Εφηβεία: Κατασκοπεύοντας το κινητό του παιδιού σου, χάνεις την επαφή μαζί του

Έφυγε το παιδί από το σπίτι και ξέχασε το κινητό του εκεί. Υπό άλλες συνθήκες θα είχες κάνει τον κακό χαμό, τώρα όμως που καίγεσαι να το ψάξεις δεν λες τίποτα, μη σου πω χαίρεσαι και από πάνω…

Όσο και να μπαίνεις στον πειρασμό θα σε συμβούλευα να μην το κάνεις. Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουν οι γονείς είναι να κατασκοπεύουν τα κινητά των εφήβων παιδιών τους.

Σε περίπτωση που έχεις υποψίες ότι κάτι πιο σοβαρό συμβαίνει ή ότι το παιδί σου είναι σε κίνδυνο – τάσεις αυτοκτονίας, διατροφικές διαταραχές, πιθανή χρήση ναρκωτικών, bullying, συνομιλίες με αγνώστους – φυσικά και δεν το συζητάμε. Καλά θα κάνεις και θα το ψάξεις. Σε άλλες περιπτώσεις όμως απαγορεύεται ρητά αφού η κατασκοπεία δεν σου αφήνει το περιθώριο να συζητήσεις με τα παιδιά σου και να έρθετε πιο κοντά, που είναι το ζητούμενο.

Αν ανησυχείς για το παιδί σου και η πρώτη σου σκέψη είναι να «χακάρεις» τον υπολογιστή ή το τηλέφωνό του αυτόματα χάνεις την ευκαιρία που έχεις να τα πείτε σαν γονιός και παιδί και να του πεις «Σε αγαπώ πολύ. Το ξέρεις ότι είμαι δίπλα σου σε ό, τι κι αν χρειαστείς. Ανησυχώ για σένα. Αν θες να μου μιλήσεις είμαι εδώ».

Η συζήτηση πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή ενός γονέα και όχι η κατασκοπεία. Στη συζήτηση πρέπει να στοχεύεις, ανεξάρτητα από τις υποψίες σου και πόσο έγκυρες είναι. Άσε τον εγωισμό σου στην άκρη και εστίασε στο παιδί σου. Μην πεις αυτό που οι περισσότεροι γονείς λένε: «Δεν θέλω το παιδί μου να γίνει ίσα και όμοια με κάτι άλλα που κυκλοφορούν» ή «Δεν πρόκειται να αφήσω το παιδί μου να μου πει ψέματα. Ξέρω πώς σκέφτονται οι έφηβοι. Ήμουν και εγώ κάποτε».

Και εσύ και εγώ και όλοι ήμασταν κάποτε έφηβοι και ξέρουμε με τη διαφορά ότι εμείς δεν είχαμε ούτε υπολογιστές ούτε κινητά οπότε είχαμε περισσότερο χρόνο για παιχνίδι και συζήτηση.

Αυτό που δεν έχεις καταλάβει είναι ότι δεν μιλάμε για σένα αλλά για το παιδί σου και το είδος της σχέσης που θες να αποκτήσετε.

Συζήτησα το θέμα αυτό με τη 15χρονη κόρη μου και μου είπε το εξής: «Σε πολλούς γονείς δεν αρέσει αλλά τα παιδιά θέλουν την ιδιωτικότητά τους. Είναι φυσιολογικό να συζητούν και να γράφουν πράγματα πράγματα που δεν θέλουν να γνωρίζουν οι γονείς τους».

Δεν έχει καθόλου άδικο. Η εφηβεία είναι μία εποχή κατά την οποία το παιδί αρχίζει να αλλάζει. Συγκεκριμένα αρχίζει να απομακρύνεται από τους γονείς του και να δημιουργεί τη δική του μοναδική ταυτότητα ως μέρος της φυσικής του ανάπτυξης. Τα παιδιά σε αυτή την ηλικία θέλουν να είναι διαφορετικά από εμάς και αυτό είναι το φυσιολογικό ακόμα και αν νιώθεις μερικές φορές ότι όλα πάνε στραβά. Η επανάσταση αποτελεί κομμάτι της ηλικίας αυτής κάτι που δεν θα έπρεπε να σε αγχώνει ή να σε στεναχωρεί αλλά να σε χαροποιεί γιατί δείχνει ότι όλα κυλούν ομαλά.

Ο δεύτερος γιος μου είπε κάτι ακόμα καλύτερο: «Καλό θα ήταν να μην κατασκοπεύει ένας γονιός το παιδί του γιατί αυτά που θα δει μπορεί να μην του αρέσουν. Ο γονιός πρέπει να μάθει στο παιδί του ότι η ιδιωτικότητα και η ευθύνη είναι δύο έννοιες πολύ σημαντικές. Αν το παιδί πιάσει το γονιό του να το κατασκοπεύει τότε τι θα γίνει; Το παιδί θα νομίζει ότι κάνει κάτι κακό, θα χάσει την εμπιστοσύνη του προς το γονιό του και θα κλειστεί στον εαυτό του. Αυτό θέλετε εσείς οι γονείς;» 

Γι’ αυτό ξεκινήστε άμεσα. Δημιουργήστε ένα ανοιχτό περιβάλλον επικοινωνίας, στο οποίο θα συζητάτε άνετα με το παιδί σας επί παντός επιστητού και μη φοβάστε να του πείτε ότι το να έχει τηλέφωνο, φορητό υπολογιστή ή λογαριασμό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι προνόμιο και όχι δικαίωμα. Εσύ είσαι το αφεντικό και πρέπει αυτό να είναι ξεκάθαρο από την αρχή.

Όταν οι κόρες μου απέκτησαν για πρώτη φορά κινητό καθίσαμε μαζί κάτω και τους εξήγησα ότι οι καιροί είναι επικίνδυνοι και ότι τα καλά παιδιά εύκολα μπορούν να παρασυρθούν. Τους είπα επίσης ότι έχω κάθε δικαίωμα να πάρω τα κινητά τους πίσω έτσι και δεν μπορέσουν να το διαχειριστούν. Τους ζήτησα επίσης τους κωδικούς πρόσβασης σε περίπτωση που χρειάζονταν. Τις διαβεβαίωσα ότι δεν επρόκειτο να τους χρησιμοποιήσω εκτός και αν μου έδιναν αφορμή να πιστέψω ότι είχαν μπλέξει κάπου.

Ξέρετε κάτι; Δεν χρειάστηκε να τους χρησιμοποιήσω ούτε μία φορά. Μόνο μία φορά ζήτησα από τις κόρες μου να μου δείξουν κάτι στο κινητό τους που δεν ήξερα να κάνω εγώ. Όπως μου είπε η δεύτερη κόρη μου, αν είχα κατασκοπεύσει ποτέ το τηλέφωνο της «θα ήταν δύσκολο να με εμπιστευτεί ξανά ή να αισθανθεί και πάλι ασφαλής. Η ζωή των έφηβων παιδιών σήμερα είναι διαφορετική από τη δική μας. «Σερφάρουν» στο internet πολύ περισσότερο απ’ ότι εμείς και η συνεχής επικοινωνία μεταξύ τους είναι πολύ σημαντική».

Μία συμβουλή που μου έδωσε ήταν η εξής. Αν δεν ανησυχείς ότι το παιδί σου κινδυνεύει είναι καλύτερο να το εμπιστευτείς και να συζητήσεις μαζί του όποια απορία έχεις παρά να ψάξεις το κινητό του. Μέσω της συζήτησης το παιδί σου θα σε εμπιστευτεί ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει.

Η εμπιστοσύνη είναι τεράστιο πράγμα, αγαπητοί μου γονείς. Σε περίπτωση αμφιβολίας δώστε προτεραιότητα στην εμπιστοσύνη εκτός και αν έχετε βάσιμους λόγους ότι το παιδί σας έχει μπλέξει κάπου. Αν επιλέξετε την εμπιστοσύνη σύντομα θα καταλάβετε ότι όσα αποκομίσετε θα είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα θα αποκομίσετε ψάχνοντας το κινητό τους. 

Πηγή: sheknows.com