Είμαι υιοθετημένη και ευτυχισμένη. Δεν νιώθω την ανάγκη να γνωρίσω την κυρία που δεν με ήθελε

Με αφορμή το άρθρο μας “Το παιδί που υιοθέτησες δεν πρέπει να σε ευχαριστεί, δεν σου χρωστάει χάρη” ξεχωρίσαμε δύο σχόλια αναγνωστών μας, για το θέμα.

Μεγάλωσα με δύο ανθρώπους που δε με ξεχώρισαν ποτέ, ούτε αυτοί, ούτε και όλη η οικογένεια τους.. ήμουν το μικρότερο από 7 ξαδέρφια & όλοι με πρόσεχαν και με φρόντιζαν.. ήμουνα άτυχη και έχασα τον πατέρα μου στα 13 αλλά η μάνα μου έγινε και πατέρας μαζί και ποτέ δε μου έλειψε κάτι ούτε υλικά ούτε συναισθηματικά.. τα παιδιά μου τα λάτρεψε και αυτά εκείνη.. κι όταν κάποια στιγμή η άλλη γιαγιά τους είπε πως η μητέρα μου δεν είναι κανονική τους γιαγιά επειδή “δε γέννησε τη μάνα σας”, την έβαλαν στη θέση της, όπως της άξιζε.. δυστυχώς τη χάσαμε πριν 3 χρόνια και δεν περνάει μέρα που να μην την σκεφτόμαστε και να μην την μνημονεύουμε όλοι μας.. Δεν αισθάνομαι καμία ανάγκη να γνωρίσω την κυρία που δεν με ήθελε στη ζωή της, εγώ είχα μάνα και ήταν η καλύτερη που θα μπορούσα να έχω.
Μαρίνα

Εγώ έχω φίλο βιολογικό παιδί των γονιών του και ολη του τη ζωή κάθε μέρα του λένε πόσο “υπέφεραν και έκαναν τα πάντα” να τον μεγαλώσουν και εννοουν το φαι που του έδιναν! γιατί ούτε να σπουδάσει τον έστειλαν, ουτε αμαξι, κομπιούτερ του πήραν, ουτε παιχνίδια οταν ήταν μικρός (μονο χαλασμένα μεταχειρισμένα) ουτε φροντηστηριο τον πήγαν. Έχει ενοχές που “υπέφεραν” οι γονείς του και δεν τους ελειψε ενα πιατο φαι που του διναν. Άλλοι γονείς που κάνουν τα πάντα δεν το λένε. Έγκλημα να το λες αυτό σ’ ένα παιδί!
Κύριλλος