη μου είχε ζητήσει να φέρω.

Καθόμουν δίπλα στη συμπεθέρα, στη μητέρα του αρραβωνιαστικού της κόρης μου. «Έχεις καταπληκτική κόρη» μου είπε. «Τα βρίσκουμε πολύ οι δυο μας. Μου αρέσει να συζητάω μαζί της και χάρηκα πολύ που μου ζήτησε να τη βοηθήσω να ετοιμάσουμε το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι».

«Ναι» της απάντησα. «Πολύ χαίρομαι». Χαμογελούσα αλλά με είχαν ζώσει τα μαύρα φίδια. Με την κόρη μου είχαμε συζητήσει για το τραπέζι αυτό αλλά δεν μου είχε αναφέρει ότι είχε ζητήσει τη βοήθεια της πεθεράς της για να το ετοιμάσουν παρέα. Γιατί εκείνη και όχι εμένα; Είχε εκείνη καλύτερες συμβουλές να της δώσει; Ήταν καλύτερη μαγείρισσα, καλύτερη μητέρα από μένα;

Μακάρι να μπορούσα να πω ότι το τερατάκι αυτό που λέγεται ζήλια ήταν η μοναδική φορά που με στοίχειωσε αλλά θα έλεγα ψέματα. Η ζήλια και ο φόβος που προκαλεί έχει γίνει ένας συχνός και ανεπιθύμητος επισκέπτης ειδικά τα δύο αυτά χρόνια, από τότε δηλαδή που η κόρη μου και ο φίλος της αρραβωνιάστηκαν.

Κάθε φορά που η κόρη μου, μου λέει ότι κανονίζουν κάτι με τη μητέρα του αρραβωνιαστικού της ή ότι στέλνουν μηνύματα η μία στην άλλη ή όταν ακούω ότι μαζεύονται όλοι μαζί για να συζητήσουν για το γάμο προσπαθώ να αντιμετωπίσω τον πανικό που απειλεί να με πνίξει.

Προσπαθώ να επικεντρωθώ στο πόσο περήφανη είμαι που έχω μία κόρη που προσπαθεί να συμπεριλάβει τη μητέρα του συντρόφου της στη ζωή τους. Προσπαθώ να επικεντρωθώ στο πόσο ευγνώμων είμαι που η κόρη μου θα έχει μία πραγματικά υπέροχη γυναίκα για πεθερά όμως φοβάμαι. Φοβάμαι μήπως χάσω την κόρη μου. Φοβάμαι μήπως με αντικαταστήσει.

Πρόσφατα η κόρη μου με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι με τον αρραβωνιαστικό της θα έκαναν ένα ταξίδι τεσσάρων ωρών για να επισκεφτούν τους γονείς του για το Σαββατοκύριακο. Λόγω του κορονοϊού είχαν να τους δουν αρκετούς μήνες.

«Μπράβο, καλά θα κάνετε» είπα αλλά ξεροκατάπια και προδόθηκα.

«Μαμά» είπε η κόρη μου. «Δεν θέλω να ανησυχώ ότι θα νιώθεις άσχημα κάθε φορά που θα πηγαίνουμε εκεί».

«Το ξέρω» Της είπα. «Να πηγαίνεις, θέλω να τους βλέπεις. Μη μου δίνεις και πολλή σημασία που ανησυχώ…».

«Ανησυχείς για τί;».

Νομίζω ότι ήταν περισσότερο ο φόβος παρά η αμηχανία που με φίμωσε για ένα λεπτό.

«Μαμά;»

Πήρα μία βαθιά ανάσα. «Ανησυχώ μήπως με αντικαταστήσεις». Η απάντησή της ήταν άμεση και κοφτή…

«Τι πράγματα είναι αυτά που λες; Δεν θα μπορούσα ποτέ να σε αντικαταστήσω. Θα είσαι πάντα το νούμερο ένα για μένα».

Στα λόγια της αυτά έβαλα τα κλάματα.

«Δεν στο έχω πει γιατί θεωρώ ότι είναι προφανές. Δεν είναι;» μου είπε.

Άρχισα να γελάω και να κλαίω μαζί. «Πάντα φοβάμαι μήπως με αφήσετε απέξω. Ίσως και να φταίει ο πατέρας μου που μας παράτησε όταν ήμασταν μικρά».

«Ναι, αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί εδώ. Όπως σου είπα θα είσαι πάντα η μητέρα μου, το νούμερο ένα μου».

«Νομίζω ότι θα χρειαστεί να το ακούσω μερικές φορές ακόμα για να το εμπεδώσω».

«Όσες θες… Θα στο λέω πιο συχνά».

Τα λόγια που μου είπε η κόρη μου εκείνη την ημέρα λες και συνέφεραν την καρδιά και το μυαλό μου. Υπάρχουν στιγμές που και τα δύο χρειάζονται λίγη τόνωση. Την επόμενη φορά θα ζητήσω από την κόρη μου να μου πει τα λόγια αυτά για μία ακόμη φορά…

Πηγή: motherwellmag.com