Ναι, τα παιδιά μου με βλέπουν γυμνή. Που είναι το παράξενο;

Ο γιος μου κάποτε με ακολούθησε από το μπάνιο στο δωμάτιο. Καθώς μου διηγούνταν, πώς πέρασε τη μέρα του στο σχολείο, κρατούσα την πετσέτα μου με το ένα χέρι, για να μη μου πέσει και με το άλλο χέρι άνοιγα το συρτάρι, για να βγάλω καθαρά εσώρουχα. Σε κάποια φάση τον διέκοψα και του είπα: «Η μαμά θα ντυθεί τώρα» υπονοώντας, ότι πρέπει να βγει από το δωμάτιο, για να αλλάξω. Ο γιος μου απλά μου είπε ένα αδιάφορο «Εντάξει» και συνέχισε την ιστορία του από κει, που σταμάτησε. Άφησα την πετσέτα μου να πέσει και άρχισα να ντύνομαι. Δεν με κοίταξε σοκαρισμένος, ούτε έσκυψε το κεφάλι του από αμηχανία. Δεν έδειξε καν να ενδιαφέρεται για αυτό, που έβλεπε ή να ενοχλείται από το γυμνό μου σώμα.

Δεν ντρέπομαι, ούτε με φέρνει σε αμηχανία να εμφανιστώ γυμνή μπροστά στα παιδιά μου. Δεν το έχω σύστημα, ούτε γυρνάω όλα μέρα γυμνή στο σπίτι, αλλά όταν τα παιδιά μου είναι στο δωμάτιό μου και θέλω να αλλάξω ρούχα, δεν θα τα βγάλω έξω. Τα ενημερώνω, ότι «Τώρα η μαμά θα αλλάξει ρούχα» και το αφήνω στην κρίση τους, αν θα φύγουν ή αν θα μείνουν. Με βλέπουν γυμνή από τότε, που ήταν μωρά, από το δικό μου γυμνό στήθος έπιναν γάλα, γι’ αυτό, το να με δουν γυμνή δεν είναι και τίποτα ιδιαίτερο.

Οι κόρες μου είναι και οι δύο έφηβες και ο γιος μου είναι 8 ετών. Τους έχω μιλήσει για τα πάντα με τη σωστή ορολογία και για όσα εκπληκτικά πράγματα μπορεί να κάνει το σώμα μας. Θέλω τα παιδιά μου να αναπτύξουν μια υγιή σχέση με το σώμα τους και προσπαθώ με το παράδειγμά μου να τα κάνω να αντιμετωπίζουν το σώμα τους ως κάτι, το οποίο πρέπει να θαυμάζουν και να μην αισθάνονται αμηχανία ή ντροπή για το πώς φαίνεται.

Όταν ήταν μικρά, μου φαινόταν απλώς ανόητο και περιττό να αποφεύγω με κάθε τρόπο να εμφανιστώ γυμνή μπροστά τους. Έχουν θηλάσει άρα είχαν μια πολύ στενή σχέση με το στήθος μου τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους. Έχω κάνει πολλές φορές μπάνιο μαζί τους κατά την παιδική τους ηλικία και ένας θεός ξέρει, πόσες φορές με έχουν δει να πηγαίνω τουαλέτα, κάτι, που συμβάλει στην εξοικείωση με το σώμα τους. Δεν είχε νόημα να αρχίσω ξαφνικά να κρύβομαι, ειδικά από τη στιγμή, που δεν έχουν κανένα θέμα και νιώθουν άνετα.

Γνώριζαν από πολύ μικρή ηλικία, ότι δεν είναι σωστό να δείχνουν σε άλλους ανθρώπους τα απόκρυφα μέρη του σώματός τους και έχουμε κάνει ολόκληρη συζήτηση για την ασφάλειά μας και πώς να προφυλάσσουμε τον εαυτό μας από πιθανούς κινδύνους. Αλλά μια μαμά, που αλλάζει ρούχα ή μπαίνει και βγαίνει από το μπάνιο γυμνή δεν ανήκει στην ίδια κατηγορία. Όπως δεν είναι κακό ή ακατάλληλο να τα δω εγώ γυμνά, έτσι δεν είναι κακό ή ακατάλληλο να με δουν αυτά.

Συνεχίσαμε στον ίδιο ρυθμό μέχρι, που άρχισαν να θέλουν την ιδιωτικότητά τους στο μπάνιο ή για να ντυθούν. Στα κορίτσια μου αυτό συνέβη, όταν μπήκαν στην εφηβεία. Ο γιος μου από την άλλη, ούτε πρόβλημα έχει να με βλέπει γυμνή, ούτε κωλύεται να κυκλοφορεί ολοτσίτσιδος στο σπίτι. Ξέρω, ότι κάποια στιγμή θα μου ζητήσει να φύγω από το δωμάτιο, για να ντυθεί και θα το κάνω χωρίς αμφιβολία. Φαντάζομαι, ότι αυτό θα συμβεί κάπως νωρίτερα από ό, τι με τα κορίτσια, αλλά θα σεβαστώ τα όριά του.

Στην παρούσα φάση ως μαμά, νιώθω ευγνώμων, που έχω μια τόσο ανοικτή σχέση καλής επικοινωνίας με τα παιδιά μου. Ξέρουν, ότι μπορούμε να συζητήσουμε όποιο θέμα θέλουν χωρίς κανένα περιορισμό και προσπαθούμε να σεβόμαστε τις επιλογές των άλλων για το σώμα τους. Ως αποτέλεσμα, είναι ανοιχτά και ειλικρινή σχετικά με το τί τα κάνει να νιώθουν άνετα και τί όχι. Ακόμα και τώρα, που μεγαλώνουν και θέλουν την ιδιωτικότητά τους, δεν έχουν ποτέ εκφράσει κάποια δυσαρέσκεια, που με βλέπουν γυμνή. Αν το ζητήσω, είναι θετικά στο να με αφήσουν για λίγο μόνη, αλλά ακόμα κι αν δεν το κάνω, δεν είναι μεγάλη υπόθεση.

Κάτι, που με βοήθησε πολύ να αναπτύξω αυτή την προσέγγιση με τα παιδιά μου, ήταν, όταν είδα, πώς διαχειρίζονται το θέμα «γυμνός» σε άλλες χώρες. Έζησα στην Ιαπωνία για ένα χρόνο μετά το πανεπιστήμιο και επισκέφτηκα μία onsen – θερμή, φυσική πηγή σε κλειστό χώρο, σαν να λέμε κλειστό, δημόσιο λουτρό. Ήταν χωρισμένο ανά φύλο, αλλά κάθε γυναίκα, που ερχόταν έπρεπε να είναι γυμνή. Το να είσαι γυμνή μπροστά σε μια ομάδα αγνώστων και να μη βλέπεις κανέναν γύρω σου να σε κοιτάει περιεργάζοντάς σε, ήταν κάτι ιδιαίτερο απελευθερωτικό.

Η συμπεριφορά των Σκανδιναβών απέναντι στη γύμνια ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, βοήθησε επίσης. Στη Σουηδία και στη Φινλανδία το να βλέπει ο ένας τον άλλο γυμνό, δεν είναι θέμα. Είναι μέρος της καθημερινότητάς τους. Κάνουν όλοι μαζί σάουνα εντελώς γυμνοί. Δεν είναι επιδειξίες, ούτε αποζητούν το να γυμνώνονται μπροστά σε άλλους, αλλά στο σπίτι με την οικογένεια το θεωρούν φυσιολογικό. Κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει τους Σουηδούς ή τους Φινλανδούς άρρωστους ή ανώμαλους. Ξεκάθαρα, δεν υπάρχει τίποτα επιβλαβές για τα παιδιά, που βλέπουν τους γονείς τους γυμνούς.

Πιστεύω επίσης, ότι αφήνοντας τα παιδιά μου να με βλέπουν γυμνή, μπορεί κάπως να μετριάσει τη φυσική τους περιέργεια για το γυμνό σώμα. Εάν τα παιδιά δεν έχουν δει ποτέ ένα πραγματικό, ενήλικο σώμα, πώς θα γνωρίζουν, πώς θα γίνει το σώμα τους, όταν μεγαλώσουν; Από βιβλία; Από ταινίες πορνό; Δεν μου φαίνεται και τόσο σωστό. Θα προτιμούσα τα παιδιά μου, και οι κόρες και ο γιος μου, να ξέρουν, πώς είναι το σώμα μιας κανονικής, ενήλικης γυναίκας με όλες τις “ατέλειες” του και να μη νιώθουν καμία αμηχανία.

Αν και οι δύο πλευρές δεν έχουν κανένα πρόβλημα, δεν υπάρχει κάτι λάθος στο να σε δουν τα παιδιά σου γυμνή. Δες πώς θα πάει και κάνε αυτό, που θα σας κάνει όλους να αισθάνεστε άνετα. Μην αφήσεις κανέναν να μετατρέψει τη θέα ενός γυμνού σώματος σε κάτι το αρνητικό και χυδαίο.

Πηγή: scarymommy.com