Αυτές οι γονεϊκές παραδόσεις στις χώρες του κόσμου, θα σε βοηθήσουν να μεγαλώσεις το παιδί σου

Είμαι μάνα εδώ και 15 χρόνια και ακόμα δεν ξέρω πώς να το κάνω καλά. Ακόμα απορώ μερικές στιγμές τί πρέπει να κάνω. Πρέπει να τρέξω πίσω από τη 15χρονη κόρη μου και να προσπαθήσω να κατευνάσω την οργή της κι ας μην έκανα κάτι κακό, για να έχει νεύρα με μένα; Μήπως να δώσω στην 6χρονη κόρη μου ένα ακόμα βιβλίο να διαβάσει κι ας αργήσει λίγο να κοιμηθεί, επειδή η ανάγνωση για ένα παιδί είναι δημιουργική και βοηθά την ανάπτυξη του εγκεφάλου του;

Ναι; Ή μήπως όχι;

Όσον αφορά στη φιλοσοφία μου ως μητέρα, λίγη φωνή που και που δεν βλάπτει. Υπάρχουν μέθοδοι και μέθοδοι, αλλά κανείς δεν ξέρει να σου πει με βεβαιότητα ποια είναι η σωστή. Συχνά ταλαντεύομαι ανάμεσα στη δική μου και σε όλες τις άλλες ενδεδειγμένες μεθόδους, που προτείνουν οι διάφορες μελέτες για το πώς να μεγαλώσει κανείς υγιή, ευπροσάρμοστα και κοινωνικά παιδιά.

Ενώ, λοιπόν, προσαρμόζουμε τον τρόπο, με τον οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα, στην οποία βρίσκονται, αγνοούμε τις μεθόδους, που ακολουθούν σε άλλες χώρες. Τί γίνεται στη Δανία, στη Σουηδία, στην Αμερική; Πού και πώς μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά; Τί διαφορετικό κάνουν οι εκεί γονείς σε σχέση με εμάς; Είσαι μαμά-τίγρης, έτοιμη να επιτεθείς, για να σώσεις το παιδί σου από τα νύχια κάποιου άλλου παιδιού, είσαι μαμά-ελικοπτεράκι και δεν σου ξεφεύγει τίποτα ή cool μαμά; Ποιο είναι το σωστό; Είσαι αυστηρή στις ώρες, που πρέπει να πάνε για ύπνο ή τα αφήνεις μέχρι πιο αργά ξύπνια να παίζουν με τα παιχνίδια τους ή να βλέπουν τηλεόραση; Υπάρχουν έρευνες πολλές, που καλύπτουν το θέμα αυτό, αλλά οι περισσότεροι γονείς ανάλογα του πώς μάθανε οι ίδιοι, ακολουθούν τη δική τους μέθοδο στην ανατροφή των παιδιών τους, ελπίζοντας ότι όταν μεγαλώσουν θα γίνουν ευτυχισμένα και πετυχημένα.

Αυτό, που μας λείπει είναι μια ματιά στον τρόπο, που οι άνθρωποι άλλων χωρών και πολιτισμών μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Τί αλλάζει σε σχέση με εμάς; Δεν μιλάω για κανόνες ή συγκεκριμένες τεχνικές, αλλά για αξίες, παραδόσεις, κανόνες, συνήθειες, που δεν εξαρτώνται πάντα από τους γονείς. Για παράδειγμα, η Σουηδία παρέχει 480 ημέρες γονικής άδειας, κατά τη διάρκεια της οποίας οι γονείς μένουν στο σπίτι φροντίζοντας τα μωρά τους. Στην Κίνα, τα παιδιά δεν αντιμιλάνε στους γονείς τους, επειδή ο σεβασμός των πρεσβυτέρων είναι εξαιρετικής πολιτιστικής σημασίας.

Στις ΗΠΑ, οι περισσότεροι γονείς δεν πάνε by the book. Ο καθένας ξεκινά από μόνος του και κάνει αυτό, που πιστεύει ότι είναι καλύτερο για το παιδί του. Δεν θα ήταν καλύτερο όμως, να υπήρχαν μερικά βασικά στοιχεία κοινά για όλους;

Ακολουθούν μερικές προτάσεις, που ενδεχομένως όλοι θα θέλαμε να υιοθετήσουμε:

Τα παιδιά στην Ιαπωνία κυκλοφορούν μόνα τους έξω

Στην Ιαπωνία, δεν είναι ασυνήθιστο να δει κανείς μικρά παιδιά να παίρνουν το μετρό μόνα τους ή να περπατούν μόνα τους στους δρόμους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι Ιάπωνες δίνουν μεγάλη αξία στην ιδέα της «εμπιστοσύνης» και μαθαίνουν τα παιδιά τους από νωρίς να είναι ανεξάρτητα. Αν αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα, ζητούν τη βοήθεια ενός ξένου. Αυτό μπορεί να ακούγεται άσχημο σε όλους εμάς, αλλά η ιαπωνική κουλτούρα είναι διαφορετική από τη δική μας και δίνει έμφαση στην κοινότητα και όχι στο άτομο, δείχνοντας ότι το να βοηθάς και να προστατεύεις τα παιδιά είναι δουλειά όλων.

Τα παιδιά των Γάλλων τρώνε ό, τι και οι γονείς τους

Δεν υπάρχει αυτό, που λέμε “παιδικό φαγητό” στη Γαλλία. Τα παιδιά τρώνε ό, τι τρώνε και οι ενήλικες. Δεν χρειάζεται να τους αρέσουν τα πάντα. Αρκεί να δοκιμάζουν νέες γεύσεις. Εάν δεν φάνε το φαγητό, που τους έχουν παραγγείλει οι γονείς τους, θα μείνουν νηστικά. Δεν έχει πίτσες, χάμπουργκερ και ειδικά γεύματα. Παρόλο, που αυτό μπορεί να ακούγεται αυστηρό, είναι ένα καλό μάθημα για τα παιδιά να μάθουν να τα τρώνε όλα.

Τα παιδιά στην Ολλανδία μαθαίνουν για το σεξ από πολύ μικρά

Στην Ολλανδία τα παιδιά μαθαίνουν για το σεξ από τα 4 τους. Σίγουρα θα σκεφτείς ότι είναι πολύ μικρά, αλλά αν το καλοσκεφτείς τα παιδιά σε αυτή την ηλικία αρχίζουν να παρατηρούν την ανατομία τους και είναι συχνά περίεργα για τα μέρη του σώματός τους. Οι Ολλανδοί γονείς είναι πολύ ανοιχτοί σε συζητήσεις, που αφορούν το σεξ κάτι, που κάνει τα παιδιά τους μεγαλώνοντας να αισθάνονται λιγότερο άβολα και περισσότερη αυτοπεποίθηση για το σώμα τους.

Τα παιδιά στην Πολυνησία μαθαίνουν να αγαπούν και να φροντίζουν τα άλλα παιδιά

Σύμφωνα με την «Encyclopedia Britannica», τα μεγαλύτερα παιδιά στην Πολυνησία ξεκινούν να φροντίζουν τα μικρότερα αδέλφια τους, πριν ακόμα περπατήσουν. Μαζεύονται τα παιδιά όλα μαζί, μαθαίνουν κοινωνικές δεξιότητες και αλληλεπιδρούν χωρίς την παρέμβαση ενηλίκων. Φαντάσου πόσο θα σε απελευθέρωνε να παραδώσεις τη φροντίδα των παιδιών σου σε άλλα πρόθυμα παιδιά και στους φίλους τους, γνωρίζοντας ότι θα τα φροντίσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας στη Γερμανία κάνουν πολλές υπαίθριες δραστηριότητες

Στη Γερμανία, τη γενέτειρα των παιδικών σταθμών, τα παιδιά προσχολικής ηλικίας περνούν το μεγαλύτερο μέρος της μέρας τους έξω παίζοντας στη φύση με περιορισμένη επίβλεψη. Ξεχάστε το διάβασμα και το γράψιμο. Αυτά τα παιδιά αναπτύσσουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες και την ανεξαρτησία τους. Περνούν ακόμη και ολόκληρες νύχτες κάνοντας κάμπινγκ έξω, φτιάχνουν μόνα τους το φαγητό τους και πηγαίνουν μόνα τους στο κρεβάτι για ύπνο – και όλα αυτά πριν την ηλικία των 6. Γερμανική πειθαρχία!

Τα παιδιά στις σκανδιναβικές χώρες δεν ξεκινούν το σχολείο πριν την ηλικία των 7 ετών

Στη Νορβηγία τα παιδιά δεν είναι έτοιμα να αναπτύξουν τις μαθησιακές τους ικανότητες, άρα δεν πάνε σχολείο, πριν κλείσουν τα 7 τους χρόνια. Μέχρι τότε μαθαίνουν μέσω του παιχνιδιού. Όταν αρχίσουν σχολείο, τότε είναι σε θέση να καθίσουν και να επικεντρωθούν σε αυτό, που ξεκίνησαν. Στις ΗΠΑ, τα παιδιά ξεκινούν σχολείο στα 5 τους χρόνια! Με αυτό τον τρόπο περιορίζεται ο ελεύθερος χρόνος, στον οποίο θα μπορούσαν να παίξουν και να αναπτύξουν άλλες ικανότητες, πριν αρχίσουν τα δύσκολα. Ωστόσο, μελέτες έδειξαν ότι η μάθηση σε προγενέστερη ηλικία οδηγεί σε μεγαλύτερη ακαδημαϊκή επιτυχία στο μέλλον.

Καλές και οι τεχνικές μας εδώ ως γονείς, αλλά γιατί να μην υιοθετήσουμε κάποια από τις προσεγγίσεις των μη Ελλήνων γονέων; Πού ξέρεις; Μπορεί να μας βγει σε καλό. Γονείς είναι και εκείνοι, κάτι ξέρουν.

Πηγή: scarymommy.com