Έχω απομακρυνθεί από τον άντρα μου διότι έχω “ψυχρανθεί” με τον γιο του

Απαντά η ψυχολόγος κυρία Γιούλη Μπαλίκου

Τα ζητήματα τα οποία αναφέρετε είναι σαν κλωστές που έχουν μπερδευτεί και έγιναν κουβάρι. Καλύτερα να πιάσετε τα θέματα ένα-ένα. Άλλο ζήτημα η σχέση η δική σας με το σύζυγο σας, άλλο η σχέση του συζύγου σας με το γιο του, άλλο η σχέση η δική σας με τον γιο του συζύγου σας και άλλο η σχέση των παιδιών. Το αν το έφηβο πλέον αγόρι έχει θέματα με το σύζυγο σας, θα πρέπει να ενδιαφερθεί ο σύζυγός σας γι αυτό. Ότι και να κάνετε εσείς δε θα λειτουργήσει αν τα εμπλεκόμενα μέρη είναι αδιάφορα. Να ξεκαθαρίσουμε καταρχήν, επειδή αναφέρετε ότι η σύζυγός σας είναι άψογος, ότι κάθε γονέας είναι διαφορετικός με καθένα από τα παιδιά του. Δε μπορεί να είναι ο ίδιος. Και δε μιλάμε για ακραίες φυσικά καταστάσεις, ήτοι βίαιος με το ένα παιδί και τρυφερός με τον άλλο. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να είναι διαφορετικός ο πατέρας απέναντι σε ένα παιδί προσχολικής ηλικίας και απέναντι σε έναν έφηβο. Μη ξεχνάτε το γεγονός επίσης της απουσίας του πατέρα από την καθημερινότητα του πλέον έφηβου γιου του και τη μεγαλύτερη προσπάθεια που θα πρέπει ο μπαμπάς να καταβάλει προκειμένου να επανασυνδεθεί με το παιδί του.  Ο μεγάλος γιος ζηλεύει το μικρό γιατί πιθανά βλέπει αυτά που δεν κατάφερε λόγω συνθηκών να έχει από τον ίδιο μπαμπά. Η ζήλια των αδερφών είναι απόλυτα φυσιολογική, ωστόσο εδώ προκύπτει όπως προανέφερα ένα επιπλέον ζήτημα.

Δεν μπορώ να σας πω το πως να αντιμετωπίσετε το “κρύωσα” που αναφέρετε απέναντι στο μεγαλύτερο παιδί, αλλά θα σας πρότεινα να δώσετε χώρο και χρόνο σε αυτό και τον μπαμπά του.  Αν φτιάξει αυτή η σχέση, τα υπόλοιπα θα έρθουν ομαλά.

Γιούλη Μπαλίκου
Διδάκτωρ Ψυχολογίας ΕΚΠΑ
Email: psychologiapaidiou@gmail.com
Web: http://psychologiapaidiou.blogspot.gr/