Είμαι αρραβωνιασμένη με χωρισμένο μπαμπά και θέλω να πάρει αυτός την επιμέλεια του παιδιού. Είμαι παράλογη;

Είμαι αρραβωνιασμένη με έναν άντρα μικρότερό μου, ο οποίος έχει ένα γιο 10 χρονών από τον πρώτο του γάμο. Έχω και εγώ δύο κόρες από προηγούμενο γάμο, που σπουδάζουν.

Με τον αρραβωνιαστικό μου έχουμε συζητήσει πολλές φορές για το ρόλο μου στη ζωή του παιδιού του όταν παντρευτούμε. Την επιμέλεια την έχει η μητέρα του παιδιού, αλλά ο αρραβωνιαστικός μου τον πηγαινοφέρνει στο σχολείο, τον πάει στις δραστηριότητές του, τον πάει βόλτα, πηγαίνουν στο σινεμά, στην παιδική χαρά, όλα δηλαδή τα υπόλοιπα.

Ωραίο αυτό το «θεατράκι» της συνεπιμελειας όπως το έχουν στήσει, αλλά μόνο συνεπιμέλεια δεν είναι. Άλλος έχει το όνομα, άλλος τη χάρη. Ο σύντροφός μου δεν καταλαβαίνει ότι δεν το πάνε καθόλου καλά. Τι δηλαδή; Η μητέρα έχει την επιμέλεια και όλα τα κάνει ο πατέρας; Αν είναι έτσι να αναλάβει ο πατέρας το παιδί, αφού στην ουσία τα κάνει όλα εκείνος. Θέλω στο παιδί του να έχει λόγο μόνο εκείνος αφού η μητέρα στην ουσία αδιαφορεί και έχει φορτώσει όλες τις δουλειές στον πρώην άντρα της.

Σαφώς και έχουν κάθε δικαίωμα να το μεγαλώνουν όπως θέλουν και επίσης με βολεύει κατά κάποιο τρόπο όπως είναι τώρα τα πράγματα γιατί καμία όρεξη δεν έχω στην ηλικία μου να μεγαλώσω ένα ξένο παιδί αλλά από την άλλη πιστεύω πως ο σύντροφός μου είναι πιο σωστός από την πρώην γυναίκα του και πρέπει να αναλάβει εκείνος εξ ολοκλήρου το παιδί. Η πρώην γυναίκα του τις περισσότερες ώρες της μέρας εργάζεται ή ασχολείται με το νέο της σύντροφο. Τι να την κάνει την επιμέλεια αφού ο αρραβωνιαστικός μου κάνει σχεδόν τα πάντα; Είμαι παράλογη;

Στέλλα