Είμαι χωρισμένη με παιδιά και η καραντίνα μου έδειξε, πόσους λίγους φίλους έχω τελικά…

Έπρεπε να ‘ρθει μία καραντίνα για να μου αποδείξει πόσο λίγους φίλους έχω τελικά. Από εκείνη την ημέρα που το συνειδητοποίησα νιώθω απίστευτη κατάθλιψη και μοναξιά. Ως χωρισμένη με παιδιά έχω ανάγκη από φίλους, αλλά οι περισσότεροι μετά το διαζύγιο με έκαναν πέρα. Νιώθω λες και όλοι συναντιούνται για να διασκεδάσουν και να περάσουν καλά και εμένα με αφήνουν επίτηδες απέξω. Δεν κάνω τίποτε άλλο παρά να μιλάω στο τηλέφωνο με τους 3-4 φίλους που μου απέμειναν, το σύντροφό μου και μετά αφού φιλήσω τα παιδιά μου για καληνύχτα να πέσω για ύπνο νωρίς. Στην κανονική ζωή η αλληλεπίδραση με συναδέλφους κι άλλες μαμάδες με βοηθά πολύ. Τώρα που βρίσκονται όλοι αυτοί που έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη να επικοινωνήσω με κάποιον;

Είχα συνηθίσει να έχω μία ενεργή κοινωνική ζωή, αλλά όταν χώρισα με τον άντρα μου πριν από 10 χρόνια και λίγο αργότερα μπήκα σε σχέση με κάποιον άλλον, όλοι με άφησαν και έφυγαν. Νιώθω τόσο άσχημα και τόσο αγανακτισμένη. Έχω ανάγκη από φίλους και εκείνοι με καταδίκασαν σε μία ζωή γεμάτη μοναξιά.

Πριν την καραντίνα προσπάθησα πολλές φορές να βρω φίλους μέσω του διαδικτύου αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο. Δεν ξέρω αν μπορώ να συνεχίσω τη ζωή μου έτσι. Δεν θέλω να καταλήξω σαν τους γονείς μου που δεν είχαν ποτέ φίλους. Όταν είσαι μόνη μαμά με παιδιά έχεις ανάγκη από την ανθρώπινη επαφή περισσότερο από ποτέ.

Βάσια