Δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν τρώτε πάντα όλοι μαζί σαν οικογένεια. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι να έρθετε κοντά!

Είναι Τετάρτη, 5 το απόγευμα και στο σπίτι μου επικρατεί το εξής σκηνικό: Χάος. Τρέχω να ελέγξω 3 κατσαρόλες, η ενός έτους κόρη μου επιμένει να με βοηθήσει και ανακατεύεται σε όλα και έχω και το άγχος της μην καεί και ο 5χρονος γιος μου καθισμένος ήδη στο τραπέζι γκρινιάζει γιατί πεινάει και ας έφαγε ένα σνακ πριν μια ώρα για να του κόψει κάπως την όρεξη.

Τρέχω να βγάλω πιάτα, πιρούνια και να τους στρώσω τραπέζι σαν κάτι υπηρέτριες, που βλέπαμε στις παλιές ταινίες του ’50 με τη στολή τους. Απόψε δεν θα καθίσω με τα παιδιά μου να φάω. Θα σωριαστώ σε μία καρέκλα εξαντλημένη δίπλα τους για να ξανασηκωθώ μετά από 3 λεπτά να μαζέψω το χυμό που έχυσε ο γιος μου ή το φαγητό που πετάει η κόρη μου δεξιά αριστερά.

Δεν τρώμε πια όλοι μαζί και αυτό είναι κάτι που με πειράζει. Τα ωράριά μας είναι διαφορετικά. Παρόλο που περνάω αρκετό χρόνο με τα παιδιά μας, εξακολουθώ να αισθάνομαι ένοχη όταν διαβάζω τα ποσοστά των οικογενειών που δεν κάθονται μαζί πια στο τραπέζι.

Ξέρω ότι δεν είμαστε η μόνη οικογένεια που δεν θα φάει μαζί απόψε. Μια μελέτη του 2012 ήρθε να επιβεβαιώσει τις ενοχές μου. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μινεσότα διαπίστωσαν ότι τα παιδιά, των οποίων οι οικογένειες δεν κάθονται μαζί για φαγητό ωφελούνται λιγότερο, από τα παιδιά, των οποίων οι οικογένειες μοιράζονται την ώρα του γεύματος ή του δείπνου. Τα παιδιά που κάθονται στο τραπέζι μαζί με τους γονείς τους παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, μεγαλύτερη πρόοδο στο εκπαιδευτικό κομμάτι και λιγότερες πιθανότητες κατάχρησης ουσιών και παραβατικής συμπεριφοράς.

Σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες, οι ερευνητές της έκθεσης αυτής μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν στοιχεία από ερωτήσεις που τέθηκαν τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς σε διάφορες χρονικές στιγμές. Τα δεδομένα προέρχονται από μελέτη ανάμεσα σε 18.000 άτομα.

Ο Bruce Feiler, αρθρογράφος στη New York Times, υποστήριξε ότι δεν είναι το οικογενειακό δείπνο που αποφέρει οφέλη, αλλά ο χρόνος που περνάει η οικογένεια μαζί. Σε έρευνά του ανάμεσα σε εκατοντάδες οικογένειες, ο Feiler διαπίστωσε ότι στην πραγματικότητα, όταν καθόμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι υπάρχουν μόνο 10 λεπτά πραγματικής συνομιλίας. Τα υπόλοιπα είναι “τρώγε με κλειστό το στόμα, πρόσεχε μην πνιγείς, κατέβασε τους αγκώνες από το τραπέζι” κι άλλα τέτοια.

Οπότε δεν υπάρχει λόγος να νιώθουμε ενοχές που δεν τρώμε όλοι μαζί σαν οικογένεια. Τα οικογενειακά γεύματα μπορεί να είναι ένα ωραίο τελετουργικό και να συμβάλλει στην καλή ανατροφή των παιδιών, αλλά υπάρχουν πολλές άλλες χρονικές στιγμές, για να έρθει μια οικογένεια πιο κοντά.

Όσο οι οικογένειες μπορούν να βρουν 10-15 λεπτά μέσα στη μέρα για να έρθουν πιο κοντά μέσω της επικοινωνίας, όλα καλά. Θα αποκομίσουν τα ίδια οφέλη με το να τρώγανε μαζί στο οικογενειακό τραπέζι.

Πώς μπορεί όμως μια πολυάσχολη οικογένεια να βρει 15-30 λεπτά ποιοτικού χρόνου να περάσει μαζί; Ακολουθούν 5 εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση που δεν μπορείτε να ρυθμίσετε το χρόνο σας έτσι ώστε να τρώτε μαζί:

Πρωινό όλοι μαζί

Καλή η πρόταση αλλά είναι εφικτό κάτι τέτοιο όταν κάθε πρωί η μάνα τρέχει να ετοιμάσει τα παιδιά να πάνε σχολείο, να τους φτιάξει κολατσιό να πάρουν μαζί τους, να τους ετοιμάσει πρωινό να φάνε ή όταν ο πατέρας τρέχει να ετοιμαστεί να μην αργήσει στη δουλειά;

Κι όμως γίνεται. Διάβασα στο Facebook “Τρώμε μαζί 1-3 φορές την εβδομάδα, αλλά πρωινό παίρνουμε μαζί κάθε πρωί” από μια μαμά δύο παιδιών. “Τα παιδιά ξυπνάνε νωρίς ούτως ή άλλως!”.

Το οικογενειακό πρωινό είναι μια ιδανική επιλογή για οικογένειες με μικρά παιδιά που σηκώνονται εκ φύσεως από τα χαράματα. Ξενυχτάτε που ξενυχτάτε όλοι μαζί σχεδόν κάθε βράδυ λόγω των παιδιών, τουλάχιστον φάτε το πρωί ένα τοστάκι παρέα να πάρετε δυνάμεις.

Βιντεοκλήσεις

Δεδομένου ότι τα παιδιά μου άλλαξαν το πρόγραμμα του ύπνου τους το καλοκαίρι και άρχισαν να κοιμούνται στις 7 το απόγευμα, πολύ πριν δηλαδή επιστρέψω από τη δουλειά, μια βιντεοκλήση κάθε βράδυ έγινε μέρος της καθημερινής μας ρουτίνας. Είναι μια ευκαιρία για το γιο μου να μου πει τί συνέβη στο νηπιαγωγείο εκείνη την ημέρα και να βλέπει το πρόσωπό μου, να φωτίζεται από χαρά. Αφού δεν μπορούμε να φάμε μαζί ας μιλάμε λίγο έστω και με αυτόν τον τρόπο.

Παιχνίδι

Πολλές οικογένειες αισθάνονται ότι η ώρα του φαγητού δεν είναι η καλύτερη στιγμή για κουβέντα ούτως ή άλλως. Εκεί, όπως είπαμε και πριν, έχεις άλλα πράγματα να κάνεις: να τα ταΐσεις, να καθαρίσεις, να, να , να…

Το παιχνίδι οικογενειακά μπορεί να είναι, στην πραγματικότητα, ένας καλύτερος τρόπος να περάσετε ποιοτικό χρόνο όλοι μαζί απ’ ότι στο φαγητό.

«Στο σπίτι μας, η οικογένειά μας ξοδεύει πολύ χρόνο στο παιχνίδι», δήλωσε μια άλλη γυναίκα, μητέρα ενός 11χρονου παιδιού. «Εφόσον μπορούμε να κάνουμε αυτό και να περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί, μπορούμε να παρακάμψουμε το οικογενειακό δείπνο. Στο παιχνίδι έρχεσαι πιο πολύ κοντά με την οικογένειά σου απ’ ότι στο φαγητό».

Μια άλλη μητέρα πρότεινε όλοι μαζί αγκαλίτσες και φιλάκια στο κρεβάτι πριν σηκωθείτε το πρωί από το κρεβάτι, ακόμα κι αν είναι για 5 μόνο λεπτά. Είναι μια ευκαιρία για την οικογένεια να νιώσει δεμένη πριν ξεκινήσει η πολυάσχολη ρουτίνα της.

Μπορεί το παιχνίδι να σου βγαίνει πιο αυθόρμητα με τα μικρά παιδιά, υπάρχουν τρόποι να ασχοληθείς και με τα μεγαλύτερα παιδιά. Μπορείτε να παίξετε επιτραπέζια, που φέρνουν γέλιο αλλά και οξύνουν το μυαλό ή παιχνίδια λέξεων.

Εβδομαδιαίες οικογενειακές παραδόσεις

Όπως και το παιχνίδι, έτσι και η δημιουργία εβδομαδιαίων οικογενειακών παραδόσεων είναι ένας πολύ καλός τρόπος να έρθει η οικογένεια κοντά, ειδικά καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και θέλουν να περνούν λιγότερο χρόνο μαζί σου και να κρύβονται περισσότερο χρόνο στα δωμάτιά τους.

Μαγείρεψε μαζί με τα παιδιά σου Κυριακή βράδυ. Φτιάξτε μαζί το τραπέζι, πηγαίνετε μια βόλτα Κυριακή απόγευμα πριν το δείπνο ή καθίστε για ταινία με ένα μπολ popcorn το βράδυ του Σαββάτου.

Οδήγηση

Εκμεταλλεύσου τις ώρες που περνάς στο αυτοκίνητο πηγαινοφέρνοντας τα παιδιά από και προς τις δραστηριότητες τους μετά το σχολείο. Αντί για κουβέντα κατά τη διάρκεια του φαγητού, μπορείτε να τα πείτε στο αυτοκίνητο με λίγη μουσικούλα και χαλαρή διάθεση. Είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία.

“Κατάλαβα ότι κατά την οδήγηση μπορούσα να κάνω τις καλύτερες συζητήσεις με τα παιδιά μου”, είπε μια άλλη μαμά. “Έχουν την τάση να τα λένε όλα και να είναι πιο ειλικρινή ίσως γιατί ξέρουν ότι ο γονιός δεν μπορεί να αντιδράσει εκείνη την ώρα”.

Μια υπενθύμιση για τους εφήβους

Θυμάσαι τη μελέτη του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, που ανέφερα στην αρχή; Δείχνει ότι το οικογενειακό δείπνο δεν είναι αυτό που οδηγεί στα θετικά αποτελέσματα με τα παιδιά. Υπάρχει μια εξαίρεση – οι έφηβοι (οι έφηβοι δεν είναι πάντα η εξαίρεση, εξάλλου;).

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι έφηβοι των οποίων οι οικογένειες τρώνε μαζί τείνουν να παρουσιάζουν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτά τα τακτικά οικογενειακά γεύματα μπορεί να είναι μια ευκαιρία για τους γονείς να ελέγχουν τη συναισθηματική ευεξία του εφήβου και να παρεμβαίνουν εάν είναι απαραίτητο.

Αλλά και πάλι, εάν είσαι γονιός εφήβου και δεν μπορείς να προσαρμόσεις το οικογενειακό δείπνο στο πρόγραμμα της οικογενείας σου, τότε μπορείς να ακολουθήσεις μια από τις παραπάνω τακτικές.

Δεν έχει σημασία τί ηλικίας είναι τα παιδιά σου. Προσπάθησε για τουλάχιστον 10-15 λεπτά την ημέρα να είσαι πραγματικά εκεί για αυτά. Κλείσε τηλέφωνα, τηλεόραση ή το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, άνοιξε τα αυτιά σου και άκου τί έχουν να σου πούν.

Πηγή: scarymommy.com