Είμαι παντρεμένη με έναν άνθρωπο που με λατρεύει αλλά έχω σχέση με παντρεμένο. Ποιον να διαλέξω;

Είμαι παντρεμένη 8 χρόνια και με δύο παιδιά. Ο άντρας μου ήταν συνάδελφός μου και γνωριστήκαμε στο χώρο εργασίας μας. Με ερωτεύτηκε τόσο πολύ που δεν με άφηνε σε ησυχία. Μου έστελνε κάθε μέρα λουλούδια με μία καρτούλα που έγραφε «Μαγεμένος» και όσες φορές και αν του είπα ότι δεν ενδιαφέρομαι για σχέσεις και γάμους γιατί ήθελα εκείνη την εποχή να επικεντρωθώ στην καριέρα μου, άλλο τόσο εκείνος επέμενε.

Τελικά με κατάφερε και παντρευτήκαμε μέσα σε ένα χρόνο. Η ζωή μας στην αρχή ήταν φυσιολογική. Τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή. Ζούσαμε τη ζωή μας, δουλεύαμε, βγαίναμε καμιά βόλτα, μετά ήρθαν και τα παιδιά. Αυτά. Ήμασταν μία συνηθισμένη, φυσιολογική, ευτυχισμένη οικογένεια. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Όλα άλλαξαν όταν άλλαξε και ο άντρας μου. Εκείνο το γλυκό, ρομαντικό αγόρι που είχα γνωρίσει στη δουλειά μετατράπηκε σε ένα βαρετό, συνηθισμένο σύζυγο, κάτι που με οδήγησε στην εξωσυζυγική σχέση με έναν άντρα επίσης παντρεμένο από το σύλλογο που πηγαίνω και μαθαίνω χορό. Είναι πανέμορφος, γοητευτικός και πάρα πολύ δοτικός.

Αμέσως μου έκανε κλικ και γίναμε πολύ καλοί φίλοι (στην αρχή τουλάχιστον). Μοιραζόμασταν τα πάντα. Την ευτυχία μας, τα προβλήματά μας, τον πόνο μας ακόμα και το φαγητό που φέρναμε μαζί μας. Ξεκίνησε ως μία πολύ όμορφη φιλία και από την αρχή ένιωσα πολύ άνετα μαζί του.

Ένα περιστατικό που ακολούθησε άλλαξε τη μοίρα μας για πάντα. Η μητέρα μου πέθανε ξαφνικά σε ένα φρικτό ατύχημα και η απώλεια της ήταν τεράστια για όλους. Στην κηδεία όχι μόνο ήρθε, αλλά επί μήνες ολόκληρους ερχόταν καθημερινά σπίτι μας, να στηρίζει ηθικά τον άντρα μου και εμένα και να μας βοηθάει σε ο, τι χρειαζόμασταν. Με τον καιρό αρχίσαμε να ερχόμαστε ακόμα πιο κοντά, το ένα έφερε το άλλο και καταλήξαμε να φιλιόμαστε λίγο μετά από μία πρόβα που είχαμε στον χορό.

Με ελκύει ο χαρακτήρας του, ο τρόπος με τον οποίο με φροντίζει και όλα τα χαρακτηριστικά εκείνα που δεν βρίσκω πια στο σύζυγό μου.

Τώρα τελευταία ο άντρας μου έχει αρχίσει και αλλάζει. Από συνηθισμένος και βαρετός έχει μετατραπεί στο αγόρι εκείνο που γνώρισα κάποτε και αγάπησα. Είναι συνεχώς δίπλα μου, με φροντίζει, με παρηγορεί και μου είπε ότι θα κάνει ό, τι μπορεί για να με βοηθήσει να ξεπεράσω το θάνατο της μητέρας μου. Έχει γίνει ο τέλειος σύζυγος που ήταν κάποτε και έχει αλλάξει πολύ για χάρη μου.

Το πρόβλημα είναι ότι είμαι πολύ ερωτευμένη με τον καινούργιο μου φίλο και νιώθω πολύ δεμένη μαζί του. Είμαστε ήδη μαζί δύο χρόνια, κρυφά από όλους και δεν θέλω αυτό να τελειώσει έτσι.

Νιώθω ότι είμαι κάπου στη μέση και δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μία έχω ένα σύζυγο φανερά αλλαγμένο που με λατρεύει και από την άλλη έναν σύντροφο που ασχολείται πάρα πολύ μαζί μου και είμαι και εγώ ερωτευμένη μαζί του. Προσπάθησα πολλές φορές να φτιάξω μία λίστα με τα υπέρ και τα κατά του καθενός αλλά στο τέλος κατάλαβα τη βλακεία που κάνω και σταμάτησα. Με διεκδικούν και οι δύο εξίσου και η θέση μου είναι πολύ δύσκολη.

Λαχταρώ το φίλο μου όσο τίποτε άλλο. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι το άλλο μου μισό και του έχω δοθεί ολοκληρωτικά αλλά δεν μπορώ να χωρίσω το σύζυγό μου για χάρη του γιατί τα παιδιά μου τον αγαπούν πολύ, του έχουν αδυναμία και εξακολουθούν να τον χρειάζονται (ας μην ξεχνάμε ότι και ο φίλος μου είναι παντρεμένος όπως και εγώ. Θα θέλει να χωρίσει τη γυναίκα του ή θα το κάνω μόνο εγώ και εκείνος στο τέλος θα κάνει πίσω;).

Τι να κάνω; Αλήθεια δεν ξέρω. Νιώθω εντελώς χαμένη.

Ξένια