Μη μιλάς σε αγνώστους: Η παγίδα που πέφτουν οι γονείς, πώς είναι αυτός ο άγνωστος και ποιά τα τεχνάσματά του

Με αφορμή ένα περιστατικό που συνέβη με τον Γιώργο στο πανηγύρι της Παναγίας όπου ένας εντελώς άγνωστος ήθελε να τον φιλήσει, έψαξα και βρήκα το παρακάτω κείμενο που αξίζει να διαβάσουμε όλοι οι γονείς.

Από τα πρώτα μαθήματα που δίνει ένας γονιός στο παιδί του είναι να μη μιλάει σε αγνώστους. «Πρόσεχε στο σχολείο όταν πηγαίνεις και όταν σχολάς, μη σε πλησιάσει κάποιος και σου μιλήσει. Δεν μιλάμε σε αγνώστους και δεν παίρνουμε πράγματα από αγνώστους». Κανόνας απαράβατος που πρέπει να ακολουθούν όλα τα παιδιά όταν τα πλησιάζει κάποιος κάκος, τρομακτικός άντρας.

Εδώ είναι όμως που την πατάνε οι περισσότεροι. Οι πραγματικά επικίνδυνοι ξένοι δεν είναι τρομακτικοί ούτε είναι μόνο άντρες. Μπορεί να είναι κάθε ηλικίας, κάθε φύλου, κάθε εθνικότητας, κάθε, κάθε, κάθε και φυσικά σκαρφίζονται ατελείωτα και απίστευτα ευρηματικά κόλπα για να ξεγελάσουν ένα παιδί. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς δεν πρέπει να μιλάνε στο παιδί τους για τον κακό άγνωστο κύριο αλλά για τον κακό άγνωστο κύριο ή την κακιά άγνωστη κυρία.

Είναι σημαντικό οι γονείς να μιλάνε από πολύ νωρίς στα παιδιά τους για το τί πρέπει να κάνουν ή να πουν σε μία δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση. Δεν πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη σε κανέναν άγνωστο ακόμα και αν αυτός είναι ένας καθωσπρέπει ενήλικας παππούς, μία χαριτωμένη μαμά με τα παιδιά της ή μια γλυκιά γιαγιάκα.

Εν προκειμένω: η Σοφία, μαμά τεσσάρων παιδιών, μοιράστηκε μαζί μας την τρομακτική εμπειρία της, όταν με τα παιδιά της είχε πάει στο νοσοκομείο να επισκεφθεί έναν γείτονα που έπαθε έμφραγμα. Όσο εκείνη ήταν στο δωμάτιο και τα παιδιά την περίμεναν απ’ έξω, μία γυναίκα και δύο άντρες τα πλησίασαν ζητώντας τους βοήθεια, για να μεταφέρουν στο μπάνιο κάποιον δικό τους που είχε λιποθυμήσει.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Ένα από τα πιο συνηθισμένα τεχνάσματα τέτοιων ανθρώπων είναι να ζητούν βοήθεια από παιδιά. Αν δεν ήταν επικίνδυνοι, θα ζητούσαν βοήθεια από έναν ενήλικα και όχι από ένα παιδί.

Ευτυχώς τα παιδιά της Σοφίας, υποψιάστηκαν ότι κάτι δεν πάει καλά και δεν πήγαν να βοηθήσουν. Βγαίνοντας η Σοφία από το δωμάτιο, τα παιδιά της, της τα είπαν όλα, αλλά η γυναίκα αυτή με τους δύο άντρες είχαν προλάβει να εξαφανιστούν.

Μία άλλη εξίσου ανησυχητική ιστορία μοιράστηκε μαζί μας η Εβίτα υπογραμμίζοντας μία ακόμα στρατηγική που χρησιμοποιούν τέτοιου είδους άνθρωποι. Η 7χρονη ανιψιά της έπαιζε στο χωριό, στην αυλή του σπιτιού της, όταν ένα αυτοκίνητο σταμάτησε και τη φώναξε για να τη ρωτήσει κάτι. Η μικρή κάτι κατάλαβε και δεν πλησίασε. Ο οδηγός άρχισε να της μιλάει και να τη ρωτάει αν ήθελε να της κάνει δώρο ένα ποδήλατο. Ευτυχώς το κοριτσάκι είπε «Όχι» και αμέσως έτρεξε μέσα στο σπίτι για να είναι ασφαλές.

Η μητέρα της την είχε προειδοποιήσει: «Δεν θα πλησιάσεις ποτέ κανέναν άγνωστο γιατί μπορεί να σε αρπάξει και να σε οδηγήσει σε ένα κακό μέρος». Η μαμά του κοριτσιού είπε ότι νιώθει απίστευτα ευγνώμων που η μικρή την άκουσε.

Όπως καταλαβαίνετε, μία απλή προειδοποίηση δεν αρκεί. Οι ξένοι φαίνονται καλοί, ευγενικοί και ξέρουν πώς να παρασύρουν αθώα παιδάκια από τα οποία συνήθως ζητούν βοήθεια ή τα προσελκύουν με δώρα και παιχνίδια.

Όταν τα παιδιά μεγαλώσουν και σιγά-σιγά τους επιτρέπεται να πηγαίνουν σε μέρη χωρίς τους γονείς τους, τότε είναι που πρέπει να τους μιλάμε όλο και περισσότερο για αυτούς τους ανθρώπους και να τους παρουσιάζουμε γεγονότα από την πραγματική ζωή. Η κόρη μου αγαπά πολύ τα ζώα. Αν κάποιος την πλησιάσει και της ζητήσει βοήθεια για το σκυλάκι του, ξέρω ότι μπορεί να πει «Ναι». Της έχουμε πει ότι πρέπει να αρνείται και να συμπεριφέρεται σαν να μην είδε και σαν να μην άκουσε ποτέ το άτομο αυτό. Ο γιος μου από την άλλη είναι γλυκατζής. Μπισκότα, παγωτό, καραμέλες, οτιδήποτε περιέχει ζάχαρη είναι η μεγάλη του λατρεία. Πρέπει και αυτός να μάθει ότι όταν κάποιος άγνωστος του προσφέρει κάτι, πρέπει κατηγορηματικά να αρνείται.

Πολλές φορές λοιπόν, ο άγνωστος αυτός δεν είναι ακριβώς άγνωστος. Είναι κάποιος που ενδεχομένως τα παρακολουθεί καιρό και ξέρει τις συνήθειες και τις αδυναμίες τους. Συνεπώς είναι πολύ πιθανό ο συγκεκριμένος άνθρωπος να προσπαθήσει να δελεάσει με γλυκά, ένα παιδί που του αρέσουν τα γλυκά, με ζωάκια ένα παιδί που του αρέσουν τα κατοικίδια κ.ο.κ. και εννοείται ότι ξέρει ποιές στιγμές θα τα βρει μόνα τους.

Φυσικά υπάρχουν κάποια άτομα που εξαιρούνται και τα παιδιά ξέρουν ότι μπορούν να εμπιστευτούν. Αν μου συμβεί κάτι και δεν μπορώ να πάω να τα πάρω, έχω πει στα παιδιά μου ότι μπορούν να φύγουν από το σχολείο με τη συνοδεία μόνο τριών ατόμων, τους γονείς και την αδερφή μου. Αυτοί είναι οι μόνοι άνθρωποι που τους επιτρέπεται να μένουν μόνοι στο σπίτι με τα παιδιά ή να μπαίνουν στο αυτοκίνητο τους χωρίς την παρουσία μας.

Για τα μικρά παιδιά δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε κάποιον άγνωστο και σε κάποιον που απλά γνωρίζουν και λένε ένα «γεια». Αν κάποιος άγνωστος τους ανοίξει κουβέντα, τα παιδιά λόγω της αθωότητας τους θα πιστέψουν ότι ο άνθρωπος αυτός έγινε φίλος τους, οπότε μπορεί να δείξουν εμπιστοσύνη. Είναι όπως με τους γείτονές μας, στους οποίους λέμε κάθε μέρα «Καλημέρα», αρα αυτομάτως είναι φίλοι μας και άξιοι εμπιστοσύνης. Δεν είναι έτσι. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν από μικρά τη διάκριση ανάμεσα στο γνωστό, τον φίλο και τον ξένο.

Το συμπέρασμα είναι πως τα παιδιά δεν χρειάζεται να δουν μπροστά τους το Μπαμπούλα για να φύγουν τρέχοντας. Καλό θα ήταν να τρέξουν ακόμα και αν κάποιος ενήλικας που φαίνεται νορμάλ, τους ζητήσει να κάνουν κάτι ή να πάνε κάπου. Αν ζητήσει βοήθεια, προσφέρει κάτι ή πει «Μην το πεις στη μαμά ή τον μπαμπά σου» όσο καλός κι αν δείχνει, όλα αυτά είναι σημάδια ενός επικίνδυνου ανθρώπου.

Μάθε στα παιδιά σου να λένε «Όχι» και να είναι καχύποπτα. Πρέπει να μάθουν να εμπιστεύονται το ένστικτό τους και να είναι υποψιασμένα με τους ξένους. Ένα πολύτιμο μάθημα που πρέπει να δώσεις στο παιδί σου από μικρή ηλικία είναι πόσο ισχυρή είναι η διαίσθησή μας.

Δεν αρκεί ένα «Μη μιλάς σε ξένους».

Δείξτε τους βιντεάκια στο YouTube με πραγματικά περιστατικά ώστε να ξέρουν τί να κάνουν σε παρόμοια κατάσταση. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να κυκλοφορούν χωρίς εμάς και χρειάζονται τη βοήθειά μας για να παραμείνουν ασφαλή σε δυνητικά μη ασφαλείς καταστάσεις.

Πρέπει να είσαι 1000% σίγουρος/η πριν αφήσουν το χέρι σου και ανοίξουν τα φτερά τους.