Διαζύγιο και εφηβεία: Τι να κάνεις όταν το έφηβο παιδί σου αρνείται να πάει στον μπαμπά του

Ο Μιχάλης και η Τζένη χώρισαν φιλικά μετά από 6 χρόνια γάμου και τρία παιδιά ηλικίας 6-14 ετών. Όταν υπέγραψαν το συναινετικό τους διαζύγιο αποφάσισαν από κοινού να χωρίσουν την επιμέλεια ως εξής: 60% η μητέρα, 40% ο πατέρας.

Μέχρι πρόσφατα αυτή η απόφαση λειτουργούσε καλά τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά. Η Τζένη εργαζόταν ως αποκλειστική νοσοκόμα και τα Σαββατοκύριακα που έπρεπε να είναι οπωσδήποτε στο νοσοκομείο αισθανόταν ασφάλεια και σιγουριά γνωρίζοντας ότι τα παιδιά της ήταν με τον πατέρα τους, ο οποίος τα αγαπούσε πολύ.

Αλλά και ο Μιχάλης εργαζόταν πολλές ώρες και πολλές φορές χρειαζόταν να φύγει και εκτός πόλης. Ήταν και εκείνος με τη σειρά του ήσυχος γιατί ήξερε ότι τα παιδιά του ήταν σε καλά χέρια. Και τα παιδιά όμως μπορούμε να πούμε ότι ήταν ευχαριστημένα καθώς περνούσαν και με τους δύο τους γονείς αρκετό χρόνο.

Τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν το μεγαλύτερο παιδί μπήκε στην εφηβεία. Ο Κώστας από τότε που έγινε 14 ετών δεν ήθελε πηγαίνει κάθε Παρασκευή στο σπίτι του μπαμπά του καθώς είχε αναπτύξει νέα ενδιαφέροντα. Ήθελε να βγαίνει με τους φίλους του τα σαββατοκύριακα.

Η αλλαγή στη συμπεριφορά του γιου του ήταν κάτι που στεναχώρησε και μπέρδεψε πολύ το Μιχάλη. Αφού περνούσαν τόσο καλά γιατί είχε αποφασίσει ξαφνικά να διακόψει τις τακτικές του επισκέψεις; Ο Κώστας από φόβο μη στεναχωρήσει τον πατέρα του απέφευγε να συζητήσει την κατάσταση αυτή με τον μπαμπά του. Αυτό έκανε το Μιχάλη να αναρωτιέται αν είχε κάνει κάτι λάθος ή αν κάποιος επηρέαζε τον Κώστα και υπονόμευε τη σχέση του μαζί του.

Περιττό να πω ότι η συμπεριφορά του Κώστα αναστάτωσε πολύ το Μιχάλη ο οποίος άρχισε να απαιτεί από το γιο του να τον επισκέπτεται, όπως συνήθως. Κάπου εκεί μπήκε και η Τζένη στη μέση και το άλλοτε αγαπημένο – αν και χωρισμένο – ζευγάρι άρχισε να τσακώνεται όλο και πιο συχνά.

Ο Μιχάλης νόμιζε ότι έφταιγε η Τζένη που ο Κώστας δεν ήθελε να τον επισκέπτεται. Από τη μία την έπαιρνε τηλέφωνο και της μιλούσε άσχημα κάτι που έκανε τη Τζένη να κρατάει αμυντική στάση, από την άλλη ο Κώστας αισθανόταν ανήμπορος και υπεύθυνος για όλο αυτό το χάος, εξακολουθούσε όμως να μην είναι ειλικρινής με τους γονείς του.

Είτε έχεις πάρει διαζύγιο είτε όχι, η αλήθεια είναι αυτή: τα παιδιά όσο μεγαλώνουν τόσο λιγότερο ενδιαφέρονται να περάσουν χρόνο μαζί σου. Έρχεται η μέρα που τα παιδιά πρέπει να δοκιμάσουν την ανεξαρτησία τους και να αναπτύξουν την αυτονομία τους, διαδικασίες στις οποίες η μαμά και ο μπαμπάς σπάνια παίρνουν μέρος.

Όταν το παιδί μπει στην εφηβεία το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να θέσεις κανόνες και όρια και να δεχτείς ότι ο χρόνος τους μαζί σου δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα για εκείνα.

Τι πρέπει να κάνει ο Μιχάλης;

Να ενθαρρύνει την επικοινωνία με το παιδί του. Τα παιδιά θέλουν να επικοινωνούν, να γίνονται κατανοητά και να κατανοούν και αυτά. Ως γονείς έχουμε αυτό το πλεονέκτημα. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά μας μπορούν να μας μιλούν για τα πάντα. Για κάποιο λόγο ο Κώστας αισθάνθηκε υπεύθυνος για τα συναισθήματα του πατέρα του. Αυτή η αίσθηση ευθύνης τον εμπόδιζε να μοιραστεί με το μπαμπά του αυτό που ένιωθε.

Ο Μιχάλης με τη σειρά του ίσως έπρεπε να δείξει με κάποιο τρόπο στο παιδί του ότι δεν είναι εκείνο υπεύθυνο που χώρισε με τη μαμά του όπως επίσης δεν είναι υπεύθυνο για το πώς αισθάνονται. Δεν θα βρεθεί η λύση εκτός και αν όλοι είναι πρόθυμοι να μοιραστούν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσω της επικοινωνίας.

Να είναι ευέλικτος. Όση περισσότερη ανεξαρτησία αποκτούν οι έφηβοι μεγαλώνοντας τόσο περισσότερο αντιτίθενται στη συμφωνία των γονέων τους ή την απόφαση του δικαστηρίου να επισκέπτονται το μπαμπά ή τη μαμά τους σε ένα άλλο σπίτι. Το θέμα είναι να βρεθεί κάποιος τρόπος ώστε το παιδί να περνάει χρόνο με τις παρέες του, αλλά και με το μπαμπά του/τη μαμά του. Στην περίπτωση του Μιχάλη έπρεπε να υπάρξει κάποια ευελιξία και να προγραμματίσει έτσι το χρόνο του ώστε να μπορεί ο Κώστας να βλέπει τους φίλους του ΚΑΙ το μπαμπά του. Όταν ο έφηβος βλέπει ένα γονέα που δεν είναι ακραίος και του δίνει το χώρο και το χρόνο που χρειάζεται, τότε είναι πιθανότερο να ζητήσει ο ίδιος λίγο παραπάνω χρόνο με το μπαμπά του.

Αν ποτέ βρεθείς στη θέση του Μιχάλη, μην αγχωθείς. Πολλοί γονείς φοβούνται την αποξένωση από τα παιδιά τους ή το θυμό που ενδεχομένως αυτά να έχουν αναπτύξει. Στις περισσότερες περιπτώσεις όταν ένα παιδί ξαφνικά αρνείται να επισκεφτεί τον μπαμπά του ο λόγος είναι ο εξής: φοβάται ότι δεν αποτελεί πλέον προτεραιότητα ούτε για τη μαμά ούτε για τον μπαμπά του.