Ο δικαστής χωρίς να με ακούσει αποφάσισε να μην βλέπω το παιδί μου. Καταρρέω ψυχολογικά!

“Eιμαι σε διασταση με την πρωην συζηγο μου εδω και 1.5 χρονο περιπου και το παιδι μας ειναι 2.5 ετων αυτη την στιγμη. Aπο τον δεκεβριο του 2015 δεν με αφηνει να δω το παιδι με το ετσι θελω δεν απανταει στα τηλ μου και αρνείται συνεχομενα να με αφησει να δω το παιδι με το ετσι θελω το δικο της. Μετα απο υπομονη μηνων αποφασισα να προχωρήσω με δικηγορο. Δυστυχως λογω ανεργιας απευθηνθηκα στην γραματεια ωστε να λαβω δωρεαν συνδρομη δικηγορου, καταθεσαμε αιτημα προσωρινων ασφαλιστικων μετρον και σημερα ειχαμε την συναντηση στο δικαστη. Να αναφερω οτι μου ειχε κανει αγωγη ζητωντας μια υπερογκη διατροφη ενω ειμαι ανεργος και γραφοντας μεσα διαφορα ψεύδη.

Ο δικαστης ενω προχωρήσαμε μη επιθετικα με το δικηγορο μου χωρις να με ρωτησει καν το παραμικρο και ενω πηγα με μαρτυρα που γνωριζει την υποθεση μου ακουσε μονο την πλευρα τους. Έδωσαν μια προταση να βλεπω το παιδι μου 3 ωρες 3 μερες της εβδομαδας και αυτες τις 3 ωρες να ειναι μαζι και η ιδια η πρωην γυναικα μου με προφαση οτι το παιδι δεν με γνωριζει και οτι δεν ειμαι ικανος να το κρατησω. Η απαντηση μου ηταν αρνητικη. Έχω την αναγκη πανω απο ολα να βλεπω το παιδι μου και οχι να μου φέρονται υποτιμητικα.

Χωρις ο δικαστης να με ακουσει καν -και το τονιζω το καν- απλα με ρωτησε ποσο καιρο εχω να δω το παιδι μου του απαντησα 7 μηνες και ειπε απλα τελειωσαμε. Πριν λιγο με πηρε ο δικηγορος μου τηλέφωνο και μου απαντησε οτι δεν δεχτηκε το αιτημα μου να εχω επικοινωνια με το παιδι και πρεπει να περιμενω μεχρι την εκδικαση τον ασφαλιστικων μετρων (3 μηνες περιπου).
Δεν ειμαι χρηστης ναρκωτικων δεν εχω δωσει δικαιωμα ποτε σε κανεναν εκανα μηνες υπομονη για να δω το παιδι μου. Μηνες.  Ο ανθρωπος αυτος με εχει φτασει να καταρρευσω ψυχολογικα. Γιατί;”

Απαντάει η δικηγόρος κυρία Νίκη Ροδίτη

Υφίστανται πλείστες όσες περιπτώσεις άρνησης επικοινωνίας με το τέκνο ή τα τέκνα από τον γονέα που έχει την επιμέλεια προς τον άλλο γονέα, συνήθως για λόγους εκδικήσεως και σπανιότερα για δικαιολογημένους λόγους π.χ. επειδή ο γονέας που θέλει να επικοινωνήσει είναι επικίνδυνος για το τέκνο ή του προκαλεί ταραχή κ.ο.κ. Στατιστικά, τις περισσότερες φορές ο γονέας που αντιμετωπίζει προβλήματα επικοινωνίας είναι ο πατέρας, διότι η επιμέλεια -ειδικά μικρών τέκνων- επιδικάζεται συχνότερα στις μητέρες. Επί του συγκεκριμένου ζητήματος να επισημάνουμε ότι  υφίσταται στο Σύνταγμα και το δίκαιο της Ευρωπαϊκής ενώσεως η αρχή της ισότητος και της ίσης μεταχειρίσεως των δύο φύλων. Ειδικότερα η αρχή αυτή έχει ενσωματωθεί στο ισχύον Σύνταγμα (άρθρα 4 § 2, 22 § 1, 116 §§ 1 & 2), στην Ε.Σ.Δ.Α. (άρθρο 14),  αλλά και σε άλλους ουσιαστικούς και κυρωτικούς διεθνών συμφωνιών νόμους. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον Ν. 1329/ 1983, τον Ν. 2462/1997 (κύρωση διεθνούς συμφώνου για τα ατομικά δικαιώματα) και ιδιαίτερα το άρθρο 3, και το ΠΔ 87/2002.

Η ανωτέρω γενική αρχή της ισότητος, αλλά και η ειδικότερη αρχή της ισότητος των δύο φύλων απαγορεύει τις υπέρ του ενός ή του άλλου φύλου αυθαίρετες ευμενείς ή δυσμενείς διακρίσεις. Η ισότητα αυτή λοιπόν εφαρμόζεται και στο ζήτημα της επιδικάσεως της επιμελείας του τέκνου, δεδομένου ότι δεν υπάρχει κάποιος ειδικός, «αποχρών» λόγος που θα πρέπει να διαφοροποιεί την αντιμετώπιση των γονέων από τα Δικαστήρια. Οι διαφορές που υπάρχουν στη νομοθεσία μεταξύ ανδρών και γυναικών έγκεινται μόνον στις ψυχικές ή βιολογικές ιδιαιτερότητές τους και όχι στο αντικείμενο της δίκης, δηλ. το τέκνο και την επιμέλειά του, ούτε στην ηλικία αυτού και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του (ενδεικτικά Δαγτόγλου, Συνταγματικό Δίκαιο, Ατομικά δικαιώματα,τ.΄β, σελ. 1070). Πολύ δε περισσότερο εφόσον έκαστος γονέας έχει δικαίωμα επιδικάσεως επιμελείας χωρίς διάκριση, έχει και δικαίωμα επικοινωνίας με το τα τέκνα του.

Σ’αυτές τις περιπτώσεις ο εκάστοτε δικηγόρος που θα του ανατεθεί τέτοιου είδους υπόθεση ως μονόδρομο έχει μόνον την άσκηση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων με σωρευμένο αίτημα για χορήγηση προσωρινής διαταγής, η οποία να επιτρέπει προσωρινά την επικοινωνία. Ασκείται δηλαδή μία αίτηση  ασφαλιστικών μέτρων, (η απόφαση επί της οποίας έχει ισχύ προσωρινού χαρακτήρα) και ζητείται παράλληλα προσωρινή διαταγή που να επιτρέπει την επικοινωνία του αιτούντος με το τέκνο μέχρι να εκδικαστεί η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Η προσωρινή διαταγή συζητείται, δηλ. εκδικάζεται εντός ολίγων ημερών από την κατάθεση της αίτησης. Προϋπόθεση για να αιτηθεί κάποιος τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων και την έκδοση προσωρινής διαταγής είναι να υφίσταται επείγουσα περίπτωση, δηλ. περίπτωση που δεν μπορεί ν’αντιμετωπιστεί διαφορετικά, ειμή μόνον με ασφαλιστικά μέτρα.

Να σημειωθεί για το δικαίωμα της επικοινωνίας ότι είναι αναφαίρετο και στη συντριπτική πλειοψηφία τα Δικαστήρια δίδουν επικοινωνία σε συγκεκριμένες ημέρες και ώρες, εκτός εάν υφίσταται ζήτημα επικινδυνότητος της επικοινωνίας με το τέκνο. Η διαπίστωση του επείγοντος ή μη, βρίσκεται στην απόλυτη διακριτική ευχέρεια του δικάζοντος δικαστή. Ο Δικαστής κατά την εκδίκαση της προσωρινής διαταγής οφείλει ν’ακούσει αμφοτέρους τους διαδίκους και τους δικηγόρους τους (πολλές φορές εξετάζονται και μάρτυρες) και φυσικά πρέπει να λάβει υπ’όψιν όλες τις απόψεις και επιχειρήματα. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποια αιτήματα προσωρινών διαταγών απορρίπτονται διότι δεν εκρίθησαν επείγοντα. Να σημειωθεί επίσης ότι, επειδή ο Νόμος ορίζει πως, σε περίπτωση χορηγήσεως προσωρινής διαταγής, ορίζεται συντομοτάτη δικάσιμος εντός 30 ημερών και επειδή τα εκθέματα των υποθέσεων ασφαλιστικών μέτρων είναι υπερφορτωμένα, δεν δίδονται εύκολα προσωρινές διαταγές για να μην επιβαρυνθούν περισσότερο.

Σε κάθε περίπτωση, επειδή το ζήτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής κρίνεται αποκλειστικά από τον δικάζοντα Δικαστή, έχουμε πολλές φορές αποφάσεις που δεν συμφωνούν με το σκεπτικό του εκάστοτε εντολέα, με αποτέλεσμα να δυσαρεστείται σε μία περίπτωση απόρριψης.

Χωρίς να δίδω δίκιο στην μία ή την άλλη άποψη, διότι κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, ο εντολέας σ’αυτή την περίπτωση, είτε μπορεί να περιμένει την κανονική δίκη των ασφαλιστικών μέτρων, είτε μπορεί να παραιτηθεί από το πρώτο δικόγραφο και να αιτηθεί με νέο δικόγραφο νέα προσωρινή διαταγή, ώστε να επαναδοκιμάσει. Πάντως, στην κυρία εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων είναι σχεδόν απίθανο και εφόσον δεν συντρέχουν λόγοι επικινδυνότητος προς το τέκνο, να αρνηθεί το Δικαστήριο τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων επικοινωνίας.

Συνεπώς, δεδομένου ότι ομιλούμε για μία παιδική ψυχή και την ανάγκη που έχουν αμφότεροι, γονέας και τέκνο, για μία αμφίδρομη επικοινωνία, δεν πρέπει κάποιος να φείδεται ενεργειών και προσπαθειών να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα και φυσικά δεν πρέπει ν’απογοητεύεται από μία κακή, προσωρινή έκβαση των προσπαθειών του. Επίσης, δεν πρέπει να σπεύσει να πράξει εν θερμώ και να κάνει κάποιας μορφής επεισόδια ή άλλες αξιόποινες πράξεις, που θα επιβαρύνουν τη θέση του. Και τέλος δεν πρέπει να σπεύσει να κατηγορήσει ή να ρίξει το πταίσμα στον δικηγόρο του ή στον δικάσαντα δικαστή, προτού λογικά επεξεργαστεί τα γεγονότα και καταλήξει σ’ένα αιτιολογημένο συμπέρασμα.

Αυτό το αναφέρω διότι πολλοί εντολείς δεν έχουν σωστή συμπεριφορά ενώπιον των Δικαστηρίων ή δεν καταθέτουν αυτά που πρέπει ώστε να έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, εύκολα στρέφονται κατά των λοιπών παραγόντων της δίκης, προσπαθώντας να καλύψουν το δικό τους λάθος ή ανεπάρκεια. Γι’αυτό, όπως σε κάθε περίπτωση άλλωστε, το ζητούμενο είναι η αγαστή συνεργασία και αλληλοκατανόηση εντολέως και δικηγόρου, ώστε να μπορούν να επιτύχουν τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα.

Μία έσχατη εξέλιξη πάντως επί ζητήματος επικοινωνίας γονέως με τέκνο ήταν η απόφαση F. v. Greece (Aπόφαση της 16ης Ιουνίου, αρ. 74758/11). Η υπόθεση αφορούσε την δυσχέρεια που έφτασε ως και την πλήρη αδυναμία για τον προσφεύγοντα, πατέρα δύο παιδιών, που είναι Έλλην, να έχει επικοινωνία με τα παιδιά του, παρά τη δικαστική απόφαση που του παραχωρούσε το σχετικό δικαίωμα. Βέβαια, στη συγκεκριμένη περίπτωση ο γονέας είχε ήδη αναγνωρίσει δικαστικώς, δικαίωμα επικοινωνίας με τα τέκνα του.

Νίκη Ροδίτη-Δικηγόρος
Δικηγορικό γραφείο Κωνσταντίνου Χάνου-Νίκης Ροδίτη
Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού 4, Χαλκίδα
Τηλέφωνο: 22210-76788
Web: www.kostashanos-nikiroditilawoffice.gr